اين روزمرگي غمانگيز و اينكه صبح تا شب بايد دنبال يك لقمه نان براي زن و بچهشان بدوند و اينكه زندگي بسياري از اقشار مردم تأمين نيست، بسيار دردناك است. چه كسي بايد جوابگوي اين قضيه باشد؟ اين سؤال بزرگي است كه ذهن هر انساني كه كمي اهل فكر كردن باشد را درگير ميكند. چه بايد كرد تا چرخ زندگي بهدرستي بگردد؟
اين مردم كي قرار است دغدغه مشكلات و مصايب مالي و اقتصادي نداشته باشند؟ آيا آنچه امروز شاهد رخ دادنش هستيم روال درستي است؟ اين دغدغه بسياري از مردم است كه بهشدت درگير جزئيترين و بديهيترين نيازهاي روزمرهاند. بسياري از مشكلات و نابسامانيهايي كه در سطح جامعه مشاهده ميكنيم ريشه در عدمتأمين مالي افراد دارد.
اين ميزان تنش، درگيري و بيحوصلگي كه مصاديقش را در جامعه بسيار ميبينيم تا حد زيادي به مشكلات اقتصادي مردم بازميگردد. تلاش طاقتفرساي افراد براي امرار معاش كه متأسفانه گاهي اوقات هم اين تلاشها مذبوحانه از كار درميآيد، به آسيبهاي روحي ميانجامد و از دل اين آسيبها، معضلات اجتماعي بروز مييابد. در خيابان به مردم نگاه كنيد.
چقدر شادابي و نشاط در چهرهها به چشم ميخورد؟ مردمي كه شايد برخي از دردها و آلامشان بيخبر باشند و ندانند كه براي جزئيترين مسائل زندگيشان نيز زير فشار هستند. دعوايي كه بر سر كرايه تاكسي در خيابان رخ ميدهد، تا حد زيادي ريشه در مشكلات اقتصادي دارد. براي فردي كه به لحاظ مالي تأمين است پرداخت فرضا 1000تومان كرايه اضافه تاكسي، مسئلهاي محسوب نميشود، ولي براي بسياري همين 1000تومان مبلغ قابلتوجهي محسوب ميشود. اين افزايش بهاي كالا و خدمات بهصورت بيرويهاي هم جريان دارد، درد زاست.چه كسي پاسخگوي رنجهاي اين ملت نجيب است؟
مشكلات اقتصادي بخش قابلتوجهي از جامعه را با خود درگير كرده و با فشارهاي مضاعفي كه ايجاد ميشود آستانه تحمل مردم پايين آمده است.هميشه به اين موضوع ميانديشيم كه يك فرد چگونه ميتواند سعادتمند باشد؟ آيا انسان ميتواند بهصورت فردي سعادتمند باشد؟ به گمانم سعادتمندي و احساس خوشبختي و رضايت، بهصورت جمعي معنا ميدهد. سعادت امري اجتماعي است كه بايد بهصورت نسبي در جامعه وجود داشته باشد. زيست فردي در دل اجتماع رخ ميدهد.
من نوعي، با طيف گستردهاي از آدمها روبهرو هستم، تعامل، برخوردها، بدهبستانها وقتي درست نباشد، وقتي جامعه دچار مشكل و آسيب باشد، بهصورت فردي نيز نميتوان روح و روحيه سالمي داشت. بنابراين همه بايد نسبت به مشكلات جامعه حساس باشيم. براي اينكه راحتتر زندگي كنيم و به سعادت برسيم بايد جامعه سالمي داشته باشيم و جامعه سالم با اقتصاد بيمار بهدست نميآيد.
- بازيگر سينما، تئاتر و تلويزيون