شروع حفاری این چاه درسال ۱۲۸۶ خورشیدی و خاتمه حفاری درسال ۱۲۸۷ خورشیدی بود. این چاه ۳۶۰ متر (۱۱۷۹ پا) عمق دارد که از آن روزانه ۳۶۰۰۰ لیتر (معادل ۸۰۰۰ گالن) نفت استخراج می‌شد.
این چاه به «چاه شماره یک» معروف است و هم‌اکنون به صورت موزه تحت نظارت شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب قرار دارد.
سازمان میراث فرهنگی حدود 15 سال است که با رنگ کردن تجهیزات آنجا اقدام به نگهداری بهتر تجهیزات موجود کرده است.