تاریخ انتشار: ۲۰ مرداد ۱۳۹۳ - ۱۵:۴۹

جوی‌های آب خشک‌اند، اما سطل زباله نیستند. آن‌جا به خانه‌ی موش‌ها تبدیل شده است و زباله‌های ما غذای موش‌ها می‌شوند. موش‌های تهران دارند از گربه‌ها بزرگ‌تر می‌شوند و ما آن‌ها را تغذیه می‌کنیم.

بسیاری از جوی‌های خشک، این روزهای تابستان تبدیل به مخزن زباله شده‌اند. البته این روزهای خشک و بی‌باران می‌گذرند و زباله‌هایی که کم‌کم زیر پل‌ها می‌روند، روزی سرریز می‌شوند و بلایی می‌شوند برای جان خودمان!

سالانه در تهران ده‌ها کیلومتر تونل جمع‌آوری آب‌های سطحی ساخته می‌شود و صدها گروه، مأمور پاکسازی جوی‌ها و آب‌راه‌ها می‌شوند. به گفته‌ی معاونت خدمات شهری شهرداری تهران بیش از نیمی از آب‌گرفتگی‌های معابر تهران به‌دلیل رعایت‌نشدن وظایف شهروندی در حفظ نظافت و پاکیزگی شهر اتفاق می‌افتد و با هر بارندگی در تهران، موجی از زباله‌های دستی، کارتن، مقوا و ظروف پلاستیکی به کف خیابان‌ها می‌آیند که اجازه‌ی انتقال آب‌های سطحی به حوضچه‌ها را نمی‌دهد. این موضوع نشان از سهل‌انگاری گروهی از مغازه‌داران، واحد‌های صنفی و شهروندان دارد که زباله‌های خود را در جوی‌ها دفع می‌کنند.

کاش همه باور کنیم درست نیست کسانی صبح تا شب کار کنند و زباله‌های ما را جمع‌آوری کنند و درست نیست  بخش مهمی از درآمد شهری که می‌تواند صرف زیبایی و رفاه شهر شود، صرف پاک‌سازی زباله‌هایی شود که اگر چند دقیقه در دست نگه می‌داشتیم، به یک سطل زباله می رسیدیم و می‌توانستیم آن را در سطل زباله بیندازیم، ولی ما چند دقیقه هم صبر نداشتیم!