گروه بین‌الملل: دیدار جرج بوش رئیس‌جمهور آمریکا و نوری مالکی نخست‌وزیر عراق در حالی در امان پایتخت اردن برگزار شد که جمله رسانه‌های خبری غربی، تصویری بسیار منفی و ناتوان از نخست‌وزیر عراق ترسیم می‌کنند

نوری مالکی که همواره در رسانه‌های غربی برای تفرقه‌افکنی و فتنه‌انگیزی نخست‌وزیر شیعه عراق خوانده می‌شود، در حالی به دلیل ناامنی گسترده در عراق مورد انتقاد قرار می‌گیرد که بارها از فقدان ابزارهای لازم امنیتی و نظامی در دولت خود برای کنترل اوضاع انتقاد کرده است.آمریکا و انگلیس مسئولیت حفظ امنیت عراق را بر عهده دارند و این آمریکایی‌ها بودند که پس از اشغال عراق، بلافاصله کلیه نیروهای نظامی و امنیتی عراق را منحل کردند.
از طرف دیگر،  در آستانه دیدار مالکی و بوش، فرماندهی نیروهای آمریکایی در عراق اعلام کرد، نیروهای آمریکایی از استان الانبار عراق خارج می‌شوند.این استان که غالباً سنی‌نشین است، بالغ بر یک میلیون نفر جمعیت دارد که آمریکایی‌ها هیچ‌گاه در شهرهای این استان (فلوجه، حدیثه، قائم و رمادی) راحت نبوده‌اند.
نیروهای آمریکایی در فلوجه انواع سلاح‌های ممنوعه و غیرقانونی را به‌کار برده‌اند و بر اساس مدل اسرائیلی، پیش از حمله با صدور بیانیه، اعلان کردند هرکس در شهر بماند، شورشی تلقی می‌شود. نیروهای آمریکایی بر همین مبنا به فلوجه حمله کردند و جنایات بسیاری در این شهر مرتکب شدند.
در حدیثه یک واحد عملیاتی آمریکایی به یک خانواده حمله کردند و پس از هتک حرمت زنان و دختران خانواده، اعضای خانواده را به قتل رساندند و برای از بین ‌بردن آثار جرم خانه را به آتش کشیدند.
دادگاه نظامی آمریکا در حال رسیدگی به این جنایت است. دیروز هم در رمادی نیروهای آمریکایی یک خانه را به ظن تیراندازی از آن به توپ بستند که پس از آن مشخص شد، شش کودک (6 ماهه تا ده ساله) در اثر آتش آمریکایی‌ها کشته شده‌اند. در این خانه اثری از نیروهای مخالف آمریکایی به دست نیامده است.
جرج بوش که با حمله نظامی خود به عراق، آمریکا را به استیصال کشیده است، بر اساس مطالعه گروه بیکر حداقل باید نیمی از 150 هزار سرباز آمریکایی را از عراق خارج کند. اما رسانه‌های آمریکایی و انگلیسی به‌گونه‌ای صحنه‌سازی می‌کنند که این خروج، هزیمت و فرار نیروهای آمریکایی تلقی نشود. خروج آمریکا از عراق، اگر مثل خروج اسرائیل از لبنان، هزیمت و فرار معنی شود، برای واشنگتن بسیار گران خواهد آمد. از این‌رو جابه‌جایی نیروهای آمریکایی و کاهش بعدی آنها به دلیل درگیری سنی و شیعه (گویا هیچ نیروی مخالف اشغالگر در عراق وجود ندارد) معرفی می‌شود