مراسم سیزدهمین جشن سالانه انجمن منتقدان و نویسندگان تئاتر، پنجشنبه ۳ مهر در تالار ایوان شمس برگزار می‌شود.
در این گردهمایی سالانه، اعضای انجمن منتقدان و نویسندگان تئاتر علاوه برنکوداشت دکتر حمید امجد (نمایشنامه نویس، کارگردان، استاد و مدرس تئاتر) و دکتر یونس شکرخواه (استاد و مدرس علوم ارتباطات) برنامه‌های گوناگون دیگری را تدارک دیده‌اند:
- معرفی ۳ نمایش برگزیدۀ سال ۹۲ از نگاه اعضای انجمن منتقدان و نویسندگان تئاتر
- معرفی گروه تئاتری برگزیده سال ۹۲
- معرفی نفرات برگزیدۀ سیزدهمین مسابقۀ مطبوعاتی انجمن منتقدان و نویسندگان تئاتر
- تقدیر از خبرنگار و عضو فعال انجمن
- تقدیر از برنامه‌های تئاتری برگزیده در دو حوزۀ رادیو و تلویزیون
- و ...
این جشن با حمایت موسسه سینما شهر، شرکت تجارت الکترونیکی ارتباط فردا، تالار ایوان شمس و مرکز موسیقی بتهوون روز پنجشنبه ۳ مهر۹۳ در ساعت ۱۸:۳۰ با حضور فعالان صحنه و رسانه برگزار می‌شود.
- بیانیه هیات داوران؛ سیزدهمین مسابقۀ مطبوعاتی انجمن منتقدان و نویسندگان تئاتر
متن بیانیه هیات داوران سیزدهمین مسابقه مطبوعاتی انجمن منتقدان و نویسندگان تئاتر از این قرار است:
به نام خدا
تئاتر بر صحنه زاده می‌شود، در حضور تماشاگر رشد می‌کند و بقای خود را پس از ترک صحنه در رسانه ادامه می‌دهد.
رسانه قادر است حس‌ها، عاطفه‌ها و اندیشه‌های جاری در جان نمایش را به فهمی تازه و خاطره‌ای ماندگار برای تماشاگر بدل سازد.
رسانه، سویه سحرانگیز نمایش را از سالنی با ظرفیتی محدود به گسترۀ بی‌مرز جامعه می‌کشاند و آن را از واقعه‌ای در صحنۀ نمایش به اتفاقی دراماتیک در صحن جامعه تبدیل می‌کند و شرایط اجتماعی هنر نمایش را نیز دستخوش بالندگی می‌سازد.
هیات داوران سیزدهمین مسابقه مطبوعاتی انجمن منتقدان و نویسندگان تئاتر، ضمن تقدیر از تمامی شرکت کنندگان در بخش‌های مختلف، به ویژه آثاری در بخش‌های گفت‌وگو، مقاله پژوهشی، گزارش و عکس که کیفیت حرفه‌ای مناسبی داشته‌اند، چنین می‌پندارد که:
تاثیر شگفت انگیز روزنامه نگاری امروز مرهون مولفه هایی است همچون کشف، نوآوری، اندیشمندی، ایدهپردازی، زبان پویا، گریز از کلیشه‌ها، ساختار اندیشیده شده، و فرم تازه در روایت و لحن؛ به نظر می‌رسد دستیابی به رویکرد عمیقا متاثر از این مولفه‌ها، می باید به دغدغۀ اصلی روزنامه نگاری تئاتری ما بدل شود.
یادداشت‌های ما نیازمند موجز نویسی، گویا نویسی و پرداختن به ایده‌های نو و مشخص است. در بسیاری از آثار ارائه شده، ساختار و شکل یادداشت، به قالب‌های دیگری همچون مقاله و گزارش نزدیک شده‌اند.
مقاله‌های ژورنالیستی، گاهی دچار اطاله کلام شده‌اند و به خوبی از ایده مرکزی اثر صیانت نکرده‌اند. به همین روی، انسجام مرکزی اثر از میان رفته و نوشته با کاستی‌هایی همراه شده است.
در نقدهای رسیده، انگاره‌های تازه نقد نویسی کمتر مورد توجه قرار گرفته و از همین روی، گاهی آثار ارائه شده اسیر کلیشه‌ها شده‌اند و گاهی گرفتار شباهت‌ها. آنچنان که کمتر اثری با تاویل‌های تازه و کشف معناهای پنهان، به یاری خواننده و تماشاگر می‌آید.
هیات داوران، امیدوارانه و واقع بینانه بر این باور است رگه‌های درخشانی که در برخی از آثار نمایان است چشم انداز روشن و شکوفا تری را برای آینده ی روزنامه نگاری تئاتر ایران نوید می‌دهد.
با احترام؛ فریدون عموزاده خلیلی، خسرو رستمی، رامتین شهبازی