همشهری آنلاین، فرخنده رفائی: پژوهشی تازه از محققان دانشگاه کونکوردیا نشان میدهد وقتی شنیدن برای مغز دشوارتر میشود، پلک زدن به طور ناخودآگاه کاهش مییابد. به عبارت دیگر، توقف و مکثهای طولانی در پلک زدن، نشانهای از تمرکز و هوشیاری بیشتر است.
به گزارش نیواطلس، پژوهشگران با انجام دو آزمایش به این موضوع پرداختند که چطور پلک زدن در پاسخ به محرکهای متفاوت تغییر میکند؟ آنها با فرض اینکه پلک زدن نهفقط واکنشی فیزیولوژیک برای محافظت از چشم، بلکه نشانهای از فعالیت مغز و تمرکز است، آزمایشی را روی دو گروه انجام دادندو یافتههای این تحقیق حاکی از آن بود که پلکها علاوه بر حفظ وضوح دید، کارکرد دیگری هم دارند.
بر اساس یافتههای این پژوهش، یکی از مهمترین کارکردهای پلک این است که به مغز کمک میکنند توجه خود را روی یک مکالمه در محیط پر سر و صدا متمرکز کند و نویزهای پسزمینه را نادیده بگیرد.
وقتی شنیدن سخت میشود
در این پژوهش دو گروه از افراد، یک گروه ۲۱ نفر و دیگری ۲۸ نفر، در آزمایشگاه مونترال در فاصله دو متری از یک صفحه نمایش ۳۵ اینچی نشستند و زمان هر پلک زدن با زمان شروع و پایان دقیق با استفاده از عینکهای ردیاب چشم ثبت شد.
در آزمایش گروه اول، شرکتکنندگان ۸۰ جمله با سطوح مختلف نویز پسزمینه شنیدند و در آزمایش دوم، ۱۲۰ جمله در دو سطح نویز (ساکت و بلند) با تغییر نور محیط ارائه شد. در هر دو آزمایش، وقتی «شنیدن صدا» برای آزمایش شوندهها سختتر شد، میزان پلک زدن کاهش یافت تا چشمها در لحظات حساس بیشتر باز بمانند.
بیشتر بخوانید:
- راز عبور از ۱۰۰ سالگی | چرا بعضی افراد بیشتر از دیگران عمر میکنند؟
- نتایج یک پژوهش تازه | حذف مبلمان قدیمی میزان مواد سرطانزا را در بدن نصف میکند
- هوش مصنوعی چشم دیجیتال نابینایان میشود + عکس
تمرکز بیشتر، پلک زدن کمتر
پژوهشگران در این تحقیق میخواستند دریابند آیا پلک زدن تحت تأثیر عوامل محیطی قرار میگیرد؟ چه ارتباطی بین پلک زدن و عملکرد اجرایی مغز وجود دارد؟ و آیا زمانبندی پلک زدن به نحوی است که فرد چیزی را از دست ندهد؟
نتایج نشان داد که وقتی افراد برای شنیدن سخن در محیط شلوغ تلاش میکنند، پلک زدن آنها ناخودآگاه کاهش مییابد و این اثر در محیطهای خیلی روشن یا خیلی تاریک شدیدتر است. به بیان دیگر، پلک زدن کمتر در لحظات شنیدن فعال، به ویژه در محیطهای پر سر و صدا، نشاندهنده «تمرکز و تلاش ذهنی بیشتر» است.
در این آزمایشها نرخ پلک زدن بین افراد از ۱۰ تا ۷۰ پلک در دقیقه متفاوت، اما الگوی کلی روشن بود: تلاش شنیداری بیشتر مساوی بود با پلک زدن کمتر.
پژوهشگران معتقدند پلک زدن میتواند معیاری ساده و کمهزینه برای سنجش تمرکز و توجه ذهنی باشد اما باید مطالعات عمیقتری انجام شود تا نقش این عملکرد ناخودآگاه در انجام کارهای پیچیده و در گروههای مختلف مشخص شود.