به گزارش همشهری آنلاین، طوفان ها با شکل چرخشی و با یک مرکز حرفه ای مانند چشم به نام چشم طوفان شناخته می شوند. کل طوفان به دور چشم آن می چرخد و معمولا قطر آن بین ۳۰ تا ۶۵ کیلومتر است. وقتی این بخش از طوفان به خشکی برخورد می کند، آرام ترین منطقه درون طوفان است. در واقع، مردم اغلب فکر می کنند طوفان تمام شده و به بیرون می روند و ناگهان توسط دیوار چشمی طوفان که در حال نزدیک شدن است، گرفتار می شوند. چشم طوفان، آرامترین بخش طوفان است، چون در مرکز آن بادی نمی وزد و معمولا آسمان صاف است، اما بر فراز اقیانوس احتمالا خطرناک ترین منطقه است. بدین ترتیب، روی آب، چشم طوفان یکی از خطرناک ترین مکان ها برای حضور است. چشم هایی با قطر کمتر از ۱۶ کیلومتر به عنوان چشم سوراخ سوزنی شناخته می شوند. اغلب، چشم سوراخ سوزنی با یک طوفان قدرتمند مرتبط است. برخی از مخرب ترین طوفان ها چشم سوراخ سوزنی داشته اند.
هرچه چشم طوفان کوچکتر باشد، سریعتر می چرخد. فردی را تصور کنید که روی زمین می چرخد. وقتی دست ها و بازوهای او باز باشند، کندتر می چرخد. وقتی دست ها و بازوهای خود را به بدنش نزدیک تر می کند، سریعتر می چرخد. این به عنوان قانون پایستگی تکانه زاویه ای شناخته می شود و همین قانون فیزیک در مورد طوفان ها نیز صدق می کند. چشم کوچکتر معمولا به معنای بادهای قوی تر است.
چشم طوفان در مرز ایران
چشم طوفان یکی از خطرناک ترین نقاط در طوفان به حساب می آید. در داخل چشم طوفان، امواج در اثر وزش باد شدید به اطراف پرتاب می شوند. این امواج می توانند تا ۱۳۰ فوت هم برسند. در آن منطقه، دما معمولا ۱۸ درجه گرمتر و فشار سطح در کمترین میزان است. طوفان هایی با چشم های سوراخ سوزنی بیشتر در دریای کارائیب یا خلیج مکزیک رایج هستند. در ایران اما چشم طوفان تهدید جدی محسوب نمی شود. آخرین بار آبان ماه ۱۳۸۷ تصویر ماهواره ای ثبت شده از پدیده چشم طوفان از اقیانوس هند گرفته شده بود که درست در نزدیکی مرز آبی ایران قرار داشت.