همشهری آنلاین- حمیدرضا رسولی: «هی فلانی، شاید زندگی همین باشد.» این قطعه شعری مشهور از مهدی اخوان ثالث، یکی از محبوب‌ترین شاعران معاصر است که در خانه آرام و دور از هیاهوی او در خیابان زرتشت تجلی پیدا می‌کند. مهدی اخوان ثالث بین اهالی شعر و ادبیات با اشعاری که مضامین اجتماعی دارد شناخته می‌شود. او یکی از بهترین شاعران معاصر و برگزیده نخستین دوره جشنواره شعر فجر بود که در مشهد به دنیا آمد و شهریور سال ۱۳۶۹در تهران با دنیای فانی وداع کرد.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
اخوان ثالث از سال ۱۳۵۷ و در بحبوحه انقلاب در خانه ساده و آجری خیابان زرتشت سکونت پیدا کرد و تا واپسین روز عمرش در این خانه زندگی کرد. او بسیاری از اشعارش را در طبقه همکف همین خانه ۱۴۰متری سرود و در همین فضای نسبتا کوچک و باصفا میزبان بسیاری از شاعران و نویسندگان مشهور ایران بوده است. این خانه شامل طبقه همکف و نیم طبقه فوقانی است که مخصوص خانواده بوده و حکم اندرونی را داشته است.
خانه مهدی اخوان ثالث در اوایل دهه ۴۰بنا شده و معماری ساده آن به دوره پهلوی اول تعلق دارد. در آن دوره تاریخی بیشتر خانه‌های حوالی میدان فاطمی و خیابان زرتشت یک و نیم طبقه‌ای و شبیه هم ساخته می‌شد، اما بافت مسکونی این محدوده با گذشت زمان تغییر کرد و خانه اخوان ثالث هم بین برج‌های مسکونی و ساختمان‌های بلندمرتبه محصور شد.
خانه ساده اخوان ثالث، تصویری از زندگی آرام و دور از تکلف این شاعر تهران‌نشین است که در تابستان سال ۱۳۹۹به تملک شهرداری تهران درآمد و بعد از مرمت و بازسازی به‌عنوان موزه در معرض دید عموم قرار گرفت. بعد از ورود به خانه، مجسمه این شاعر معاصر که در گوشه حیاط نصب شده به چشم می‌خورد و گویی اخوان ثالث همانطور آرام، گوشه حیاط نشسته و به درختان باغچه خیره شده تا شعری تازه بسراید.
خانه موزه اخوان ثالث، کتابخانه نسبتا پر و پیمانی هم دارد. کتابخانه در طبقه همکف قرار داشته، اما بعد از درگذشت اخوان و با تصمیم همسر و فرزندانش به طبقه بالا منتقل شده است. علاوه بر کتاب‌های با ارزش این شاعر معاصر، بسیاری از وسایل شخصی او مثل بخاری، صندلی و میز ناهارخوری هم در معرض دید عموم قرار گرفته که حس و حال زندگی مهدی اخوان ثالث در این خانه تاریخی را به هر بازدیده کننده‌ای القا می‌کند.