به گزارش خبرگزاری رویترز در یک بررسی بر رروی 150000 انگلیسی بالای 50 سال مشخص شد که خطر شکستگی لگن در افرادی که از داروهای ضداسید گروه "مهارکننده‌های پمپ پروتون" (PPIs) استفاده می‌کرده‌اند، 44 درصد افزایش خطر شکستگی لگن یافته شد. به علاوه این بررسی نشان داد که هرچه مدت مصرف این داروها بیشتر شده، خطر شکستگی لگن بالاتر رفته‌است.
داروهای مهارکننده پمپ پروتون مانند اومپرازول تولید اسید معده را مهار می‌کنند و میلیون‌ها نفر در سراسر جهان که به بیماری‌های مانند زخم‌های گوارشی یا برگشت محتویات اسیدی معده به داخل مری (بیماری ریفلاکس)مبتلا هستند، این داروها را مصرف می‌کنند.
البته پزشکان معمولا این داروها را برای دو ماه یا کمتر تجویز می‌کنند.
بررسی‌های قبلی نشان داده است این داروها ممکن است توانایی بدن را برای جذب کلسیم، که برای سلامت استخوان‌ها مورد نیاز است، کاهش می‌دهد.
دکتر یو شیائو یانگ از دانشکده پزشکی دانشگاه پنسیلوانیا و سرپرست این تحقیق گفت: " در حال حاضر پزشکان باید از این رابطه بالقوه آگاه باشند و کمترین دوز ممکن این داروها را تجویز کنند."
گزارش این بررسی سه‌شنبه 18 دسامبر (27 آذر) در شماره این هفته نشریه انجمن پزشکی آمریکا (JAMA) منتشر شده است، همچنین به سالمندانی که نیاز به مصرف درازمدت و با دوز بالای این داروها دارند توصیه می‌کند که افزایش مصرف کلسیم را مد نظر قرار دهند.
شکستگی‌های لگن در سنین بالا بسیار دردسرآفرین هستند و به سختی بهبود پیدا می‌کنند، به خصوص اگر تراکم استخوانی کاهش یافته باشد. از هر پنج نفری که دچار شکستگی لگن می‌شوند، یک نفر در طول یک سال به علت عوارض ناشی از آن می‌میرد.
داروهای مهارکننده پمپ پروتون با نام‌های تجارتی مختلف از جمله پریلوسک، تنکسیوم، پریواسید، آسیفکس، و پروتونیکس در بازار موجودند.