در صحن و سرای حضرت زینب (س) دور هم نشسته بودند که فکری به ذهنشان خطور کرد. تصمیم گرفتند اگر زنده ماندند و پایشان به تهران رسید، یک قرارگاه‌ جهادی محرومیت‌زدایی راه بیندازند و بچه‌ها را برای انجام کارهای داوطلبانه دور هم جمع کنند.

همشهری آنلاین - مریم قاسمی : آقاجواد مثل خیلی از آدم‌های دیگر عقیده دارد که انجام کار خیر، جز لطف و عنایت خدا نیست و نباید این فرصت را از دست داد. برای همین به‌محض اینکه ماموریتشان در حرم حضرت‌ زینب (س) تمام می‌شود و به خانه برمی‌گردند، با تعدادی از دوستانش قرار و مدار می‌گذارند تا زودتر تصمیمشان را عملی کنند. در روزهای اول تعدادشان کم‌ بود و جای مناسبی هم برای استقرار و نظم‌بخشی به کارهایشان نداشتند تا اینکه زمین مناسبی در محله خلیج فارس منطقه١٨ در اختیارشان قرار می‌گیرد و خودشان برای ساخت قرارگاه جهادی محرومیت‌زدایی جنوب غرب تهران آستین بالا زدند.

خواندنی‌های بیشتر را اینجا دنبال کنید

همدلی و رفاقت آنان چنان بود که کار ساخت قرارگاه خیلی زودتر از تصورشان تمام می‌شود. برای این می‌گویم رفاقت و همدلی، چون پزشک، مهندس، دانشجو، نخبه‌های دانشگاهی، دانش‌آموز و طلبه‌های جوان حوزه‌های علمیه یکدل و یکرنگ لباس‌ کارگری به تن‌ کردند و با آجر و ملات سیمان دیوار قرارگاه را بالا بردند و پاتوقی برای انجام ماموریت‌ها و کارهای داوطلبانه و خیرخواهانه درست‌ کردند.

وقتی خدا همه‌چیز را جفت‌وجور می‌کند

حاج «جواد قربانی» بانی و فرمانده قرارگاه جهادی و محرومیت‌زدایی جنوب‌ غرب تهران است، اما اخلاق و مرامش هیچ شباهتی به یک مدیر و رئیس ندارد. مخصوصا اگر بین اعضای قرارگاه مشغول کار باشد، اصلا قابل تشخیص نیست. از آن آدم‌های خاکی که پایش بیفتد روی شانه‌هایش کیسه‌های سیمان و گچ این طرف و آن طرف می‌برد و یا با فرغون شن و ماسه سر ساختمان می‌رساند و مثل یک‌ کارگر ساده کنار استاد بنا کار می‌کند.

اکنون پس از گذشت چند سال از آغاز به‌ کار قرارگاه جهادی محرومیت‌زدایی جنوب غرب تهران، بیش از ۵۵٠ نفر از شهروندان تهرانی با فعایت‌های این قرارگاه همراه و همقدم شده‌اند، اما همچنان رسم گمنامی پیش‌ گرفته‌اند و در مرامنامه‌شان نیز بر این مسئله تاکید شده است.

گرچه تمرکز برنامه‌های گروه جهادی، خدمت‌رسانی به ساکنان محله‌ها و مناطق کم‌برخوردار و محروم تهران و حاشیه آن است، اما آوازه نام و نشان این قرارگاه به دورترین نقاط کشور هم رسیده است. هر وقت حادثه غیرمترقبه‌ای مثل سیل و زلزله در نقطه‌ای از کشور اتفاق بیفتد، معمولا با فراخوان حاج جواد قربانی در گروه اجتماعی‌ای که تشکیل داده و اعضای زیادی هم دارد، هرکسی‌ که می‌تواند اعلام آمادگی ‌می‌کند و خودش را به محل قرار می‌رساند.

قربانی و اعضای قرارگاه جهادی هر نوع خدماتی را که فکرش را کنید در برنامه‌شان دارند، از تعمیر و بازسازی خانه‌های اقشار ضعیف و کم‌درآمد، خانواده‌های معظم شهدا تا امدادرسانی به حادثه‌دیدگان سیل و زلزله، فراهم‌ کردن پوشاک و لباس، غذا و سایر مایحتاج ضروری خانواده‌های گرفتار. اما چیزی‌ که‌ عیان است قربانی هم به آن اشاره گذرایی می‌کند اینکه تاکنون پیش نیامده کار و برنامه‌ای روی زمین بماند. اصلا وقتی حرف ‌کار خیر در میان باشد، خدا خودش ‌کارها را جفت‌وجور می‌کند و جای نگرانی نیست.

خیلی‌ها پای کار آمده‌اند و هنوز در میدانند

حاج «جواد قربانی» و دوستانش در قرارگاه محرومیت‌زدایی کارنامه درخشانی داشته‌اند. تعمیر و بازسازی اساسی ٤٢٨ خانه فرسوده و بسیار ناایمن اقشار ضعیف و خانواده‌های معظم شهدا در نقاط مختلف جنوب شهر تهران، تهیه ١٨٠جهیزیه برای نوعروسان نیازمند، برپایی‌جشن گلریزان و جمع‌آوری کمک‌های مردمی برای آزادی زندانیان مالی غیرعمد که سابقه ١٣‌ساله دارد و به برکت آن خیلی از زندانیان آزاد شدند و به کانون گرم خانواده‌شان بازگشته‌اند.

دراتاق فرماندهی قرارگاه جهادی جنوب غرب تهران، فهرستی از نام افرادی وجود دارد که با تخصص‌ها و مهارت‌های مختلف برای انجام کارهای خیریه‌ای و عام‌المنفعه اعلام آمادگی کرده‌اند و جالب اینکه این فهرست هرگز به‌ پایان نمی‌رسد و آخرین نفر مشخص نیست، چرا که در طول هفته و ماه تعداد دیگری به عضویت آن در می‌آیند.


 

برچسب‌ها