* * *
مسئولیت اشتباهت را بپذیر
اولین قدم در عذرخواهی‌کردن از دیگران آن است که بپذیری کارت اشتباه بوده. مسئولیت اشتباهت را تمام و کمال بپذیر و سعی نکن که کسی را در آن شریک کنی یا آن را کوچک نشان بدهی. عذرخواهی باید بی‌بهانه و بی اگر و اما باشد، وگرنه اسمش عذرخواهی نیست!
* * *
احساست را روی کاغذ بنویس
اگر سختت است که موقع عذرخواهی کلمه‌ها را پشت هم ردیف کنی، آن را روی کاغذ بنویس و احساساتی را که می‌خواهی موقع عذرخواهی به طرفت منتقل کنی، یادداشت کن. اگر عذرخواهی حضوری برایت غیرممکن بود، می‌توانی از یک نامه یا ای‌میل استفاده کنی، اما یادت باشد، هیچ‌چیز اثر عذرخواهی حضوری را ندارد.
* * *
ریشه‌ی اشتباه را پیدا کن
سعی کن ریشه‌ی اشتباهت را پیدا کنی و دلیلی که موجب شده تو بابت کاری که کرده‌ای، عذر بخواهی. دلیلش این بوده که سریع و بدون در نظر گرفتن زاویه‌ی نگاه طرف مقابل، واکنش نشان داده‌ای؟ برای این بوده که از زندگی‌ات ناراضی و ناراحت هستی و ناخواسته سعی کرده‌ای دیگران را هم از خوشی محروم کنی؟ دلیلش این بوده که یادت رفته سروقت، سر قرار حاضر شوی. مشکل را دقیقاً پیدا کن و سعی کن برای طرف مقابلت هم توضیح بدهی که آن را در آینده تکرار نخواهی کرد.
* * *
صبور باش
اگر عذرخواهی‌ات پذیرفته نشد، از طرف مقابلت بابت شنیدن حرف‌هایت سپاسگزاری کن و در را برای آشتی در آینده باز بگذار. بعضی‌وقت‌ها آدم‌ها می‌خواهند تو را ببخشند، اما به زمان بیش‌تری برای آرام‌شدن نیاز دارند. اگر خوش‌شانس باشی، با گذر زمان، عذرخواهی‌ات پذیرفته خواهد شد.
* * *
روی حرفت بایست
عذرخواهی واقعی، باید با راه‌حل همراه باشد. بنابراین سعی کن به قولی که برای تکرارنشدن مشکل داده‌ای، عمل کنی تا عذرخواهی‌ات کامل شود؛ وگرنه عذرخواهی‌ات بی‌معنی می‌شود و اعتمادی که به تو شده، از دست می‌رود.