روزنامه همشهری؛ گروه خانواده_ رابعه تیموری : نسرین دارا رواندرمانگر و مشاور خانواده تصور این افراد را صحیح نمی‌داند و توضیح می‌دهد: «غرزدن مداوم، ناشکر بودن و ابراز نارضایتی از شرایط موجود نه‌تنها در بهبود حال و پیشرفت زندگی ما تاثیری ندارد، بلکه سبب می‌شود از داشته‌های خود لذتی نبریم و با احساسات نامطلوب و رنج‌آوری مانند بدبختی و سرخوردگی، طلبکاری از دیگران و مورد ظلم قرار گرفتن از سوی سرنوشت و تقدیر زندگی خود را بگذرانیم.»
این‌رواندرمانگر و مشاور خانواده، تنهایی را سرنوشت افراد همیشه نالان می‌داند و توضیح می‌دهد: «موج روانی منفی که از سوی این افراد به سایرین منتقل می‌شود، آنها را به همنشینی و مصاحبت با آنها بی‌رغبت می‌کند و فرد با احساس سرخوردگی و ناکامی خود تنها می‌ماند.»
دارا خاطرنشان می‌کند: «نباید رضایت از زندگی را با تلاش نکردن و سکون یکسان بدانیم. راضی بودن از زندگی با قانع بودن تفاوت زیادی دارد و به همان اندازه‌ای که راضی نبودن از زندگی و دائم غر زدن می‌تواند مضر باشد، قانع بودن به‌جایگاه فعلی زندگی و در جا زدن مضرو زیانباراست.»
او توضیح می‌دهد: «افرادی که تفکری مثبت دارند توانایی‌ها و امکانات خود را به‌درستی می‌شناسند، دستاوردها و نقاط مثبت زندگی خود را با واقع‌بینی مورد قضاوت قرار می‌دهند و با تکیه بر توانایی‌ها و ظرفیت‌های بالقوه زندگی خود برای رسیدن به‌جایگاه و موفقیت‌های ارزشمندتر تلاش می‌کنند.»
دارا دستیابی به آرامش را نتیجه قناعت و پرهیز از غرزدن عنوان می‌کند و می‌افزاید: «داشتن آرامش به فرد کمک می‌کند بر اهداف خود متمرکز شود و احساسات منفی مانند حسادت، احساس حقارت و خودکم بینی و حس خشم و طلبکاری از دیگران مانع تلاش و موفقیت او نشود.»
او ادامه می‌دهد: «اگر در زندگی افراد موفق دقت کنیم، تقریبا همه آنها از ویژگی‌هایی مانند غرزدن و ناشکری و ناسپاسی نسبت به داشته‌های خود و نعمت‌های خداوند عاری بودند. این افراد مسیر رفع کاستی‌های زندگی خود را به‌درستی پیدا می‌کنند و بدون احساسات منفی به تلاش می‌پردازند. داشتن روحیه مثبت در این اشخاص سبب می‌شود موفقیت‌های کوچک خود را نادیده نگیرند و هر توفیق کوچک را به‌عنوان پله‌ای برای حرکت به جلو استفاده کنند.»