من عاشق نوشتن و خواندنم. یک کرم کتاب واقعی، یا درباره‌ی کتاب‌های الکترونیک یک ویروس پی‌دی‌اف یا چنین چیزی. اما خب، متأسفانه مردم این روزها اصلاً به کتاب اهمیت نمی‌دهند.

داستان‌ها و کتاب‌ها مرا به دنیای دیگری می‌برند که ترک‌کردنش آسان نیست. خیلی دوست دارم خودم هم زمانی بتوانم یکی از این دنیاها را بسازم و تلاشم را هم می‌کنم و دوچرخه را به‌عنوان نقطه‌ی شروع تقویت‌کننده می‌بینم.

دوسه‌ سالی می‌شود که دوچرخه‌خوان شده‌ام، اما اولین اثرم،‌ آتش، زمستان پارسال چاپ شد.

یک چیز خنده‌دار! آتش را به معلم انشای سخت‌گیرم نشان دادم. نگاهی به آن انداخت. انگار با نگاهش کلی بی‌تفاوتی شوت کرد و گفت: «آها! از همین روزنامه‌هایی است که فقط تو آمل چاپ می‌شه؟!»

آخر برای یک نوجوان تازه‌کار شروع مسخره‌تر از این هم وجود داشت؟! معلوم است که نه!

ملیکا جلال‌پور، 15‌ساله

 خبرنگار افتخاري از آمل

عكس: هما خرمي، 17‌ساله،خبرنگار افتخاري از شاهرود