تاریخ انتشار: ۲۹ بهمن ۱۳۹۵ - ۰۴:۵۳

شعر طنز > عبدالرضا صمدی: می‌نشینم باز زیر یک درخت یک درخت سیبِ سرخِ آب‌دار

منتظر هستم بیفتد سیب سرخ

هست در افتادن سیب افتخار

 

هی سرم سنگین سنگین می‌شود

وزن مغز من به یک تُن می‌رسد

حس خوبی دارد از سوی درخت

او به من مثل نیوتن می‌رسد

 

می‌نشینم تا بیفتد سیب سرخ

روبه‌روی چشم و دستم بر چمن

بعد کشف تبریک و هدیه می‌رسد

از زمین و آسمان‌ها سوی من

 

در گلابی موز و زردآلو، انار

هست قانون توی دنیای درخت

هر کسی روزی نیوتن می‌شود

گر ببیند خواب خوش پای درخت

 

تصويرگري: شكيبا بوشهري