همشهری آنلاین- صفورا صادقی: برای دانستن راه و رسم کاسبی در بازار پر هیاهو و قدیمی تجریش به سراغ کاسبان محل رفتیم.
خواندنیهای بیشتر را اینجا دنبال کنید
رضا فوقانی، از معتمدین محله و کاسب قدیمی بازار، درباره شیوه کسب وکار در بازار تجریش، چنین میگوید:« در بازار تجریش اهالی و کاسبان محل هر روز صبح که به مغازه های خود میآمدند اول قرآن را روی میز میگذاشتند، چند خط از آن را تلاوت میکردند و با وضو کار خود را شروع میکردند. در آن دوران در بازار کلاسهای درس مکاسب برگزار میشد و صاحبان مغازهها شاگردانشان را حتما به این کلاسها میفرستادند تا درس مکاسب بیاموزند. معمولا وقت اذان کرکرههای مغازهها پایین میآمد و اهالی و کسبه به مسجد و امامزاده صالح برای اقامه نماز میرفتند.»
فوقانی در ادامه از رسوم رایج در میان بازاریان تجریش میگوید: « بازاریان قدیم هر روز صبح ترازوها و باسکولهایشان را چک میکردند که کمفروشی در معامله نداشته باشند. با مشتری حتما راه میآمدند و مدارا میکردند. در میان بازاریان رسم بود برای حل مشکلات مالی همدیگر پیشقدم میشدند و اگر مغازهداری مشکل مالی برای خرید جنس مغازه داشت، حتما به او کمک میکردند.»
عباس صالحی، یکی دیگر از کسبه به نام محله تجریش، درباره کاسب معروف محله چنین تعریف میکند:« در بازار تجریش کسبه خوب و مشتریمدار زیاد بود ولی حاجنقی، یک نمونه برجسته از کاسبان با اخلاق و تأثیرگذار بود که خاطرات او هنوز هم در ذهن مردم تجریش زنده است. او با رفتار و روشهای منحصر به فرد خود نه تنها بهعنوان یک تاجر برتر شناخته میشد، بلکه بهعنوان یک شخصیت اجتماعی با اخلاق و ارزشهای قابل قدردانی به یاد ماند.
مشهور بود که مرحوم حاج نقی هنگام حساب و کتاب، ابتدا پاکتی را که قرار بود در آن نخود و لوبیا و سایر اجناس را بفروشد در یک کفه ترازو قرار میداد و وزن آن را محاسبه میکرد. این عمل به او کمک میکرد تا وزن پاکت را از قیمت جنس کم کند و از احتمال خطا در تعیین قیمت جنس جلوگیری کند. این رفتارش و لبخند پدرانهاش، الگویی شد که بسیاری از بازاریان تجریش هنوز هم به آن پایبندند.»
.