زمان طلوع خورشید
در اشاره‌ي توست
غروبش نیز!
شکفتن گل‌ها
به اراده‌ي توست
و پژمردنش هم.
باران وقتی می‌بارد
که تو خواسته باشی
و ابرها وقتی پراکنده می‌شوند
که تو اشاره کنی.
کودکان
با لبخند تو به دنیا می‌آیند
و مرگ
با سکوت توست
که اتفاق می‌افتد.
* * *
زندگی را تو بخشیده‌ای
مرگ را تو بخشیده‌ای
آن چه در آسمان‌ها و زمین می‌گذرد
داستانی است که تو در حال نوشتنش هستی
و ما همه در میانه‌ي داستانیم
* * *
برای ما
پایانی خوش بنویس
چنان‌که برای ابرها نوشته‌ای
که ببارند!