پیش‌بینی می‌شود این تعداد در سال 2030 به 5 میلیارد و یا حدود 61 درصد جمعیت آن زمان جهان برسد.
بنا بر این بین سال‌های 2000 تا 2030 جمعیت شهرنشین جهان رشد سالانه‌ای با میانگین سالانه 1/8 درصد خواهد داشت. در همین دوره متوسط رشد جمعیت شهری کشورهای صنعتی پیشرفته بسیار کمتر از میانگین جهانی و یا حدود نیم درصد در سال، برآورد می‌شود. در حالی که میانگین رشد جمعیت شهری این کشور‌ها در نیمه دوم سده گذشته 5/1 درصد بوده است.
جمعیت شهری کشورهای توسعه یافته که در سال 2003 قریب 9/0 میلیارد بود، در سال 2030 حداکثر به یک میلیارد خواهد رسید. در مقابل درصد رشد جمعیت شهری در کشورهای توسعه نیافته در سه دهه آینده با شدتی چند برابر رشد جمعیت شهری جوامع توسعه یافته ادامه خواهد یافت. تفاوت رشد بسیار زیاد بوده، یعنی تا سال2030 حدود 95 درصد شهرنشینان آینده جهان جذب شهرهای کشورهایی که امروزه توسعه نیافته‌اند، خواهند شد.
هم‌اکنون 74درصد جمعیت کشورهای توسعه یافته شهرنشین هستند و این درصد در سال 2030 به 82 درصد خواهد رسید. این در حالی است که در جوامع در حال توسعه که هم‌اکنون جمعیت شهری شان 42 درصد کل جمعیت این جوامع است، در سال 2030 حداکثر به 57 درصد کل جمعیت این جوامع خواهد رسید. درصد جمعیتی که در ابر‌شهرها (مجتمع شهری بیش از 10 میلیون نفر) زندگی می‌کنند حدود 4 درصد کل جمعیت جهان است که چندان زیاد نیست. در حالی‌که امروزه بیش از 25 درصد کل جمعیت جهان در شهرهای بیش از 500 هزار نفر زندگی می‌کنند.
از سوی دیگر، هرچند درصد رشد جمعیت شهرهای توسعه یافته‌ها در کل فعلا بیش از درصد جمعیت شهری در جوامع در حال توسعه است و تا سال 2030 نیز بیشتر خواهد بود، ولی رشد و حجم زیاد شهرنشینی در جوامع در حال توسعه که عمدتا حاصل نبود تناسب میان توسعه واقعی و حجم شهرنشینی در این جوامع است، گاه با وضعیت‌ها‌یی مواجه می‌شود، که با وجود عقب ماندگی جامعه، درصد جمعیت شهری نسبت به کل جمعیت، از توسعه یافته‌ها نیز بیشتر است.
برای نمونه باید گفت در سال 2000، درصد جمعیت شهری نسبت به کل جمعیت در فرانسه 76، ایتالیا 67 و ایالات متحده 77 بوده است در همین سال آمارها درصد جمعیت شهری در کشور برزیل را نسبت به کل جمعیت آن بیش از 81 درصد نشان می‌دهد.