به گفته همشهری آنلاین پژوهشگران در ژورنال Mayo Clinic Proceedings گزارش دادند که فشار مالی و ناامنی غذایی قویترین عوامل تسریع پیری قلب هستند.
این پژوهشگران نتیجه گرفتند که پیری قلب مرتبط با نگرانیهای مالی و غذایی مشابه پیری ناشی از عوامل خطرساز متعارف مانند دیابت، فشار خون بالا و حمله قلبی پیشین است. این پیری، خطر ابتلا به بیماری قلبی و مرگ ناشی از بیماریهای قلبی را در افراد افزایش میدهد.
دکتر امیر لرمن، پژوهشگر ارشد در این بررسی و مدیر مرکز تحقیقات قلب و عروق در کلینیک مایو در روچستر، مینه سوتای آمریکا میگوید: «مطالعه ما نقش حیاتی عوامل اجتماعی تعیینکننده سلامت در پیری و مرگ و میر قلبی را برجسته میکند.»
پژوهشگران برای این مطالعه با استفاده از دستگاه ثبت فعالیت الکتریکی قلب (ECG) (نوار قلب) مجهز به هوش مصنوعی برای ردیابی سن فرسودگی قلب هر فرد در مقایسه با سن تولد، پیری قلب بیش از ۲۸۰،۰۰۰ نفر را که بین سالهای ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۳ توسط کلینیک مایو تحت درمان قرار گرفته بودند، تخمین زدند. این تیم دادهها را با پرسشنامهای که عوامل اجتماعی تعیینکننده سلامت بیماران را ارزیابی میکرد، مقایسه کردند - عواملی مانند استرس، ورزش، ارتباط اجتماعی، مسکن، فشار مالی، ناامنی غذایی، نیازهای حمل و نقل، تغذیه و آموزش.
لرمن میگوید: «انگیزه تحقیقات فعلی ما این مشاهده است که عوامل خطرساز معمول بیماریهای قلبی عروقی را توضیح نمیدهند و به طور یکسان در آنها نقش ندارند. عوامل اجتماعی وجود دارند که ما آنها را شناسایی نمیکنیم یا از بیماران خود در مورد آنها سوال نمیکنیم که ممکن است به طور بالقوه پیری بیولوژیکی را معکوس کنند.»
نتایج نشان داد در مجموع، عوامل اجتماعی تعیینکننده سلامت، در مقایسه با عوامل خطرساز معمول بیشترین تأثیر را بر پیری قلبی فرد دارند. و در میان این عوامل اجتماعی تعیینکننده سلامت، فشار مالی و ناامنی غذایی بیشترین تأثیر را در تسریع پیری قلب فرد داشتند.
پژوهشگران نتیجه گرفتند عوامل اجتماعی مانند فشار مالی، مشکل مسکن و ورزش نکردن میتوانند برای پیشبینی خطر مرگ ناشی از بیماریهای قلبی در فرد، مطابق یا فراتر از عوامل خطر متعارف، مورد استفاده قرار گیرند. به عنوان مثال، فشار مالی خطر مرگ زودرس را ۶۰درصد، بیثباتی وضعیت مسکن این خطر را ۱۸ درصد افزایش داد، در حالی که میزان افزایش خطر برای سابقه پیشین حمله قلبی ۱۰ درصد و برای سیگار کشیدن ۲۷ درصد بود.
لرمن افزود: «شناسایی مهمترین عوامل خطرساز برای پیری قلبی، امکان مداخله پیشگیرانه هدفمند در جامعه را فراهم میکند و پزشکان را قادر میسازد تا در مراقبتهای بیمارمحور مشارکت کنند و به زمینه اجتماعی که در بیماری قلبی نقش دارد، بپردازند.»