بروز اختلاف نظر میان نهاد برگزارکننده جشنواره با مدیران شهری که میزبان فستیوالی است آن هم در شرایطی که تنها کمی بیش از یک ماه از آغاز این رخداد سینمایی زمان باقیمانده، می‌تواند نگران‌کننده باشد.
به گفته میرعلایی، در صورتی که مسئولان استان اصفهان به تعهدات خود در قبال برگزاری جشنواره در حد ظرفیت استان و در شأن یک جشنواره بین‌المللی عمل نکنند، 5روز مانده به آغاز مراسم افتتاحیه، این جشنواره در تهران برگزار می‌شود.
مشخص نیست نکته به این مهمی چرا در نشست خبری دبیر جشنواره مطرح نشده است؛دبیری که دست‌کم 4 ماه مهم‌ترین کارش مذاکره با مسئولان چند استان کشور برای انتخاب میزبان جشنواره کودک بود و تمدید نشدن قرارداد 5ساله این جشنواره با شهر همدان هم کاستی در همان نکاتی بوده که حالا عنوان شده اگر اصفهانی‌ها آن را رعایت نکنند، جشنواره کودک در تهران برگزار می‌شود.
می‌توان ماجرا را زیاد جدی نگرفت و حرف‌های میرعلایی را تنها در حکم هشداری برای برپایی بهتر جشنواره ارزیابی کرد ولی حتی اگر هم اینگونه باشد، نمی‌توان از فقدان ساز و کار مناسب در برپایی جشنواره که امسال قرار است بیست و پنجمین دوره‌اش برگزار شود، گلایه نکرد؛ جشنواره‌ای که زمان و مکانش سیال است و برخلاف همه جشنواره‌‌های سینمایی دنیا دیگر با شهر برگزارکننده‌اش شناخته نمی‌شود و می‌توان فقدان ثبات را یکی از مهم‌ترین مشکلاتش دانست.
5سال پیش اصفهانی‌ها به جدایی ناخواسته جشنواره کودک از شهرشان تن دادند و همدانی‌ها شادمانه میزبان فیلم‌های کودک و نوجوان شدند؛ اقدامی عجیب که مشابه آن را در یک جشنواره درجه4 هم نمی‌شود مشاهده کرد. این اتفاق قطعا به ضرر جشنواره فیلم کودک تمام شد ولی برای همدانی‌ها دستاوردهای مثبتی به همراه داشت؛ دست‌کم اینکه به خاطر برگزاری جشنواره، چندین سالن سینمای استاندارد و مجهز در همدان ساخته شد؛ سالن‌هایی که امیدواریم حالا که دیگر این شهر میزبان جشنواره نیست، به مرور تبدیل به مکان‌هایی متروکه نشوند.
مسئله تعهدات شهر برگزارکننده جشنواره کودک نیز در همین سال‌ها تبدیل به چالش بزرگ نهاد برگزارکننده شد.
همدانی‌ها به این دلیل میزبانی جشنواره کودک را از دست دادند که چنان که باید نتوانستند به تعهداتی که معاونت سینمایی و فارابی انتظارش را داشته، عمل کنند. اصفهانی‌ها هم به امید تحقق رویای برگزاری شکوهمند جشنواره کودک دوباره میزبان پروانه‌های زرین این جشنواره شدند؛ جشنواره‌ای که خاستگاهش اصفهان بوده و نامش سال‌های سال با این شهر گره خورده بود. دقیقا به همین دلیل بود که بازگشت جشنواره فیلم‌های کودک به نصف جهان با استقبال سینماگران و فعالان سینمای کودک همراه شد. همه، اوج سینمای کودک را با جشنواره اصفهان به خاطر می‌آورند.
حالا اینکه چه اتفاقی افتاده که دبیر جشنواره در فرصت کوتاه باقیمانده تا برپایی بیست و پنجمین دوره جشنواره فیلم‌های کودک، از احتمال برگزاری آن در تهران سخن می‌گوید، احتمالا حکایت از عملی نشدن برخی وعده‌های مسئولان استان اصفهان دارد. شاید هشدار آقای دبیر باعث شود جشنواره فیلم‌های کودک با جلوه و شکوه در اصفهان برگزار شود؛ اینکه اصفهانی‌ها با ثبت قرارداد 5ساله برای برگزاری جشنواره فیلم‌های کودک، کار را تمام شده نپندارند و با تمام امکاناتشان میزبانی را عهده‌دار شوند.
اگر بخواهیم اظهارنظر دبیر جشنواره بیست و پنجم را جدی بگیریم، باید اذعان کنیم که پروانه‌های زرین تا 5 روز مانده به آغاز جشنواره در مسیر اصفهان- تهران سرگردان خواهند بود.
