به گزارش ایسنا به نقل از یورو نیوز، یک قرن قبل در چنین روزی در 21 آگوست 1911، تابلوی مشهور مونالیزا، شاهکار لئوناردو داوینچی نابغه رنسانس، از موزه لوور در شهر پاریس کشور اروپایی فرانسه به سرقت رفت.
دزد تابلو یک شهروند ایتالیایی به نام وینچنسو پِروجیا (Vincenzo Peruggia) بود که ادعا کرد بخاطر حس مهین‌پرستی مونالیزا را دزدیده و به مدت دو سال آن را پیش خود نگه داشته است.
شاهکار داوینچی وقتی دوباره پیدا شد که روجیا با هدف تحویل تابلو به موزه‌ای در شهر فلورانس به این شهر سفر کرد، اما دستگیر شد و شش ماه را در زندان سپری کرد.
امروز در شرایطی یک قرن از سرقت تابلو مونالیزا می‌گذرد که در روزهای پایانی ماه ژوئن موزه لوور تقاضای کشور ایتالیا مبنی بر بازپس‌گیری موقتی تابلوی مونالیزا یا همان "لبخند ژکوند" را به دلیل شکننده بودن این اثر هنری رد کرد.
مقامات فلورانسی اعلام کردند برای سالروز خلق این شاهکار هنری از 100 هزار نفر امضا گرفتند و به این وسیله از موزه لوور درخواست کردند تا اجازه نمایش مونالیزا در سال 2013 در این شهر را صادر کند.
پس از اعلام درخواست مقامات فلورانس مبنی بر قرض‌گرفتن این شاهکار نقاشی، مسئولان موزه لوور به سرعت پاسخ دادند: این نقاشی شکننده تر از آن است که بتواند سفری یک هزار و صد کیلومتری را تحمل کند. انجام این کار کاملا غیرقابل‌تصور است.
این نقاشی در سال 1962 در ایالات متحده آمریکا به معرض نمایش درآمد. همچنین در دهه 1970 نیز به مسکو و ژاپن منتقل شد.
لویی چهاردهم شاهکار داوینچی را به کاخ ورسای منتقل کرد و پس از انقلاب فرانسه در موزه لوور جای گرفت،اما بعدها ناپلئون اول آن را به اتاق خواب خود منتقل کرد؛ هرچند بار دیگر به موزه لوور بازگشت.
گمانه‌زنی‌های زیادی درباره مدل و چشم‌انداز این تابلو نقاشی وجود دارد، مثلا این‌که داوینچی در خلق این اثر کمال صداقت را داشته و در به تصویرکشیدن زیبایی این زن اغراق نکرده است و یا این‌که به ادعای کارشناسان هنری چین، زمینه‌های پشت تصویر برگرفته از نقاشی‌های چینی است.
این تابلوی نقاشی با ابعاد 77 در 53 سانتیمتر است. نسخه‌ای را که او تهیه کرده بود از نسخه فعلی، بزرگتر بود چرا که در گذر زمان دو ستون از طرفین چپ و راست این تابلو بریده شده است.
به همین دلیل به هیچ وجه مشخص نیست که مونالیزا در این تابلو نشسته است.
همچنین باید اشاره کرد که بسیاری از قسمت‌های این تابلو به مرور زمان خراب و یا دوباره نقاشی شده است.
اما با این وجود شخصیت اصلی نقاشی همچنان محفوظ مانده است.
شهرت تابلوی مونالیزا در 22 اوت 1911 پس از سرقت در موزه لوور دو چندان شد. پلیس فرانسه در بازجویی‌های خود حتی پابلو پیکاسو را نیز احضار کرد.
در حالی که گمان می‌رفت که این شاهکار بی‌نظیر دیگر برای همیشه از دست رفته است،دو سال بعد سارق واقعی که از کارمندان موزه بود، شناسایی و دستگیر شد.
وی قصد داشت این تابلو را به مسوولان موزه فلورانس بفروشد.
مونالیزا در سراسر گالری‌های ایتالیا به نمایش درآمد و پس از آن در سال 1913 به لوور بازگشت.
سال 1956 با اتفاقات ناخوشایندی برای تابلوی مونالیزا همراه بود.
ابتدا قسمت‌های پایین این تابلو توسط اسید از بین رفت و در دسامبر همان سال، یک شهروند اهل بولیوی سنگی بر روی آن پرتاب کرد که آرنج سمت چپ تصویر این زن را تخریب کرد.
استفاده از شیشه ضد گلوله این اثر هنری گرانقیمت را در برابر حملات بیشتر مصون نگه داشت تا این‌که در آوریل 1974، یک زن معلول که نسبت به سیاست‌های موزه ملی توکیو در قبال معلولان معترض بود، هنگام برپایی گالری ویژه نمایش مونالیزا بر روی آن رنگ قرمز پاشید.
