فرانک ویلچک فیزیکدان نظری برنده جایزه نوبل و نویسنده کتاب‌های مشهوری درباره قوانین بنیادی طبیعت برنده جایزه معتبر تمپلتون شد که به افرادی دوره‌ کاری‌شان تجسمی از پیوند علم و معنویت است، اهدا می‌شود.

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از آسوشیتدپرس بنیاد تمپلتون در بیانیه‌ای ویلچک ۷۰ ساله را به خاطر متحول کردن «شناخت ما از نیروهایی که بر جهان ما حاکم هستند» و همچنین به کار بردن «بینش‌های حوزه کاری‌اش برای پاسخ دادن به پرسش‌های بزرگ معنا و هدف زندگی که چند نسل از متفکران مذهبی درباره آن تامل کرده‌اند» ستود.

جایزه تمپلتون که در سال ۱۹۷۲ بوسیله سر جان تمپلتون، خیر درگذشته بریتانیایی بنیاد نهاده شد، یکی از گران‌ترین جایزه‌های فردی است و در حال حاضر ارزشی بیش از ۱.۳ میلیون دلار دارد. از برندگان قبلی این جایزه می‌توان به جین گودال، مادر ترزا، دالایی لاما و اسقف دزموند توتو اشاره کرد.

ویلچک در مصاحبه‌ای پس از اعلام این برنده شدن گفت: «این شرکتی است که من از پیوستن به آن بسیار خوشحالم.»

او گفت: «این تشویقی در مسیری است که من تازه اخیرا بیشتر وارد آن شده‌ام، گرچه سالها است که برای آن در حال آماده شدن بوده‌ام که تفکر نه فقط درباره جهان و چگونگی رسیدن آن وضعیت کنونی، بلکه اینکه چه کار باید درباره آن انجام داد.»

ویلچک در طول دوران کاری طولانی‌اش به دستاوردهای شاخص بسیاری دست یافته است، از جمله برنده شدن جایزه نوبل فیزیک ۲۰۰۴ به همراه دیوید جی گراس و اچ دیوید پولیتزر برای توضیح راهگشای‌شان در سال ۱۹۷۳ درباره خواص غیر معمول نیروی قوی که ذرات بنیادی به نام کوارک را برای ایجاد پروتون‌ها و نوترون‌ها به هم می‌پیوندد.

در بیانیه بنیاد تمپلتون آمده است که ویلچک «پیشگام ایجاد مفاهیم جدیدی در فیزیک، ابداع و گسترش نظریه‌های آنیون‌ها، بلورهای زمان و آکسیون‌ها است که هر کدام اکنون به حوزه‌های عمده‌ تحقیقی بدل شده‌اند.»

او همچنین نویسنده کتاب‌های متعددی بوده است حاوی مفاهیم علمی بوده‌اند اما به قلمروهای معنوی و فلسفی هم وارد شده‌اند، از جمله کتاب «پرسش زیبا» که در آن می‌پرسد: «آیا جهان تجسم ایده‌های زیبا نیست»؛ یا کتاب «سبکی هستی» که بررسی است درباره آنچه انسان‌ها از آن ساخته شده‌اند؛ و «بنیادها» که کاوشی در طولانی کردن ریشه‌ای حیات، میل به جاودانگی، محدودیت‌های علم و سایر موضوعات است.

ویلچک در کتاب «بنیادها» می‌نویسد: «در بررسی چگونگی کار جهان، ما به بررسی چگونگی کار خدا می‌پردازیم و به این ترتیب می‌آموزیم خدا چیست. در همین نحو، ما می‌توانیم جستجو برای دانش را به عنوان شکلی از پرستش بشماریم و اکتشافات‌مان را به عنوان شکل‌هایی از الهامات.»

هیتر دیل، رئیس بنیاد تمپلتون در بیانیه این بنیاد می‌گوید، ویلچک «یکی از آن افراد نادر و فوق‌العاده‌ای است که فکر خلاق و تیزبینانه و تحسین زیبایی ماورایی را در کنار هم گرد می‌آورد.»

او می‌افزاید: «او مانند ایزاک نیوتن و آلبرت اینشتین یک فیلسوف طبیعی است که کنجکاوی درباره رفتار طبیعت را با ذهن فلسفی ژرف در هم می‌آمیزد.»

ویلچک در سال ۱۹۵۱ در نیویورک متولد شد، لیسانسش را در ریاضیات از دانشگاه شیکاگو و فوق‌لیسانسش در ریاضی و دکترایش در فیزیک را از دانشگاه پرینستون گرفت.

او در حال حاضر استاد فیزیک انستیتو تکنولوژی ماساچوست، دانشگاه ایالتی آریزونا و دانشگاه استکهلم است. او همچنین مدیر بنیانگذار انستیتو تی‌دی لی در دانشگاه جیائو تونگ در شانگهای و دانشمند ارشد در «مرکز کوانتوم ویلچک» این دانشگاه است.