|
حضور كمرنگ ايرانيان در نمايشگاه و كنفرانس محيط زيست ابوظبي
بازاري كوچك براي تجارتي بزرگ
|
|
|
گزارش و عكس: سام خسروي فرد
حضور كمرنگ ايرانيان تعجب آور بود. نه از رسانه هاي فارسي زبان مي شد رد و اثري ديد و نه از بازديدكنندگان و كارشناسان ايراني پر شمار. در كنفرانس و نمايشگاه محيط زيست و منابع پايدار انرژي در مناطق خشك 28ژانويه تا اول فوريه 2007، كه ابوظبي پايتخت امارات متحده عربي ميزبان و برگزاركننده آن بود، 340شركت بزرگ و كوچك، مشهور و گمنام از 28 كشور در فضايي 5578 مترمربعي گرد هم آمدند تا محصولات و خدمات خود را به كشوري خشك و تفته عرضه كنند و با بهره گيري از واژه محيط زيست به تجارت بي پايان خود بپردازند. بسياري از غرفه ها كالاهايي را به معرض نمايش گذاشته بودند كه با به كارگيري آنها مي شد مشكلات زيست محيطي كشور در حال توسعه امارات را دست كم براي مدتي التيام بخشيد. دستگاه هاي آب شيرين كن، تصفيه فاضلاب، كمپوست، خودروهايي با آلودگي كمتر و كابين هاي منوريل را مي توان مهمترين كالاهايي برشمرد كه كمپاني هاي مختلف سعي در نمايش و عرضه آنها داشتند و به هر شكل و شيوه اي تلاش مي كردند نظر ميزبان را براي خريد كالاهاي خود جلب كنند.
شركت هاي ژاپني، فرانسوي، آلماني، هلندي، اتريشي و انگليسي محوطه هاي بزرگي را به نام كشور خود اختصاص داده بودند. بسياري از بازديدكنندگان با تعجب از محوطه اي خارج مي شدند كه به كشور ژاپن تعلق داشت؛ 40 شركت ژاپني در كنار يكديگر قرار گرفتند و در نگاه نخست غرفه اي واحد را پديد آورده بودند اما گشتي مختصر در اين محوطه، آشكار مي كرد آنچه از دور ديده مي شود، كالبدي است كه اعضاي گوناگون، آن را تشكيل داده است. در اين بخش از سالن نمايشگاه آنچه بيش از همه جلب توجه مي كرد، روباتي بود كه همانند انسان مي نشست، بلند مي شد، راه مي رفت و با حركات موزونش همگون با موسيقي در حال پخش نظر بازديدكنندگان را به خود جلب مي كرد. به علاوه تخت ها و صندلي هاي ماساژدهنده نيز سبب توقف چند لحظه اي بسياري از بازديدكنندگان مي شد و عده اي براي استفاده و تجربه آن از سد وسوسه مي گذشتند و آنها را امتحان مي كردند.
شركت هاي انگليسي نيز در محوطه خود بيشتر در پي فروش كابين هاي منوريل بودند و در كنار آن كالاهايي ديگر نظير مجله، نرم افزارهاي مديريت و ساماندهي مسائل محيط زيست و دستگاه هاي آب شيرين كن را نيز عرضه مي كردند. خدمات مشاوره اي براي دريافت گواهينامه هاي بين المللي استاندارد نظير ايزو نه تنها از سوي انگليسي ها تبليغ مي شد كه بسياري از كشورهاي ديگر نيز در پي تبليغ آن بودند؛ وضعيتي مشابه كه در محوطه ساير كشورها نيز ديده مي شد.
شركت مشهور بي پي حضور خود را دو نوبت پيش از ظهر و سه نوبت پس از ظهر با صلابت اعلام مي كرد؛ موسيقي زنده، همراه با پذيرايي از تماشاچيان به صرف قهوه و كيك. زماني كه ويلنيست هاي گروه در غرفه بزرگ اين شركت، آرشه را روي سيم مي كشيدند نمايشگاه را سكوتي نسبي فرا مي گرفت و عده اي براي بهره گيري از يك موسيقي پرانرژي راهي غرفه بي پي مي شدند. در خلال اجراي موسيقي، اطلاعاتي را درباره انرژي هاي جايگزين و آنچه بي پي قرار است براي حفظ محيط زيست انجام دهد به حضار ارائه مي شد. بدين ترتيب بازديدكنندگاني كه براي گوش دادن به موسيقي راهي غرفه بي پي مي شدند اطلاعاتي را دريافت مي كردند كه در آن بي پي، با تبليغ استفاده از انرژي هاي نو، خود را دوستدار محيط زيست معرفي مي كرد.
بانك هاي عربي، سازمان هاي محيط زيست و منابع طبيعي امارات و بحرين، شهرداري فجيره، برنامه محيط زيست سازمان ملل متحد و شركت هاي نفتي توتال و شل از ديگر شركت كنندگان در اين نمايشگاه بودند. به دور از اين هياهو غرفه اي ساده نيز وجود داشت كه دو زن سيه چرده هندي در آن نشسته بودند و ساده دلانه در پي آموزش محيط زيست بودند و اينكه تنها يك زمين است و به همه جانداران تعلق دارد.
روز افتتاحيه
قرار بود نمايشگاه ساعت 10صبح با حضور شيخ منصور بن زايد آل نهيان، وزير دربار امارات كار خود را آغاز كند اما مراسم افتتاحيه با يك ساعت تاخير آغاز شد. شيخ منصور پس از افتتاح نمايشگاه در سالن دوري زد و از مقابل غرفه هاي غير عرب با سرعت و كم توجه مي گذشت. تنها مقابل غرفه هايي توقفي كوتاه داشت كه يا اماراتي بودند و يا در پروژه اي با اين كشور همكاري مي كردند. او در مقابل غرفه اي انگليسي كه عرضه كننده كابين هاي منوريل بود پا سست كرد و توضيحات غرفه دار را براي لحظاتي گوش داد. در محوطه ژاپن با دقت به اطراف نگاه مي كرد. در اين نمايشگاه كه خط هوايي الاتحاد نيز حضور داشت، مهماندارانش را مقابل راه شيخ منصور قرار داد تا با گلاب و حوله به شيوه اي سنتي از او استقبالي هر چند كوتاه به عمل آورند. اين مراسم همان گونه كه ناگهان آغاز شد، ناگهان نيز به پايان رسيد.
نجات دوگونگ
آژانس محيط زيست ابوظبي با حمايت شركت پرآوازه و فرانسوي توتال در پروژه حفاظت از دوگونگ (گاو دريايي) را با موفقيت به پايان رسانده است. هنري دلافون، مدير عامل توتال ابوظبي و ماجد آل منصوري، مديركل آژانس محيط زيست ابوظبي در نشستي خبري اعلام كردند به دليل موفق بودن اين پروژه ضمن امضاي توافقنامه اي، دو سال ديگر نيز آن را تمديد كرده اند. طي اجراي اين پروژه در ابوظبي تعداد دوگونگ ها - كه پستانداران دريايي هستند و در آب هاي ايراني خليج فارس نيز ديده شده اند- از 800 راس به بيش از 3هزار راس رسيده است. بدين ترتيب يكي ديگر از شركت هايي كه مستقيم و غيرمستقيم آلوده كننده محيط زيست است، خود را با افتخار دوستدار و حامي محيط زيست معرفي كرد.
يك غرفه از ايران
گرچه زمزمه هايي از حضور سازمان حفاظت محيط زيست ايران به عنوان شركت كننده و غرفه دار به گوش مي رسيد، اما سوال از مسئولان برگزاري نمايشگاه يك جواب كوتاه داشت: اين سازمان شركت نمي كند. در عين حال فقدان سازمان هاي بهينه سازي مصرف سوخت و انرژي هاي نو ايران در اين نمايشگاه به تمامي حس مي شد.
تقريبا اثري از غرفه هاي ايراني در ميان نبود اما با قدم زدن بيشتر و پرس وجو از مسئولان برگزاري نمايشگاه مشخص شد كه تنها يك غرفه ايراني وجود داشت. حضور در نمايشگاه و كنفرانسي درباره محيط زيست در عرصه بين المللي نخستين دليلي است كه مدير بخش محيط زيست شركت ره شهر اينترنشنال به آن اشاره كرد. آيدين نيامير دلايل ديگري نيز براي حضور يك شركت خصوصي ايراني در اين نمايشگاه ارائه داد: آشنايي با مناسبات بين المللي و آخرين دستاوردهاي فناوري و صنعت در راه حفظ محيط زيست شايد مهمترين دليلي بود كه سبب شد در اين نمايشگاه و كنفرانس آن شركت كنيم. او ادامه داد: حضور در چنين نمايشگاهي نخستين تجربه ماست. طبيعي است كه كاستي هايي داشته باشيم. ما مهندسين مشاوري هستيم كه سعي داريم با فضا و شرايط ديگري غير از ايران آشنا شويم و آن را تجربه كنيم. به علاوه با اطلاع از دستاوردهاي تكنولوژيكي و محاسن و معايب هر يك مي توانيم بهترين گزينه را براي طرح هايي كه در دست مطالعه داريم انتخاب كنيم و در پروژه هاي بزرگ و ملي پيشنهاد دهيم.
در اين غرفه ايراني فقط چند پوستر ساده ديده مي شد و با نمايش عكس و فيلم بر ديوار سعي داشت توجه بازديدكنندگان كم شماري را كه از بخش غربي سالن مي گذشتند جلب كند.
كنفرانس جنبي
كنفرانسي نيز در حاشيه اين نمايشگاه وجود داشت كه در آن بيش از 60 سخنراني و مقاله طي چهار روز ارائه شد. در اين كنفرانس سه مقاله توسط كارشناسان ايراني ارائه شد. بسياري از مقالات و سخنراني ها بر خلاف انتظار داراي بار علمي قابل ملاحظه اي نبود و بسياري از كارشناسان و سخنرانان كشور هاي آسيايي و حتي اروپايي چندان به زبان انگليسي تسلط نداشتند.
يك نكته در تمام سخنراني ها مشترك بود؛ خليج فارس در كلام و بركاغذ خليج عربي خطاب مي شد و نويسندگان بولتن هاي روزانه نمايشگاه نيز در اين تحريف تاريخي شريك بودند.
كنفرانس را مي توان فعاليت جنبي نمايشگاه تلقي كرد كه سعي داشت اين بازار كوچك تكنولوژي را فعاليتي علمي و دوستدار محيط زيست نشان دهد و از اين رهگذر با بهره گيري از واژه محيط زيست، اعتباري براي كشور ميزبان فراهم كند.
كنفرانس و نمايشگاه محيط زيست را آژانس محيط زيست ابوظبي برگزار كرد و شركت نفتي ادناك نيز مهمترين حامي مالي آن بود. اما 16 شركت و سازمان ديگر نظير شل، توتال، الدار، سازمان آب و برق ابوظبي، خط هوايي الاتحاد و همچنين برنامه محيط زيست سازمان ملل نيز از آن پشتيباني فني و مالي كرده بودند تا از اين طريق نشان دهند مي توان بازاري بر پا كرد كه در آن با بهره گيري از واژه محيط زيست، به كسب و كار پرداخت.
چشم انداز
نمايشگاه و كنفرانسي در ابوظبي، پايتخت امارات متحده عربي برگزار شد كه موضوع اصلي آن را محيط زيست و انرژي تشكيل مي داد. در نمايشگاه كالاها و خدماتي ارائه مي شد كه با بهره گيري از آنها محيط زيست كمتر آلوده مي شود و مقاله ها و سخنراني هاي ايراد شده كنفرانس نيز به طور عمده سعي داشت ضرورت استفاده از كالاهاي بازار كوچكي به نام نمايشگاه را توجيه كند.
گرچه نمايشگاه و كنفرانس ابوظبي داراي جايگاه و اعتبار خاص علمي نيست با اين حال مهمترين آنها در منطقه به شمار مي رود كه هيچ رسانه فارسي زباني اخبار آن را پوشش نداد.
|
