همشهری آنلاین- سمیرا باباجانپور: اسفندماه سال ۱۲۸۸ شمسی بود که سرداران ملی از دروازه تهران گذشتند و وارد پایتخت شدند. بسیاری از مردم و سواران بختیاری و قفقازی همراه با گارد فاتح و ژاندارم و سواران امنیه و اقوام مقیم تهران و سرکردگان نظامی برای پیشواز از سرداران ملی در دروازه تهران دورهم جمع شدند. این استقبال باشکوه با فریاد زنده‌باد ستارخان و زنده‌باد باقرخان به اوج خود رسید. بسیاری گمان می‌کردند با ورود سرداران ملی ماجرای مشروطه ختم به خیر می‌شود، چراکه آوازه غیرت و پیروزی سرداران همه جای ایران رسیده بود.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا ببینید
سرداران ملی با فشار روس‌ها و بنابر دعوت آیت‌الله محمدکاظم خراسانی به همراه جمعی از مجاهدین به تهران مهاجرت کردند. در تهران استقبال شایانی از آنان به عمل آمد و از طرف مجلس شورای ملی مورد تجلیل قرار گرفتند و دو لوح نقره‌ای طلاکوب به ستارخان و باقرخان اهدا شد و برای هرکدام ماهانه مبلغ هزار تومان مقرری از طرف مجلس تعیین شد و در پارک اتابک اسکان یافتند.
اما این میزبانی چندی نپایید و سرداران ملی پس پرده شوم این استقبال را در پارک اتابک با کشتار هم‌رزمانشان به چشم دیدند.