تاریخ انتشار: ۲۱ اسفند ۱۳۹۲ - ۲۱:۱۰

خنکی دریا را لابه‌لای انگشت‌هایم حس می‌کنم. هوا شفاف و روشن است. نسیم ملایم ماسه‌ها را روی پاهای خیسم می‌پاشد و ماسه‌ها قلقلکم می‌دهند.

بوی دریا را حس می‌کنم و لبخند می‌زنم. به دوردست‌ها نگاه می‌کنم. موج‌های عاصی در پی آرامش دریا را زیر و رو می‌کنند و به من لبخند می‌زنند، انگار گویی جوابم را می‌دهند. در حیرتم. آرزو می‌کنم این لحظه هرگز به پایان نرسد و تا ابد در این ساحل بمانم. با نسیم نوازشگر، با موج‌های مهربان، با آسمان پاک...

فریدا زینالی، ۱۳ساله از تبریز

منبع: همشهری آنلاین