پاریس که با خروج نظامی از مالی، نیجر و بورکینافاسو ضربه خورد، اکنون می‌کوشد با ابزارهایی چون اقتصاد، دیپلماسی و فرهنگ نفوذ خود را حفظ کند.

گروه دیپلماتیک – همشهری آنلاین: با آغاز دوره ریاست جمهوری امانوئل ماکرون در فرانسه، این کشور وارد مرحله‌ای تازه‌ای از سیاست استعماری در آفریقا شده است؛ مرحله‌ای که به نوشته الجزیره نه با اشغال نظامی، بلکه با استعمار نرم تعریف می‌شود.

ناظران بر این باورند پاریس که با خروج نظامی از مالی، نیجر و بورکینافاسو ضربه خورد، اکنون می‌کوشد با ابزارهایی چون اقتصاد، دیپلماسی و فرهنگ نفوذ خود را حفظ کند. فرانک آفریقایی، زبان فرانسه و پیمان‌های جدید همکاری، ستون‌های این سلطه مدرن هستند؛ اما همزمان آفریقا شاهد خیزش برای استقلال مالی، فرهنگی و زبانی از استعمار نوین فرانسه است. در ادامه خلاصه‌ای از این گزارش را می‌خوانیم:

سیاست جدید ماکرون (۲۰۱۷ به بعد)

  • بازدید از ۱۸ کشور آفریقایی
  • آغاز طرح جدید در سال ۲۰۲۳
  • رقابت با چین، روسیه، هند و ترکیه

ابزارهای استعمار نرم پاریس

  • کنترل مالی: تداوم ارتباط با کشورهای آفریقایی از طریق واحد پولی فرانک (آفریقایی)
  • نفوذ فرهنگی: ترویج زبان فرانسه
  • همکاری‌های نظامی – امنیتی تحت پوشش شراکت استراتژیک

نشانه‌های افول نفوذ فرانسه

  • خروج نیروهای فرانسوی از مالی، نیجر و بورکینافاسو
  • تغییر زبان رسمی رواندا (از فرانسوی به انگلیسی)
  • طرح جایگزینی عربی به‌جای فرانسوی در سنگال

خواسته کشورهای آفریقایی

  • استقلال مالی و پولی از فرانسه
  • عذرخواهی و پرداخت غرامت از سوی فرانسه به دلیل خسارات سنگین عصر استعمار فرانسه
  • رهایی از سلطه فرهنگی و زبانی

الجزیره نوشته: خروج نظامی فرانسه از کشورهای آفریقایی پایان استعمار نیست بلکه آغاز بازآرایی آن در قالبی نرم‌تر است، سیاستی که دولت ماکرون برای حفظ نفوذ گذشته کشورش در قاره آفریقا مصرانه آن را پیگیری می‌کند.