در جریان اعتراضات اخیر صنفی از سوی بازاریان تهرانی، براندازان کوشیدند با نمادسازی از یک کسبه و نحوه مواجهه او با نیروهای حافظ امنیت، به این اعتراضات سویه‌های رادیکال با عطف به حمله به مشروعیت ساختار رسمی، ببخشند. در گذشته نیز این تجربه به دفعات تکرار شده بود.

به گزارش همشهری آنلاین؛ اعتراضات صنفی کسبه بازار تهران طی دو سه روز گذشته که معطوف به مشکلات به وجود آمده از نوسانات ارزی بود، مطابق معمول تلاش شد توسط نیروهای برانداز دزدیده شده و طی آن، مطالبات به حق به مطالبات ساختارشکنانه سیاسی بدل گردد. در این بین، ابزار «نمادسازی» به کار براندازان آمد و سعی شد از تصویر مواجهه یک کسبه با نیروهای حفظ امنیت، تشویق به رادیکالیسم و بی‌ثباتی سیاسی برداشت شود.

در روزگار فعلی که فضای مجازی هر روز در حال تقویت عاملیت خود است، برای برداشت مطلوب از واقعیت(به فراخور منافع شخصی و گروهی) بایستی آن واقعیت را در مجاز و به مدد ابزارهای مختلف بازنمایی کرد؛ یکی از این ابزارها «نمادسازی» است. طبیعی است هرچه واقعیت دچار تحولات وسیع تر و سریع تر شود، عمق و وسعت این نمادسازی ها بیشتر میشود.

در جریان اعتراضات اخیر صنفی از سوی بازاریان تهرانی، براندازان کوشیدند با نمادسازی از یک کسبه و نحوه مواجهه او با نیروهای حافظ امنیت، به این اعتراضات سویه های رادیکال با عطف به حمله به مشروعیت ساختار رسمی، ببخشند. اما این اولین بار نیست که براندازان به کمک نماد و نمادبازی سعی میکنند به واقعیت بیرونی، وجه اسطوره ای بخشیده و از این راه، به اهداف نامشروع سیاسی خود در میان عامه مقبولیت بدهند.

پیراهن خونین؛ فتنه ۸۸

در فتنه تیرماه سال ۷۸ و ماجرای کوی دانشگاه که نیروهای مدعی اصلاحات آتش بیار معرکه بودند، پیراهن خونین در دست یک دانشجو، به نماد اصلی آن وقایع تبدیل شد. بعدها «احمد باطبی» پس از فرار از کشور اعتراف کرد که آن پیراهن، با خون یک پرنده رنگ‌آمیزی شده بود.

نکته جالب اینجاست که باطبی یا همان دانشجویِ با پیراهن خونین، پس از فرار از ایران با «جرج بوش پسر» رئیس‌جمهور وقت آمریکا دیدار کرد و سپس، به عنوان کارشناس مسائل سیاسی ایران در رسانه‌های بیگانه از جمله صدای آمریکا و بی بی سی مشغول به کار شد. هرچند سالهاست خبری از او نیست و به نحوی میشود گفت تاریخ مصرفش برای دشمنان ایران تمام شده است.

مرگ مشکوک ندا آقاسلطان

۱۰ سال بعد و در جریان فتنه ای دیگر، تصاویر زیادی از اغتشاشگران با هدف ضربه به مشروعیت نظام، در سطحی گسترده تولید و بازنشر شدند که یکی از مهم ترین آنها، تصاویر مربوط به «ندا آقاسلطان» بود. مدت ها پس از اینکه تصاویر کشته شدن آقاسلطان به دستاویزی برای حمله به نظام تبدیل شد، معلوم شد که افرادی در پشت صحنه این قتل حضور داشته اند که با محافل آمریکایی و صهیونیستی در ارتباط بودند؛ از جمله فردی به نام «آرش حجازی» که تحقیقات امنیتی نشان دادند نامبرده ۴۸ ساعت قبل از ماجرای قتل به ایران آمده بود و ۲۴ ساعت پس از فیلمبرداری از صحنه مشکوک قتل ندا آقاسلطان، ایران را ترک کرد.

روسری بر چوب؛ آلا صالح‌های ایران

نمادسازی علیه ارزش های فرهنگی و دینی ملت ایران، از مهم ترین اجزای عملیات روانی دشمنان ایران طی سالهای گذشته بوده است. دی ماه ۹۶ و همزمان با تحرکات مشکوک عناصر ضد انقلاب در شهرهایی چون مشهد، و همزمان با ایجاد کمپین «ما پشیمانیم» از سوی افرادی نظیر «علی کریمی»، در تهران غائله ای راه افتاد به اسم «دختران خیابان انقلاب» که محرک اولیه اش شخصی بود به نام «ویدا موحد». این شخص با گذاشتن روسری بر سر یک چوب، به نماد تبلیغاتی دشمنان علیه ارزش ها تبدیل شد.

سبک و سیاق نمادسازی از دختران موسوم به دختران انقلاب، چیزی شبیه نمادسازی از زنان در جریان تحولات سیاسی در سودان بود. «آلا صالح» دختری که روی سقف یک خودرو شعرخوانی و مردم سودان را به اقدام علیه حاکمیت مستقر تحریک کرد، در واقع زمینه های خلاء قدرت در این کشور و ایجاد یک جنگ فراگیر داخلی را به وجود آورد. آلا صالح بعدها مورد قدردانی محافل به اصطلاح طرفدار آزادی در آمریکا و نقاط دیگر قرار گرفت و حتی تصاویرش با «هیلاری کلینتون» در آمریکا منتشر شد.

حزب اللهی‌ها هم می توانند

البته این را هم باید گفت که «نمادسازی» صرفاً ابزار دست دشمنان انقلاب اسلامی نبوده و در این میان، نیروهای مکتبی و حزب اللهی هم به خوبی توانسته اند از این ابزار برای نشر ارزش های والای اسلامی و انسانی بهره بجویند. تقلید حرکت موشک های ایرانی علیه دشمن صهیونی با دست در جریان پیاده روی اربعین امسال، اشاره به حقانیت شیعه توسط وحید شمسایی در جریان مسابقات آسیایی، یا قبل از همه اینها تبدیل شدن سرودهای انقلابی نظیر «سلام فرمانده» به ترند فضای مجازی، جملگی نشان میدهند که نمادسازی فقط در انحصار براندازان نیست و در صورت آشنایی با قواعد کار رسانه میتوان از نماد برای نشر ارزش های بلند بهره کافی را برد.