این هوا هنگامی که به کوه‌های مرتفع برخورد می‌کند به بالا فرستاده می‌شود و فشارش را از دست می‌دهد. در نتیجه این هوای مرطوب سرد شده و دیگر نمی‌تواند این همه رطوبت را در خود نگهدارد دارد. این رطوبت به صورت باران یا برف بر روی کوه‌ها بارش می‌کند و باعث سرسبزی پرپشت دامنه آنها می‌شود.
اما در طرف دیگر کوه‌ها هنگامی که هوای مرطوب به پایین نزول می‌کند، فشار آن افزایش می‌یابد و گرم می‌شود و رطوبت خود را نگه‌می‌دارد. در نتیجه در جانب شرقی این کوه‌ها بارانی نمی‌بارد و چشم‌انداز بیابانی را به وجود می‌آورد.