همشهری آنلاین - پریسا نوری: خمسه برای اثبات این موضوع، خاطره ناخوشایندی از کمبود سرویس بهداشتی در شهر تهران دارد و برای ما اینطور تعریف میکند: «چند سال پیش صبح که برای پیادهروی از خانه بیرون زده بودم، در چهارراه فرمانیه دیدم یک آقایی کنار باجه روزنامهفروشی ایستاده و در حالی که مثلا روزنامه میخواند، داخل جوی آب رفع حاجت میکند. اول باور نکردم و فکر کردم اشتباه دیدهام و تا چند لحظه مات و مبهوت خشکم زد. بعد که فکر کردم متوجه شدم که آن بیچاره شاید حق داشته. چون در آن محدوده و حتی جاهای دورتر سرویس بهداشتی عمومی نبود، از آن به بعد در نقاط مختلف تهران که میرفتم دقت میکردم و میدیدم که خیر سرویس بهداشتی عمومی وجود ندارد.»
او میافزاید: «از این موضوع چند ماهی گذشت تا اینکه در جلسهای به شهرداری منطقه یک دعوت شدم و وقتی نظرم را درباره مشکلات منطقه پرسیدند، گفتم: «نبود آبریزگاه مهمترین مشکل است.» و خاطره ناخوشایندم را برایشان تعریف کردم. یکی از مدیران شهری هم قول داد که چند سرویس بهداشتی در منطقه بسازند. اما از آن روز تا حالا که ۵ سال گذشته خبری نشده است. به همین دلیل من اگر در شهرداری کارهای شوم حتماً به تعداد مورد نیاز در هر منطقه تهران آبریزگاه میسازم.»