زنگ ساعت دیواری تازه نیمه شب را اعلام کرده بود که حفره تابلو باز شد و «رون» ناگهان از زیر شنل نامرئی هری بیرون آمد. او به کلبه «هاگریت» رفته‌بود تا در غذا دادن به «نوربرت» که دیگر جعبه جعبه موش مرده می‌خورد به هارگریت کمک کند...
حتما این جمله‌ها برای شما آشنا است. نقش مهمی که «شنل نامرئی» در داستان‌های «هری پاتر» دارد شاید شما را هم به این فکر انداخته‌باشد که کاش این شنل‌ها واقعا وجود داشت.
البته تبدیل افسانه به واقعیت همیشه هم ناممکن نیست، حالا می‌توان به هواداران پر و پا قرص هری پاتر مژده داد که دانشمندان بالاخره موفق به عملی کردن طرح ردای نامرئی مشابه شنل نامرئی هری پاتر شدند .آنها می‌توانند امیدوار باشند که در آینده نزدیک صاحب یکی از این شنل‌ها شوند.
سال گذشته فیزیکدان‌ها محاسبات ریاضی پیچیده‌‌ای را برای ساخت اشیای نامریی با استفاده از شکست نور انجام دادند.
به منظور تحقق این رویا گروهی از مهندسان دانشگاه پوردو ایندیانا از این محاسبات برای طراحی دستگاهی نسبتا ساده استفاده کردند. این دستگاه شاید به زودی قادر به ساخت اجسامی به بزرگی یک هواپیما باشد که به آسانی هم ناپدید شود.
در این طرح نیاز به سوزن‌های فلزی کوچکی هست که در یک مخروط سشوار مانند قرار می‌گیرند، به این ترتیب آنها مجبور می‌شوند در طول‌ها و زوایای مشخص نور را از اطراف ردا عبور دهند.
این عمل باعث ناپدید شدن هر جسم قرار داده شده درون مخروط خواهد شد چون هیچ انعکاس نوری وجود ندارد. اساس کار این طرح بر پایه سوزن های کوچکی است که برای تغییر ترتیب تجزیه در اطراف مخروط استفاده می‌شوند.
بر اساس قوانین فیزیک هر ماده‌ای ضریب انکسار مخصوص خود را دارد که طول موج نور و میزان عبور آن از ماده‌ای به ماده دیگر را مشخص می‌کند. مواد طبیعی به طور خاص ضریب انکسار بزرگتر از یک دارند اما این سوزن‌های فلزی کوچک صرفا برای تغییر تدریجی ضریب انکسار از عدد صفر در لایه داخلی تا عدد یک در لایه بیرونی ردا قرار داده شده‌اند. همین ماجرا منجر به هدایت نور به سمت اجسام پوشیده شده با این ردا می‌شود.
ولادیمیر شالوف پروفسور مهندسی کامپیوتر و الکترونیک در پوردو که رهبری این تحقیق را نیز بر عهده دارد، می‌گوید: این بیشتر شبیه یک افسانه است که من آن را به واقعیت تبدیل کردم؛ اما این کاملا مغایر قوانین فیزیک است که تصور کنید اگر ما قادر به تبدیل آن به واقعیت شویم در واقع همان کاری را انجام داده‌ایم که شنل نامریی هری پاتر انجام می‌دهد.
مبتکر این طرح معتقد است که باید یک پشتوانه محکم برای ساخت دستگاه داشته باشد و به این ترتیب او انتظار دارد بعد از دو تا سه سال بتواند به الگوی اولیه برسد. اما بزرگترین محدودیت این طرح آن است که تنها می‌تواند یک طول موج از نور را در هر واحد از زمان نشان دهد و نمی‌تواند در تمام محدوده‌های فرکانس طیف مرئی به کار رود.
شالوف همچنین می‌گوید: چگونگی ساخت طرحی که بتواند برای همه رنگ‌های نور مرئی در یک زمان استفاده شود یک کار تکنیکی بزرگ خواهد بود اما ما معتقدیم این امکان وجود دارد و در واقع این کار شدنی است. او می‌افزاید: حتی انسداد یک فرکانس واحد می‌تواند کاربرد‌های مفیدی داشته باشد.
همان طور که شنل نامرئی جان هری پاتر را در بسیاری از مواقع نجات می‌داد این ردا نیز می‌تواند برای محافظت سربازان از عینک‌های ایمنی دید شب که تنها برای یک طول موج از نور استفاده می‌شوند، مفید باشد.
جالب است بدانید در این طرح حتی نور لیزر که سابقا توسط ارتش برای شناسایی هدف به کار می‌رفت هم نمی‌تواند اشیا را نشان دهد. این طرح جدید برای اولین بار است که در هر سایز و در محدوده طیف مریی برای انسان ساخته شده است.
در این میان پژوهشگران دیگری نیز، اجسامی را که از خود امواج الکترومغناطیسی ساتع می‌کنند مطالعه کرده اند. این اجسام طول موجی بیشتر از نور مریی دارند.
به تازگی تکنولوژی ساخت سوزن‌های ریز برای ساخت دستگا‌ه‌های نانوتکنولوژی نیز استفاده شده است. سوزن‌ها در طرح تئوری عرضی در حدود 10 نانومتر و طولی به بلندی صد‌ها نانومتر دارند.
جالب است بدانید که یک نانومتر به سختی به اندازه 20 اتم هیدروژن متصل به هم است. این طرح قرار است این ماه در مجله نیچر فوتونیکس منتشر شود.
