«ابراهیم یاری» پس از نابیناشدن عضو کانون محیط‌زیست سرای محله خانی‌آبادنو شده و با برگزاری دوره‌های آموزشی، هم‌محله‌ای‌هایش را با زیان‌های مصرف کیسه‌های پلاستیکی آشنا می‌کند. یاری با همکاری خانواده‌اش کارگاه تولید کیسه‌های پارچه‌ای راه‌اندازی کرده تا در کنار فعالیت‌های محیط‌زیستی برای خود و تعدادی از اهالی شغل ایجاد کند. شرح تلاش‌های این شهروند ساکن محله خانی‌آبادنو برای حفظ زمین را بخوانید.
لحنی گرم و گیرا دارد و مانند یک کارشناس صحبت می‌کند. همین فن بیان و سخنوری «ابراهیم نوری» سبب شد «سعیده طالبی» دبیر کانون محیط‌زیست سرای محله خانی‌آبادنو به او پیشنهاد کند مفاهیم محیط‌زیستی را به اهالی آموزش دهد. او تا سنین جوانی بینا بوده و حتی خدمت سربازی را گذرانده است، اما نگرانی گرفتارشدن به سرنوشت ۴ برادرش همیشه با او و خانواده‌اش همراه بوده است. ۵ پسر خانواده یاری با بیماری «آر. پی» به دنیا آمدند و در دوره نوجوانی و جوانی بینایی خود را از دست دادند. «اشرف جلیل‌زاده» با اطلاع از این سابقه ژنتیکی خانواده یاری، با آقاابراهیم ازدواج کرده بود و می‌دانست نابینایی همسر پرتلاشش او را گوشه‌نشین نخواهد کرد. تا ۲ سال پیش در کارگاه بلورسازی مشغول بود و از رونق افتادن کسب بلورسازی و تعدیل نیروی کارگاه، آب‌باریکه گذران زندگی‌اش را قطع کرد.
- دوست دارم مفید باشم
یاری و همسرش دوست داشتند در محله، کار مفیدی انجام دهند و وجودشان برای دیگران خیر و برکتی داشته باشد. او لابه‌لای دوندگی و این در و آن در زدن برای پیدا کردن شغل و منبع درآمدی تازه، فرصت‌هایی به دست می‌آورد که می‌توانست برای پرداختن به علایق خود استفاده کند. مراجعه زوج فعال به سرای محله موجب آشنایی آنها با طالبی، دبیر کانون محیط زیست شد. اشرف‌خانم و همسرش از بی‌توجهی بعضی از اهالی به زیان‌های مصرف پلاستیک گلایه کردند.
آنها درباره این موضوع اطلاعات زیادی داشتند و با استفاده از زنبیل خرید و کیسه‌های پارچه‌ای، مصرف این ماده مضر را در خانواده خود کاهش داده بودند. طالبی با دیدن توان سخنوری و احساس مسئولیت آقاابراهیم از او خواست به‌عنوان عضو کانون محیط‌زیست در مساجد، مدارس، مهدهای کودک و سراهای محله برای اهالی جلسات آموزشی برگزار کند. او در نخستین جلسه آموزشی کیسه پارچه‌ای به همراه آورده بود تا روش جایگزینی این وسیله با کیسه پلاستیکی را ملموس‌تر توضیح دهد.
- کارآفرینی به سبک فعالان محیط‌زیست
با این اقدام یاری، ایده راه‌اندازی کارگاه تولید کیسه‌های پارچه‌ای و ایجاد شغلی سازگار با محیط‌زیست در ذهن طالبی شکل گرفت. این ایده برای آقاابراهیم خوشایند بود و تهیه مقدمات طرح را برعهده گرفت. او پارچه و وسایل لازم را تدارک دید و با کمک طالبی گروه «توانیابان تابان» را به همکاری دعوت کرد تا دوخت کیسه‌ها را انجام دهند. اکنون از راه‌اندازی کارگاه و فعالیت محیط‌زیستی خانواده یاری مدت‌ها می‌گذرد و تلاش آنها اهالی محله و بعضی از مسئولان را هم بر سر شوق آورده تا به پیشرفت طرح کمک کنند.
طالبی می‌گوید: «در کانون محیط‌زیست سرای محله خانی‌آبادنو ۴ کارگروه آب، خاک، زمین و پوشش گیاهی فعالیت می‌کند. خانواده یاری از اعضای کارگروه زمین هستند و با آموزش‌های آنها خانواده‌های زیادی با اثرات نامطلوب پلاستیک در طبیعت آشنا شده‌اند.» محدودیت بازار عرضه، توسعه کارگاه تولید کیسه پارچه‌ای را دشوار کرده و طالبی در جست‌وجوی راهی برای حل این مشکل است. او می‌گوید: «یکی از اعضای شورای‌شهر وعده داده زمینه عرضه محصولات کارگاه را در فروشگاه‌های شهروند به وجود آورد.» «امیرحسین» و «ابوالفضل» فرزندان آقاابراهیم هستند. آنها هم مانند پدر و مادرشان به موضوع‌های محیط‌زیستی علاقه‌مندند و تلاش می‌کنند در بهبود حال زمین، سهمی کوچک داشته باشند. امیرحسین و ابوالفضل برای رفت‌وآمد و خرید از دوچرخه و کیسه‌های پارچه‌ای استفاده می‌کنند.
نظر شما