آن روی همه ما

دختري كه تا ديروز به زحمت خود را از تختخواب جدا مي‌كرد، وقتي كه در قامت يك مادر ظاهر مي‌شود، صداي نازك فرزندش او را از جا مي‌كند. از اين هندسه منظم مي‌توان قاعده‌اي را به‌دست آورد و آن اين است كه اگر مي‌خواهيم كسي را بشناسيم بايد شرايط غيرمعمولي براي او به‌وجود بياوريم.

از كجا مي‌فهميم شير فاسد است يا سالم؟ بله با جوشاندن! يعني بايد آن را در شرايطي قرار داد كه خود را نشان دهد. سالم بودن يا نبودن آدم‌ها هم به همين‌سادگي قابل‌دستيابي است. هر كسي را مي‌خواهيم بشناسيم بايد در شرايط او تغيير ايجاد كنيم! اگر اشخاص را در موقعيتي كه از آرامش به دور است قرار دهيم، آن زمان خوبي است براي سنجش اخلاق و رفتار آنها. آدم‌ها تنها در همين حال آن روي خود را نشان مي‌دهند. در دعواها ديده‌ايم كه معمولا يكي از افراد مي‌گويد: نگذار آن رويم بالا بيايد. شايد به همين‌خاطر است كه در روايات داريم كه دوست واقعي را در زمان عصبانيت مي‌توان شناخت. آري در اين مواقع هست كه انسان خود واقعي‌اش را نشان مي‌دهد؛ همان انساني كه آرام بود حال زيرورو شده است. آب وقتي به‌جوش آمد از ظرفش فرومي‌ريزد و آنچه در درونش بود و كسي نمي‌ديد حال نمايان مي‌شود. ما هم وقتي مي‌جوشيم و عصباني مي‌شويم، فوري سبك مي‌شويم و فرومي‌ريزيم؛ پس مواظب باشيم كه چگونه خود را به ديگران نشان مي‌دهيم. ظرف آب را اگر از روي اجاق برداشته و جابه‌جا كنيم راحت از جوش مي‌افتد، ما هم وقت جوش آمدن و خشم و تلاطم، اگر موقعيت و فضا را تغيير دهيم به راحتي آرام مي‌شويم؛ آري اين رازي براي رهايي از خشم و اوضاع ناآرام است.