به گزارش همشهری آنلاین، گلوله میرزا رضا کرمانی بر قلب ناصرالدین شاه از اوایل ماه ذیقعده سال ۱۳۱۳ قمری برابر با اردیبهشت ۱۲۷۵ شمسی، پایانی بر سلطنت ۵۰ ساله شاهی بود که با القابی مانند قبله عالم، ظلالله، شاهبابا، سلطان صاحبقران معروف بود. میرزارضا کرمانی در کرمان به دنیا آمد. وی در سال ۱۲۶۸ شمسی پس از آشنایی با سیدجمال الدین اسدآبادی، سخت مجذوب اندیشهها و افکار او شد و از همان زمان، به فعالیتهای سیاسی پرداخت. در پی استبداد و جور زمان ناصرالدین شاه قاجار و اخراج سیدجمال الدین اسدآبادی از ایران، میرزا رضا کرمانی بارها به گونه کتبی و شفاهی به ناصرالدین شاه و درباریانش اخطار کرد که به جهت بیاحترامی و ستمی که درباره سیدجمال الدین روا داشتهاند، کشته خواهند شد. رژیم استبدادی قاجار، زبان تیز و حرکات اعتراض آمیزِ او را تحمل نکرد و میرزا رضا را به ۷/۵ ماه زندان محکوم کردند. میرزا پس از آزادی، راهی اسلامبول ترکیه شد و با سید دیدار کرد. میرزا از اوضاع ایران بسیار نالید و سید او را به کندن ریشه فساد که همان ناصرالدین شاه بود، تشویق کرد. سرانجام شاه قاجار که در تدارک برگزاری جشنهای پنجاهمین سال سلطنت خود بود، در ۱۷ ذی القعده ۱۳۱۳ قمری برابر با ۱۲ اردیبهشت ۱۲۷۵شمسی با ۳ گلوله میرزا رضا در حرم حضرت عبدالعظیم(ع) در ری کشته شد. میرزا با بیان سخنانی در دادگاه فرمایشی، حقایق را بازگو و شاه را رسوا کرد.
میرزا رضا میگوید: «من ریشه را زدم، چون این آدم در مدت ۵۰ سال یک مشت آدمهای مفتخور و طفیلی پرورش داد. دیدم اگر ریشه درخت را بزنم، شاخههای مسمومش هم از بین میروند.»
سرانجام میرزا رضا کرمانی در روز دوم ربیع الاول ۱۳۱۴ قمری برابر با ۲۱ مرداد ۱۲۷۶شمسی توسط دستگاه قاجار به دار آویخته شد که در این عکس می بینید.