تغییر نسل از مهم‌ترین محمل‌های تغییر زاویه نگاه به هنر در طول تاریخ بوده است. نسل نو با آرمان‌های تازه و تعریف خاص خودش هنر را روایت می‌کند که شاید با نسل قبل‌تر چندان تناسبی نداشته باشد. این روزها نگارخانه‌های پایتخت نشان‌هایی پررنگ از جوانان نسل چهارمی دارد که با ساز نسل خودشان، هنر را کوک می‌کنند. حرف‌های نسل چهارم درباره محیط پیرامون (که گستره جهانی و مصداق محلی دارد) و نوعی زیبایی‌شناسی فرمال و رنگین، زایشی نو از هنر را نوید می‌دهد.
۱ + ۹
عصر جمعه نگارخانه فریا میزبان نمایشگاهی شد که مقدمه فوق را به‌خوبی ترجمه می‌کند؛ ۱+۹ عنوان این نمایشگاه جوانانه و در عین حال با سبک‌های بسیار متفاوت است که نمایی کلی از هنر نسل نوین هنری ایران را بازتاب می‌دهد. نوشین زرنانی، نقاش جوان، نمایشگاه‌گردانی این رویداد را بر عهده دارد که از نقاشی‌های انتزاعی تا فیگوراتیو، روایت و سوژه‌های تلخ و شیرین، پیچیده و سرراست را زیر سقف فریا گرد هم آورده است. جالب اینکه زرنانی در مقدمه بروشور نمایشگاه آورده است: خوانش جدیدی آغاز شده است! و تلاش کرده آینه‌ای پیش روی این موج نوین بگذارد. در این نمایشگاه حسین چراغچی، مهرنوش رمضان‌نیا، رضا عنصری، بردیا اسماعیل‌لو و شقایق فریادشیران بوم‌هایی انتزاعی ارائه داده‌اند که تجلی رنگ‌های بیانگرا و فرمی چشمنواز در آنها نمایان است. نسرین عیوضیان آدمی را در کشاکش جدول متقاطع گرفتار می‌بیند و آزاده وزیری در دنیای رنگی‌تر از همیشه کودکانه امروز، همبازی‌هایی نظیر جمجمه را معرفی می‌کند. بیتا درویش از انسان دفرمه، ژینوس میثاقی در مجموعه بندبازی از معناآفرینی اشیا و غزاله صمصام‌شریعت در مجموعه پوسته از دنیای متافیزیکی و کنش معنا و فرم می‌گویند. این نمایشگاه تا 2 هفته روی دیوار فریا خواهد بود.
پاسداشت نقاشی‌خط
«از نسل چهارم، جنبشی نو به پاسداشت نقاشی‌خط» نمایشگاهی است که عصر جمعه در نگارخانه شکوه برپا شد. نمایشگاهی که می‌کوشد ضمن گرامیداشت اسلوب‌های پایه‌ای نقاشی‌خط، طرحی نو در این زمینه دراندازد. ۱۳ هنرمند نمایشگاه که همگی شاگردان احمد آریامنش هستند، ۳۰ تابلو به نمایش گذاشته‌اند که به‌نوعی تعریف نسل نوظهور نقاشی‌خط است؛ آثاری که تونالیته‌هایی مختلف از خط را نشان می‌دهند، از سبک‌های مختلف خوشنویسی که در قاب تصویر جان گرفته‌اند تا خط‌هایی که به انتزاع گراییده و خود بافت تصویری شده‌اند. آثار عباس سیف‌آبادی، سامان مومنی، سپیده اشرفی، سیدفاطمه زمانی، علیرضا جوادی، محبوبه‌سادات نوابی، حامده مشیتی، حمیده احسانی، زهرا بهرامی، ملیحه سیف‌آبادی، هادی هنردوست، رضا خلیل‌آبادی و ناهید سلامی تا ۲۷ آذرماه در نگارخانه شکوه روی دیوار است.
نقاشی با طعم قهوه
این روزها فرهنگسرای نیاوران همزمان از 3 نمایشگاه میزبانی می‌کند. «نقاشی با قهوه» عنوانی است که هر خواننده را به خواندن مطلب وامی‌دارد. این روزها تابلوهایی که با قهوه خلق شده‌اند، مهمان نگارخانه شماره یک فرهنگسرای نیاوران هستند. آداک جمشیدزاده در این نمایشگاه 85اثر نقاشی را به‌معرض تماشا گذاشته که 45تای آنها با تکنیک منحصر‌به‌فرد قهوه خلق شده‌اند. هنرمند، قهوه‌های ترک، فرانسه و نسکافه را روی بوم روانه می‌کند و طی روند خشک‌شدن قهوه، فیگورهایی از این نمای آبستره بیرون می‌آورد و سپس تصاویر را با رنگ‌های فیروزه‌ای و طلایی عیان‌تر و برای مخاطب قابل لمس‌تر می‌نمایاند. جمشیدزاده تاکنون چند کارگاه در این زمینه برگزار کرده و روش خلق این آثار را از نزدیک به مخاطبانش آموزش داده است. نگارخانه 2فرهنگسرای نیاوران میزبان آثار بانوی هنرمند فرحناز جوادیان است که حدود 20بوم بزرگ را برای نمایش گل‌هایش برگزیده است. شاید گل، سوژه تکراری برای خلق یک اثر نقاشی به‌شمار آید ولی نکته اینجاست که این بانوی هنرمند گل‌ها را از دریچه‌ای نوین مورد بررسی قرار داده است. آنچه برای هنرمند اهمیت داشته تعمق و واکاوی مخاطب در رویارویی با آثار بوده است. به همین منظور علاوه بر زیبایی‌شناسی، بعد مفهومی گل‌ها را دستمایه نقاشی‌هایش قرار داده است. کافه‌گالری نیاوران هم که کنار سرو قهوه و چای علاقه‌مندان را به تماشای آثار هنری دعوت می‌کند، نقاشی‌های انتزاعی نسرین حمزه‌پور را به دیوار آویخته است. این تابلوها نمای انتزاعی محض را به نمایش می‌گذارند که هنرمند براساس حس و حال‌و‌هوای شخصی‌اش خلق کرده است. حمزه‌پور که در گذشته در خلق مینیاتور هم دستی داشته، از خطوط ظریف و فضاهایی مینیاتوری در این آثار بهره گرفته است. طبیعت خاستگاه اصلی تابلوهای هنرمند است و رنگ، حرف اول را در آنها می‌زند.