اما شیوع کرونا این آمد و رفت و آشتیکنان هنری را پا نگرفته، به پایان رساند و سینما بهاران به مرکز واکسیناسیون کرونا تبدیل شد. اگر از حق نگذریم متولیان فرهنگی منطقه ۱۷ برخلاف سینماداری خود، در کارکرد جدیدی که برای این مرکز هنری در نظر گرفته بودند موفق و بینقص عمل کردند و مرکز بهاران بهعنوان یکی از ۳ مرکز واکسیناسیون برتر تهران انتخاب شد، اما حالا که کرونا پایش را از گلوی سینماهای کشور برداشته، باز هم تنها سینمای بهاران بهعنوان مرکز واکسیناسیون استفاده میشود و پرده نقرهای آن در حسرت میزبانی از «۲۳ نفر» ی دیگر روزها و ساعات دلگیری را سپری میکند.
- رویاهای تعبیرنشده مردم ظهیرآباد
فضای پشت دیوارهای ساختمان نونوار ایوان ری تماشایی است. سازندگان ایوان ری به مخدوش نشدن منظر برج طغرل و حق و حرمت همسایگی توجه کردهاند و میانهقامت بودن دیوارهای بنا باعث شده قد و بالای شاهکار معماری عهد سلجوقیان در گوشه گوشه ایوان ری خودنمایی کند. در این مجموعه قسمتهای مختلفی مانند بام سبز، موزه ری، محوطه تاریخی کاوششده، باغ میانی، صحنه نمایش محلی، رستوران و سفرهخانه، کتابخانه و مرکز آموزشی، سالنهای سینما، مرکز همایش و صحنه و سالن تئاتر در نظر گرفته شده تا هم کسانی که اهل خرید و بازارگردی هستند، گذرشان به ظهیرآباد بیفتد و هم افراد کتابخوان و اهالی هنر انگیزهای برای دیدار از ایوان ری داشته باشند. نه تنها مردم ظهیرآباد، بلکه همه ساکنان ری برای لحظهای که این رویاهای خوش تعبیر شود، بیصبرانه لحظهشماری میکنند.
- ۱۳۷۱ روزهای پررونق بهاران
سال ۱۳۷۱ در منطقه ۱۷ اگر کودک یا نوجوانی میتوانست کارتونهای تلویزیونی «حنا دختری در مزرعه» و «بل و سباستین» را از تلویزیون سیاه و سفید ۱۴ اینچ لب تاقچه خانهاش تماشا کند، اقبال بلندی داشت چرا که تعداد زیادی از بچههای این منطقه از داشتن تلویزیون محروم بودند. در چنین شرایطی راهاندازی سینما در این منطقه و اکران فیلم سینمایی اسم و پرآوازه «مدرسه پیرمردها» اتفاقی پرهیجان و غیرمنتظره بود. آن سال سینما بهاران با ۳هزار و ۲۰۰مترمربع زیربنا تأسیس و به ۳۵۰صندلی مجهز شد که کمتر پیش میآمد در سئانسی یکی از آنها خالی بماند. اکران فیلمهای روز و جذاب سینما سبب شده بود اهالی خاطرات نوستالژیک خود از صف گیشههای سینماهای آزادی و لالهزار را در تنها سینمای محل خود تازه کنند و لذتبخشترین برنامه تفریحی دانشآموزان منطقه، تماشای فیلمهای شاد و جذاب بر پرده سینما بهاران بود، اما کمکم فیلمهای روز جای خود را به فیلمهای سینمایی بداقبالی داد که در گیشه سینماهای نامدار شهر تماشاگری نداشتند.
- ۱۳۸۷ تجهیز بهاران به امکانات روز
به موازات کاهش کیفیت فیلمها، بیتوجهی متولیان فرهنگی منطقه به نگهداشت و بهروزرسانی تجهیزات سینما سبب شد سینما بهاران هر روز سردتر و کم رونقتر از روز پیش شود و سرانجام در سال۱۳۸۳ مدیران وقت سینما بهاران به بهانه فرسودگی تجهیزات تعطیلی این مرکز را اعلام کردند. ۴سال بعد علاقه اهالی به هنر هفتم و درخواستهای مکرر آنها، مدیران فرهنگی وقت را مصمم کرد که برای راهاندازی دوباره سینما بهاران آستین بالا بزنند. آذر سال۱۳۸۷ نوسازی سالن سینما آغاز شد که یک سال به طول انجامید. در بازسازی سینما ۴۷۰صندلی ایتالیایی نصب و سالن انتظار به نمایشگر بزرگی مجهز شد. از کف تا سقف سالن، سیستم ضدحریق به کار گرفته شد و در نمای ساختمان شیشههای رفلکس مورد استفاده قرار گرفت. درهای ورودی کنترلی شد و بر سردر سینما سیستم نمایشگر نصب شد. آکوستیک شدن کف و دیوارهای سالن نمایش، از تداخل صوتی در هنگام اجرا جلوگیری میکرد و تجهیز فضای صحنه به نور عمومی و اختصاصی، امکان استفاده از نور مطلوب را فراهم میکرد. نصب سیستم نمایش دیجیتال و سیستم صوتی دالبی، قدم نهایی برای قرارگرفتن سینما بهاران در ردیف مراکز نمایش مجهز و پیشرفته بود که انجام شد.
- ۱۳۹۲ هزینه بیثمر، تغییر کاربری
برای بازسازی سینما بیش از یک و نیم میلیارد تومان هزینه شد که در سال ۱۳۸۷ رقم قابل توجهی به شمار میآمد، اما پس از بازسازی سینما به ندرت پیش میآمد در این سینما فیلمهای روز اکران شود و فیلمهای سینمایی بدون مخاطب، مدتهای طولانی روی پرده باقی میماند. صندلیهای خالی و گیشه سرد سینما، مدیران و سرمایهگذاران منطقه را متقاعد کرد که صرف هزینه برای نگهداشت سینما توجیه اقتصادی ندارد و سینما بهاران اواخر سال۱۳۹۲ دوباره تعطیل شد. اواخر بهمن ۱۳۹۸ و در حالی که مدیران فرهنگی، هنری وقت تهران ادعا میکردند «نهضت توسعه امکانات فرهنگی پایتخت» را دنبال میکنند، مطالبهگری و پیگیری اهالی فرهنگ منطقه و در رأس آنها همشهری محله، مدیران شهری وقت را واداشت که با اکران فیلم سینمایی «۲۳ نفر» بازگشایی «آزمایشی» سینما بهاران را به سینمادوستان منطقه مژده دهند.
- حکایت همچنان باقی است
با آنکه از سرگیری فعالیت سینما اتفاق مبارکی بود، اما «آزمایشی» بودن بازگشایی سینما احتمال تعطیلی دوباره آن را قوت میبخشید. وقتی دلیل این موضوع را جویا شدیم باز هم مسئولان وقت همان دلیل و برهانهای چندین ساله را مطرح کردند: «به صرفه نبودن سینماداری در این منطقه جنوبی و مشکلات فنی و ایمنی سینما بهاران». حالا جای سؤال باقی بود که با وجود پابرجا بودن مشکلات چندین ساله، بازگشایی این مرکز هنری چه حکمتی دارد؟ در پاسخ مطالبهگری ما «هاشم میرزاخانی» مدیرعامل مؤسسه سینما شهر توضیح داد: «در گذشته به دلیل آنالوگ بودن نمایش، گرفتن کپی نمایش هزینهبر بود که این مسئله سالنهای تکسالنه و تکمنظوره مانند سینما بهاران را با مشکل روبهرو میکرد. با توجه به اینکه در سالهای اخیر امکان اکران آثار سینمایی به شکل دیجیتال مهیا شده، در دوره جدید فعالیت سینما بهاران، برنامهریزی میکنیم که از هفته سوم اکران آثار روز، در این سینما فیلمهای روز به نمایش درآید.» مدیر وقت فرهنگی هنری منطقه هم وعده داد که بهزودی مشکلات فنی سینما رفع میشود.