به گزارش همشهری آنلاین، در بخش جنوبی خیابان ایران، در برخوردگاه دو خیابان امیرکبیر و ری، یکی از پُر رفت‌وآمدترین گذرگاه‌های شهر تهران دیده می‌شود. آنجا را از دیرباز «سه‌راه امین حضور» می‌نامیدند و اکنون نیز به همین‌نام شناخته می‌شود. در میانه‌ی پادشاهی قاجاریه، در این سه‌راه، باغ و خانه‌ای دیده می‌شد که متعلق به یکی از درباریان و نزدیکان ناصرالدین‌شاه به نام آقاعلی آشتیانی بود. آشتیانی را به نام امین حضور می‌شناختند و به‌سبب باغ و خانه‌ی او، این بخش از تهران قدیم را امین حضور نام‌گذاری کرده بودند. پس از آنکه محله‌های تهران خیابان‌کشی شد و باغ‌های بسیاری از میان رفت، در آنجا سه‌راهی شکل رفت که راه به بازار و خیابان‌های اصلی شهر می‌بُرد.
سه‌راه امین حضور به دروازه‌های شهر، و از آن مهم‌تر به بازار بزرگ تهران بسیار نزدیک بود. از این‌رو همواره جایی برای آمدوشد باربرانی می‌شد که کالاها را روی درشکه‌ها یا چارپایان می‌گذاشتند و روبه بازار می‌رفتند، یا از آنجا بازمی‌گشتند. هنوز هم سه‌راه امین حضور ساختاری بازاری و داد و ستدی دارد. از سوی دیگر، این بخش از تهران قدیم، در روزگار مشروطیت و رویدادهای پی‌درپی آن، کانونی برای آزادی‌خواهان دانسته می‌شد. به همین سبب است که می‌توان سه راه امین حضور را یکی از بخش‌های مهم تهران در یکصد سال پیش دانست و برشمرد.
افرادی چون میرزا محمد حسن شیرازی و امین الضرب بازرگانان مشهور دوره قاجار، میرزا محمدخان قوام الدوله از مردان پرآوازه آن دوره، فرخی یزدی شاعر و روزنامه نگار آزادی‌خواه در این منطقه از تهران زندگی می‌کردند.