هشدار نسبت به حذف نام هاشمی در تاریخ‌نویسی؛ تغییر اساسی از سال 88

1

• درباره خاطره نگاری با موضوع جنگ مشکل خاصی نداریم؛ چون تقریباً همه به یک شیوه به جنگ نگاه می‌کنند.

2

• اما خطوط سیاسی و اشخاص و احزاب به دلیل اینکه هر 5 یا 10 سال دچار یک پالایش می‌شوند، خود به خود کسانی که بعداً خاطراتشان را می‌نویسند، نسبت به قبلی‌ها کوتاهی خواهند کرد.

3

• من به خصوص حدس می‌زنم کسانی که از این به بعد تاریخ جنگ بنویسند، کمتر نامی از آقای هاشمی رفسنجانی بیاورند یا اگر بخواهند درباره بعضی تغییر و تحولات سیاسی سخن بگویند، اسم برخی شخصیت‌ها را کمتر بیاورند.

4

• راهی که من به پژوهشگران پیشنهاد می‌دهم، این است که وقتی خاطرات را می‌خوانند، به اصل وقایع توجه کنند و از تحلیل‌های راوی بگذرند. تحریف همیشه این نیست که چیزی را اضافه کنند. گاهی اوقات با کم کردن از واقعه‌ای هم تحریف می‌کنند.

5

• تاریخ‌نویسی در مواردی که برای استفاده عموم است و یا در حوزه کتاب‌های درسی و یا آنهایی که مجوز نشر می‌گیرد، معمولاً باید مورد تائید بعضی مراکز باشد و همین است که مشکل ایجاد می‌کند.

6

• این نوع خاطره نگاری و تاریخ نویسی باعث شده دانشگاه‌های ما هم زیر بار این نوع تاریخ نروند و بگویند که شما زیادی سیاسی هستید؛ یکی از دلایلی که دانشگاه‌های ما زیاد در تدوین تاریخ انقلاب مشارکت نمی‌کنند، همین است. واقعاً هم اگر تاریخ با اهداف سیاسی روز نوشته شود، این دیگر تاریخ نیست و می‌شود تاریخ سیاسی همان روز.

7

• سلایق، سلایق سیاسی روز است؛ از سال 1388 به بعد تغییری اساسی در تاریخ‌نویسی‌ها رخ داده است، خیلی از شخصیت‌ها به تدریج در حال فراموشی هستند.

8

• حق این است که در تاریخ‌نویسی ما زمان خاصی را مد نظر داشته باشیم و واقعاً ببینیم در آن بازه زمانی، شرایط چگونه بوده است؟ کانّه اگر کسی از نظر خبری فراموش می‌شود و نه در تلویزیون می‌آید و نه در مطبوعات هست، باید از تاریخ هم حذف شود.

9

• ما دخالتی در کار سیاسیون نمی‌کنیم، اما به لحاظ تاریخ‌نویسی انتظارمان این است که واقع‌بینی حاکم باشد و تاریخ‌پژوهان سعی کنند هر کسی را در حد و اندازه خودش و نه بالاتر یا پائین‌تر از آن، مطرح کنند. جای آدم‌ها روی زمین است و ما هم آنها را روی زمین می‌خواهیم و نباید آنها را روی عرش ببریم؛ چرا که کار تاریخ‌نویسی روی فرش است نه عرش.

10

• آفت‌های این شیوه تاریخ‌نویسی به کتب درسی وارد شده است. شاید نوشتن تاریخ معاصر برای دانش‌آموزان یکی از بدترین تجربه‌های ما بعد از انقلاب باشد. البته من تاکید می‌کنم که ممکن است بخشی از ملاحظات درست باشد، ولی خیلی دوست دارم یک دانشجو موضوع پایان نامه خود را تغییرات گسترده‌ای قرار دهد که در نقل تاریخ معاصر در کتب درسی صورت گرفته است!