نوشیروان کیهانی‌زاده: «جیمز هاروی رابینسون» تاریخ‌دان بنام قرن بیستم و استاد و مورخ آمریکایی که تأکید فراوان بر مطالعه تاریخ و تدریس آن به‌ویژه در دبیرستان‌ها و نیز یادآوری مواردی از آن با توجه «به مناسبت روز» در رسانه‌ها داشت و توصیه می‌کرد

که کتاب‌های درسی تاریخ برای دبیرستان‌ها باید دقیق، درست و بی‌طرفانه نوشته شود، 30 ژوئن سال1863 به دنیا آمد و 73سال عمر کرد. به باور بسیاری از پژوهشگران، اندیشه تاریخ‌نگاری ژورنالیستی از اوست(پدر تاریخ‌نگاری ژورنالیستی). وی که مؤسس یک دانشگاه تحقیقات اجتماعی بود روش تازه‌ای برای نوشتن رویدادهای گذشته به دست داده است که همانا ذکر علل وقوع (اوریجین) و نتایج حاصله از رویداد و تأثیر این نتایج در وضعیت مربوط در زمان حاضر است.
 رابینسون که سال‌ها رئیس انجمن تاریخ‌دانان آمریکا و ناشر مجله «تاریخ نو» و سردبیر مجله «روزگار- رویدادهای گذشته و جاری» بود در یکی از رسالات خود استدلال کرده است که چرا «مدرّس تاریخ» باید فردی عادل و بی‌طرف باشد.

استقلال کنگو، قتل لومومبا، مداخله کمپانی‌های خارجی و ضعف مدنیت

سی‌ام ژوئن 1960، کنگو 2میلیون و 344 کیلومتری (5/1برابر وسعت ایران) با 17میلیون جمعیت استقلال یافت، اما در این 50سال به‌علت داشتن معادن طلا، الماس، اورانیوم، کبالت و مس و طمع برخی دولت‌ها و رقابت قدرت‌ها آرامش نداشته است. سرگذشت این کشور آفریقایی ضعف بزرگ دنیای معاصر را بازتاب می‌دهد و نشان می‌دهد که مدنیت که این همه درباره‌اش تبلیغ می‌شود و رعایت حق، حاکمیت ملی و دمکراسی بخش‌هایی از آن هستند، در عمل (تمرین) رعایت نمی‌شوند.

ایجاد کشور بلژیک مرکب از 3گروه نژادی، محصول شکست نظامی ناپلئون، امپراتور فرانسه از متحدان در سال1815 بود. لئوپلد دوم پادشاه آن‌که می‌دید هر دولت اروپایی بر گوشه‌ای از آفریقا دست انداخته است در سال 1876 یک دسته اکتشافگر را مامور دیدار و ارزیابی از کنگو کرد که سرزمین واقع در شمال آن در دست فرانسه، همسایه جنوبی‌‌اش متعلق به پرتغال و مالک اراضی شرق آن، به فاصله نسبتا دور، انگلستان بود. این هیأت نتایج ارزیابی خود را به لئوپلد داد و وی در سال 1878 مالکیت خود را بر آن اعلام داشت(!) و با زرنگی خاصی در نشست برلین، مرکب از 14دولت اروپایی که به ابتکار بیسمارک و با هدف تقسیم مسالمت‌آمیز آفریقا میان اروپاییان برگزار شده بود، کنگو را از آن خود کرد.

حقوقدانی که رئیس‌جمهوری آمریکارا کشت!

«چارلز گیتیو»، حقوقدان آمریکایی و وکیل قضایی 41ساله سی‌ام ژوئن 1882 به جرم کشتن «گارفیلد» رئیس‌جمهوری این کشور به دار آویخته شد.چارلز در طول مبارزات انتخاباتی «گارفیلد»، برای پیروز شدن او تبلیغات وسیع کرده، نطق نوشته و حتی کتاب تالیف کرده بود. وی انتظار داشت که در عوض، گارفیلد به او سمت سفارت بدهد.

گارفیلد در آغاز کار با سفیر شدن گیتیو موافق بود ولی گیتیو اصرارداشت که سفیر آمریکا در پاریس بشود که وزیر امورخارجه با انتصاب او به این سمت موافقت نداشت و می‌گفت که سفیر آمریکا در فرانسه نه تنها باید تجربه کار دیپلماتیک داشته باشد بلکه به زبان فرانسه هم باید مسلط باشد. گارفیلد برای خلاص کردن خود از دست گیتیو، به منشی‌‌اش دستور داد که از آن پس به گیتیو وقت ملاقات ندهد. گیتیو که متوجه قضیه شده بود تصمیم به قتل گارفیلد گرفت و دوم ژوئیه 1881 او را در ایستگاه راه‌آهن شهر واشنگتن با گلوله زد. گارفیلد مجروح مدت‌ها بستری بود که معالجات،  عمدتا به‌دلیل عدم‌کشف آنتی بیوتیک به جایی نرسید و بر اثر عفونت زخم درگذشت.

روزی که «بر باد‌رفته» انتشار یافت

نخستین چاپ داستان «بر باد‌رفته» که برنده 2جایزه ادبی بزرگ شده است،
سی‌ام ژوئن سال1936  به توزیع داده شد. بر باد رفته آموزنده‌ترین داستان قرن بیستم اعلام شده است.برباد رفته همچنین پرخواننده‌ترین داستانی است که تاکنون در آمریکا نوشته شده است. این داستان که در زمینه جنگ داخلی خونین و ویرانگر آمریکاست به 40زبان دیگر ترجمه و در سراسر جهان انتشار یافته و بر پایه آن یک فیلم سینمایی موفق و پربیننده ساخته شده است. نویسنده این اثر، بانو «مارگارت میچل (پگی)» است که کار نوشتن آن را از سال 1926 آغاز کرده بود. هدف نویسنده که خود از مردم جنوب آمریکا و متولد شهر آتلانتا بود ( این شهر در جریان جنگ داخلی ویران شد) این بود که چنان مصایب این برادرکشی را در قالب داستان بیان دارد که در هیچ نقطه‌ای تکرار نشود.

کد خبر 110580

برچسب‌ها

پر بیننده‌ترین اخبار فرهنگ عمومی

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز