خدایا! مرا در این ماه با پوشش و پاکدامنی زینت ده
و جامه قناعت و خودداری را بر من بپوشان
و بر عدل و انصاف، وادارم نما
و از هر آنچه می‌ترسم، آسوده‌ام گردان،
به نگاهداری خودت ای نگه‌دار ترسناکان.
جامه تقوا
دعای روز دوازدهم به چند مسئله مهم اجتماعی پرداخته و راه و روش صحیح زیستن در اجتماع را از خداوند متعال مسئلت کرده است.
در جمله نخست، ستر و عفاف را مطرح کرده که یکی بر پوشیدگی ظاهری و دیگری به عفت باطنی نظر دارد که آیه 26 از سوره اعراف بیان این دو موضوع است.
ستر و عفاف
ستر که به فرموده امام صادقع ضد تبرّج است، به معنای پوشش، حجاب، عریان نبودن، نمایش ندادن خود برای غیر و آرایش نکردن نامشروع برای غیر است.
قرآن کریم در سوره اعراف آیه 26 می‌فرماید: «یا بَنی آدَمَ قَدْ أَنْزَلْنا عَلَیْکُمْ لِباساً یُواری سَوْآتِکُمْ وَ ریشا؛ ای فرزندان آدم! لباسی برای شما فرستادیم که اندام شما را می‌پوشاند و مایه زینت شماست»
تبرّج و خودنمایی از جمله گناهانی است که خداوند متعال در قرآن کریم به شدت از آن نهی کرده و آن را از اعمال جاهلیت شمرده است: «وَ لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِیَّهًْ الْأُولی؛ و همچون دوران جاهلیّت نخستین (در میان مردم) ظاهر نشوید و زینت‌های خود را آشکار مکنید.
در واقع ستر لباس ظاهری است که ظاهر انسان را می‌پوشاند و از این که در معرض معصیت قرار گیرد حفظ می‌کند؛ ولی عفت لباس باطنی و همان تقواست که انسان را از ارتکاب به گناه و فحشا باز می‌دارد.
قرآن کریم در ادامه همان آیه یعنی آیه 26 سوره اعراف، از تقوا به عنوان لباس تعبیر کرده و می‌فرماید: «وَ لِباسُ التَّقْوی ذلِکَ خَیْر؛ اما لباس پرهیزگاری بهتر است.»
در روایتی امام باقرع می‌فرماید منظور از این که لباس تقوا بهتر است این بوده که عفاف بهتر است.