همشهری آنلاین – سمیرا باباجانپور: ۱۳ هکتار فضای سبز در آلودهترین محدوده غرب تهران، جایی که دود اتوبوسهای پایانه غرب و پارکسوار آزادی تنفس را سخت کردهاست، غنیمت بزرگی به حساب میآید. از شهرک آپادانا میتوان بهعنوان سبزترین شهرک غرب تهران نام برد. از سال ۱۳۶۵، زمانی که آپارتمانهای سیمانیاش قد برافراشتند، نهالهای درختان هم میهمان شهرک شدند و به گفته اهالی، همراه با فرزندانشان قد کشیدند. همین باعث شده است تا اهالی احساس تعلق خاصی به فضای سبز شهرک داشته باشند. بهاندازهای که سالهاست بخشی از مبلغ شارژ ماهانه را به نگهداری از فضای سبز اختصاص دادهاند.
خواندنیهای بیشتر را اینجا دنبال کنید
علی کریمزاده، رئیس هیات مدیره مرکزی شهرک آپادانا، میگوید: «۶ فاز در آپادانا وجود دارد. ساکنان هر فاز مدیریت فضای سبز بخش خودشان را بر عهده دارند. وقتی به این شهرک آمدیم، فضای سبز نداشت. همه فضای بین بلوکها پر بود از نخالههای ساختمانی. همگی دورهم جمع شدیم تا بتوانیم رنگورویی به محوطه شهرک بدهیم. نهالهای کوچک کاشتیم و هرروز به آن رسیدگی کردیم. بعد از تشکیل هیات امنای شهرک برای رسیدگی به فضای سبز کارگر استخدام کردیم. حقوق این کارگران هم از شارژ ماهانه واحدها تأمین شد. اینها را گفتم تا بدانید حفظ فضای سبز برای اهالی چقدر جدی است. حتی اهمیت خانههای شهرک به وجود همین فضای سبز وابسته است. با این اوصاف نمیشود بهراحتی از کنار خشک شدن طبیعت ۱۳ هکتاری غرب پایتخت گذشت.»
وقتی چاه آب پلمب شد
همکاری اهالی برای نگهداری این حجم از فضای سبز بسیار مثالزدنی و ستودنی است، اما برای مراقبت از این سرمایه سبز تنها عزم و اراده ساکنان کافی نیست. همچنان که طی سالهای اخیر به دلیل کمبود آب، بخشی از درختان خشک شده و فضای سبز از بین رفته است. کمبود آب طراوت ۱۳ هکتار فضای سبز غرب تهران را تهدید میکند.
کریمزاده میگوید: «سالهاست فضای سبز آپادانا از طریق ۲ چاه عمیق آبیاری میشود.
همین مقدار هم برای تأمین آبیاری فضای سبز کم بوده و ساکنان گله میکنند که چرا درختان را بهاندازه آب نمیدهید. تابستان سال گذشته بخش قابلتوجهی از درختان به دلیل کمآبی خشک شدند. نکته قابلتأمل این است که اوایل سال ۱۴۰۰ سازمان آب یکی از چاههای شهرک را پلمب کرد؛ این یعنی فضای سبز شهرک آپادانا که ریه تنفسی جنوب غربی منطقه ۵ است بهمرور از بین خواهد رفت.»
بدهی سنگین آپادانا
بدهی سنگین به سازمان آب باعث پلمب یکی از چاههای شهرک شده است. اهالی شهرک آپادانا چیزی حدود یک میلیارد تومان به سازمان آب بدهکارند. محمد کوچکی، از اهالی قدیمی شهرک، که سالها پیگیر مشکلات آپادانا بوده است میگوید: «سازمان آب برای چاهها هزینهای به نام حق نظارت طلب میکند. پرداخت این هزینه برای اهالی امکانپذیر نیست. از طرفی، آب چاه صرف امور باغداری شهرک شده است. این چاهها چه حق نظارتی دارد؟ بهخصوص که طبق قانون، چاهی که فقط صرف امور کشاورزی و فضای سبز میشود هیچ هزینهای ندارد.
اهالی از محل شارژ ماهانه هم هزینههای فضای سبز را پرداخت میکنند. این کار جای تقدیر دارد نه اینکه چاه آب را پلمب کنند.»
مکاتبات روی میز خاک میخورد
کوچکی میگوید: «بارها با سازمانها و ارگانهایی که میتوانند در این زمینه کمکرسان ما باشند مکاتبه کردهایم، اما به نتیجه نرسیدهایم. در کمال ناباوری و در شرایطی که برای آبیاری فضای سبز شهرک با مشکل روبهرو بودیم، چاه آب پلمب شد. از بین رفتن فضای سبز آپادانا بیشترین ضربه را به ریه تنفسی غرب تهران وارد میکند.
در حقیقت، این درختان و فضای سبز ریه تنفسی این محدوده محسوب میشوند. محدودهای که بهواسطه اتوبوسهای پایانه غرب و پارکسوار آزادی جزو مناطق آلوده پایتخت است و بیتوجهی به این موضوع یعنی دامن زدن به یک بحران زیستمحیطی در غرب تهران.»
تهدید ریههای تنفسی غرب تهران
محمد کوچکی ادامه میدهد: «زمانی که ۲ چاه آب پلمب نشده بود، کمتر از ۳ ساعت در روز آب برای آبیاری داشتیم. نگهداری از فضای سبز شهرک از همان ابتدا اولویت اول اهالی بوده است. اما چون ما در فضایی به نام شهرک محصور هستیم و مطابق قوانین، شهرداری موظف نیست به ما خدمات دهد، با این مسئله روبهرو شدهایم.
هرچند که مدتی قبل شهرداری پیشنهاد تأمین آب با تانکر را هم مطرح کرد، اما واقعیت این است که نیاز فضای سبز با چند تانکر آب برطرف نمیشود. ما به یک پیمانکار احتیاج داریم تا وظیفه نگهداری از فضای سبز را بر عهده بگیرد. روزگاری ما جوان بودیم و وضعیت اقتصادی هم خوب بود. در نتیجه نگهداری درختان را خودمان به عهده گرفته بودیم، ولی الآن وضعیت فرق کرده است.
برای اهالی آپادانا فرق نمیکند وظیفه نگهداری از درختان و فضای سبزشان بر عهده چه سازمان و چه ارگانی قرار میگیرد؛ آنها معتقدند در این شرایط، ضروری است که سازمانها و ارگانهای مربوطه این مسئله را با جدیت پیگیری کنند و برای حفاظت از فضای سبز، مسئولانه پا پیش بگذارند تا غرب تهران این بخش ارزشمند از محیط زیست را از دست ندهد.»