علی‌اکبر دماوندی، مالک سینما پایتخت به همشهری‌آنلاین گفت: سرگرمی مردم در این کشور و کشورهای دیگر سینما بود. فیلم خوبی که روی پرده می‌آمد، نان سینماچی در روغن بود. ما سینما پایتخت را سال ۱۳۸۲ افتتاح کردیم. آن زمان فروش بسیار خوب بود اما در سال های اخیر و با همه گیری ویروس کرونا کم کم به سمت تلویزیون و پخش آنلاین و... رفتند. طی این دو سال سقوط عجیبی بابت حضور مردم در سینماها به وجود آمد. حالا بعد از فروکش کردن کرونا تاکنون چندان فیلم ها جذاب نیستند و از طرفی، مردم هم به عللی همچون نبود پارکینگ و ترافیک و... دیگر علاقه‌ای نشان نمی‌دهند که با خانواده به سینما بروند؛ در حال حاضر ضرر سینماها بیشتر از درآمدشان است.
یزدان عشیری، مدیرکل روابط عمومی سازمان سینمایی هم به همشهری‌آنلاین گفت: اوایل سال‌های ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ دو، سه مورد تقاضا وجود داشت که از لحاظ تغییر کاربری، موافقت با انحلال سینما انجام شده بود، اما آیا اینکه تغییر کاربری انجام شود یا نه، منوط به تصمیم‌گیری در شورای دیگری هست که در شهرداری باید مسیر آن طی شود. امروز به نسبت وضعیت عمومی قیمت‌ها، بلیت سینما شاید پایین‌ترین نرخ تعیین شده برای یک برنامه سرگرمی و تفریحی در کشور باشد و قابل مقایسه با برنامه‌های موسیقی و تئاتر نیست.
محمد قاصد اشرفی، رئیس انجمن سینماداران در این باره به همشهری‌آنلاین می‌گوید: اگر الان وزارت ارشاد اجازه انحلال بدهد، همه سینماداران استقبال و تقاضای انحلال می‌کنند چون سوددهی و درآمد ندارد. تنها صنفی که از نظر اقتصادی آسیب دیده، سالن‌های سینماها هستند و تعدادی از کارکنان سینما به همین دلیل شغل خود را از دست دادند. هیچ حمایت و کمکی هم نشد.
قادر آشنا، معاون توسعه فناوری و مطالعات سینمایی هم گفت: براساس آیین‌نامه، دستگاه‌های دولتی و غیر دولتی و کسانی که زمینی را از دولت گرفته‌اند، نمی‌توانند متقاضی انحلال باشند، فقط مالکان بخش خصوصی با شرایطی می‌توانند برای انحلال تقاضا بدهند.
گزارش: رضا سمائی‌نیا
تصویر: حسین اینانلو
تدوین: مهدی کشوریان