شاگردان لطفی به یادش نواختند

به گزارش روابط‌عمومی فرهنگسرای نیاوران  شاگردان محمدرضا لطفی کنسرت خود را با عنوان «به‌یاد استاد» و با همکاری بنیاد آفرینش‌های نیاوران برگزار کردند.

این کنسرت عصر روز جمعه 13تیر1393 در حضور برخی از استادان، خانواده زنده‌یاد لطفی و علاقه‌مندان به موسیقی برگزار شد.
پیش از آغاز کنسرت بخش‌هایی از تکنوازی تار محمدرضا لطفی در آواز «ابوعطا» به همراه بخش‌هایی کوتاه از صحبت‌های لطفی درباره مسایل مختلف موسیقی پخش شد.

محمدامین اکبرپور (تار و سه‌تار)، سجاد مهربانی (آواز)، ماهور لطفی (تنبک)، مهرزاد هویدا (دف)، افسانه جهانگیری (همخوان) و نازلی جهانگیری (همخوان) اعضای گروهی بودند که جملگی از شاگردان برجسته محمدرضا لطفی در چند سال اخیر بوده‌اند.

علی‌اکبر شکارچی، ارشد تهماسبی، فرخ مظهری و خانواده زنده‌یاد محمدرضا لطفی از میهمانان ویژه کنسرت بودند که در سالن اصلی فرهنگسرای نیاوران حضور داشتند.

اجرای شاگردان لطفی با «پرواز عشق» آغاز شد. «گفتم غم تو دارم» نخستین تصنیف این کنسرت بود. پس از این تصنیف نوبت به ساز و آواز در بیات اصفهات با غزلی از حافظ رسید. «چهار مضراب شور» و پس از آن تصنیف «ما درس سحر» دیگر قطعه‌های این بخش بودند. همه این قطعه‌ها از ساخته‌های زنده‌یاد محمدرضا لطفی بود. اما تصنیف نهایی بخش نخست از ساخته‌های محمدامین اکبرپور بود. این تصنیف روی شعری از هوشنگ ابتهاج و با عنوان «راهی و آهی» ساخته شده است.

پیش ساز تو من از سحر سخن دم نزنم / که زبانی چو بیان تو ندارد سخنم

بخش دوم این کنسرت در دستگاه شور اجرا شد. پیش‌درآمد، بگذار تا بگرییم با شعری از سعدی و چهار مضراب، قطعه‌های آغازین بخش دوم بودند. آواز در «شور»، تصنیف «ای‌عاشقان» با شعری از هوشنگ ابتهاج و «نماز شام غریبان» دیگر قطعه‌های بخش دوم این کنسرت بودند. آخرین قطعه کنسرت شب گذشته، لالایی قشقایی بود که با هم‌خوانی افسانه و نازلی جهانگیری اجرا شد.

این آواز اشک را در چشمان بسیاری از حاضران در سالن اصلی فرهنگسرای نیاوران جاری کرد.