ولی همه می‌دانستند که رئیس‌جمهور و نخست‌وزیر شهید شده‌اند. دولت نوپای ایران در این روز دو تن از مهم‌ترین اعضایش را ازدست داد و به همین دلیل روز هشتم شهریور روز ملی مبارزه با تروریسم نام گرفت.
ترور یعنی ترس و تروریسم نوعی از خشونت عمدی است که در بین مردم عادی، وحشت ایجاد می‌کند. تروریست‌ها گاهی شخصیت‌های سر‌شناس را از بین می‌برند و بعضی وقت‌ها هم به شهروندان و مکان‌های عمومی حمله می‌کنند. هدف آنها می‌تواند سیاسی یا عقیدتی باشد و با روش‌های مختلف انجام شود. ایجاد انفجار یکی از روش‌های رایج در بین گروه‌های تروریستی است، زیرا نیاز به مهارت نظامی خاصی ندارد و می‌توان اعضای رده‌پایین و کم سن و سال را برای این کار فرستاد.
بعضی اوقات هم از تیراندازی استفاده می‌شود. بعد از یازدهم سپتامبر و حمله امریکا به عراق و افغانستان تروریسم شدت بیشتری گرفت و الان دامنه آن از این دو کشور به اروپا و قاره‌های دیگر هم کشیده شده است. ترور در تمام کشور‌های جهان جرم محسوب می‌شود؛ ولی بعضی از دولت‌ها مخالفان خود را توسط مأموران اطلاعاتی و امنیتی یا مزدوران آنها از بین می‌برند. این عمل که «تروریسم دولتی» نام دارد، همیشه از طرف آن دولت‌ها تکذیب می‌شود. دولت صهیونیستی با این روش شخصیت‌های فلسطینی را در کشور‌های دیگر می‌کشد. ترور شهید عماد مغنیه از فرماندهان برجسته حزب الله لبنان در دمشق و یکی از فرماندهان سازمان حماس در دوبی، در یکی دو سال گذشته از این نوع بود.
کسی که در ساختمان نخست‌وزیری در ایران بمب گذاشت قبلاً به عنوان یکی از اشخاص شناخته‌شده و مورد اعتماد به آن‌جا نفوذ کرده بود. او بمب را در یک کیف دستی و نزدیک شهیدان رجایی و باهنر قرار داد، از اتاق بیرون آمد و به سرعت از کشور خارج شد. بعداً در خانه او انبار اسلحه بزرگی کشف شد و مشخص شد که از مدت‌ها قبل برای این عملیات برنامه‌ریزی کرده است. کشور ایران یکی از قربانیان تروریسم است و تابستان سال ۱۳۶۰ یکی از دوره‌های تاریخی است که بیشترین ترور‌ها در آن صورت گرفت.
