یک: دو روز پیش ویدئویی از یک کیک ۱۲ متری در یکی از خیابانها شهر بافق یزد منتشر شد که عکس محمدرضا صباغیان، نماینده این دوره مجلس بافق، چند بار روی آن حک شده بود. ویدئویی که با عنوان «جشن تولد آقای نماینده» در فضای مجازی فراگیر شد و اگرچه چند ساعت بعد دفتر او در مجلس شورای اسلامی آن را تکذیب کرد و نوشت که «این کیک مربوط به دوره انتخابات است که او پیروز شده و تعدادی خودجوشو با هزینه شخصی دست به تهیه و اکران آن زده بودند که صباغیان در همان زمان هم نسبت به این اقدام اعتراض و گلایه کرده بود.» اما تاثیر منفی در افکار عمومی گذاشت.
دو: در همین بازه زمانی، ویدئوی دیگری از یک کلاس درس ریاضی در دانشگاه آکسفورد منتشر شد که دانشجویان، استاد این دانشگاه را بعد از حل یک مسئله پیچیده تشویق میکنند و او سریع واکنش نشان داده و میگوید: « نه! نه! نه! این شغل من است؛ فقط زمانی میتوانید برای تدریس من دست بزنید که برای کارگران شهرداری که زبالههایتان را هم تخلیه میکنند، دست بزنید در حالی که کارشان را انجام میدهند.»
غرض اینکه این دو ماجرا نشان میدهد که اگرچه تشویق و تقدیر از کسی که در نزد ما مقام و منزلت بالایی دارد یا پیروزی مشروعی کسب کرده، امر پسندیدهایست اما هم نوع این تقدیرها مهم است و هم نوع مواجهه با آن. در مورد اول فرد یا افرادی که کیک ۱۲ متری برای پیروزی آقای نماینده تدارک دیده و آن را وسط شهر اکران کردهاند، قصد چاپلوسی داشته که در نهایت حتی موجب تخریب شخصیت نماینده مربوطه در افکار عمومی شدند. قطعا آنها قبلا و از این جنس چاپلوسی با افراد دیگر به مقاصد خود رسیده بودند که بار دیگر در صدد امتحان آن برآمدند. اتفاقی که اگر محکم و جدی با آن برخورد نشود شاهد تکرار آن در سطوح مدیریتی بالای کشور خواهیم بود، افرادی که با این دست اقدامات به دنبال منفعت بردن از کسی یا کسانی هستند.
برخورد آنی، هوشیارانه و سریع همانند آنچه استاد ریاضی در موقعیت متفاوت انجام داد، میتواند این فرهنگ غلط که در بخشی از بدنه مدیریت ارشد دولتی ما رخنه کرده و در فضای مجازی بیشتر شاهد آن هستیم، را ریشه کن کند.