خوب است که از خودت بپرسی:
«اینبار دلم چرا گرفتهست؟»
لبهات که وا نشد به لبخند
اخم آمد و گریه را نشان داد
یک بغض مرا کشانکشان برد
این فاصله کار دستمان داد
میخواند ابر: باز باران...
میپیچد رود در صدامان
نزدیک بیا که زیر این چتر
جا هست برای هر دوتامان