تاریخ انتشار: ۱۸ مرداد ۱۳۸۵ - ۰۶:۱۶

فریده حسن زاده (مصطفوی): از مجموعه «بیست شعر عاشقانه برای یار یگانه» که شاعر به عنوان نوعی جغرافی یا نقشه شاعرانه لبنان به رغم تجزیه و نابودی تدریجی آن به واسطه اختلافات احزاب داخلی و نیز تهاجم اسرائیل، سروده است، شهادت گونه ای نه تنها برای خاطرات که برای خود تاریخ.

نادیا توئنی NADIA TUENI ، بیست موضوع یا مورد اساسی مربوط به لبنان را جداگانه دستمایه سروده های خود کرده است: شهرها، شهرستان ها، روستاها، درخت ها، سدر معروف لبنان و غیره و غیره.

در کوهساران لبنان
به خاطر آور - آه ماه را
آنگاه که شب تابستانی به ستیزه برمی خیزد با ستیغ کوه
و به اسارت می گیرد باد را
در غارهای سنگی کوهستان های لبنان.

به خاطر آور - شهری را بر لبه پرتگاه
همچون اشکی در آستانه فروچکیدن:
جایی که درخت انار
و رودخانه ها را بس خوش آهنگ تر می یابی
تا صدای پیانو را.

به خاطر آور - شاخسار تاک را زیر درخت انجیر
میوه شکافته بلوط را زیر باران پاییزی
چشمه سارها و استرها،
و خورشید را، غریق آب های جاری.

به خاطر آور - ریحان و درخت سیب را، شهد توت و درختان بادام را.
هر دوشیزه ای چلچله ای بود آنگاه
نغمه خوان بر شاخسار فندق
با چشمانی به شیدایی زورقی رها در آب...

به خاطر آور - زاهد و شبان را،
جاده های سر ساییده به آستان ابرها را
دعاهای مسلمین، دژهای مجاهدین
و ناقوس های طنین افکن در خزان را.

به خاطر آور - خاطره کودک را
از وطنی پنهان، به سالخوردگی ما،
ما هرگز درنیافتیم نشانه های شوم را
از پرپر زدن پرندگان در کف قفس هاشان
در کوهستان های لبنان.