... سينما مسأله ارتباط است. وقتي مخاطب نيازي را دارد. سازنده به دنبال آن مي رود. جامعه براي دگرگون شدن ذهنش به كمدي نياز دارد... اينها بخشي از حرفهاي كارگردان فيلم شام عروسي است كه در آن به درستي به مسأله نياز مخاطب اشاره شده است. اما آيا مشكل برطرف شده و نيازها رفع شده اند؟!  آيا تماشاگران سينما با ديدن آثار كمدي فيلمسازان ما غم ها را از ياد برده اند و به جاي آن خنده نشانده  اند؟! اساساً آيا پيگيري حساب و كتابهاي اقتصادي، مقولات مالي و فروش هرچه بيشتر فيلم هيچ ربطي به شاد كردن مردم و دگرگون كردن ذهن جامعه دارد؟!
متأسفانه وسيله اي با عنوان خنده سنج در اختيار نيست كه بدانيم شام عروسي توانسته از تماشاگر خود خنده بگيرد يا نه و اگر گرفته مثلاً  چه قدر و با چه اندازه؛ زياد بوده يا كم؟!!
اين را هم نمي دانيم كه بازيگر با استعداد فيلم وحيدزاده تا آن اندازه بامزه بوده است كه فروش اين فيلم را از فيلم قبلي بيشتر كند يا خير؟ معادله چندان خنده دار نبود اگر هم چنين بود احتمالاً  تلنگري به ذهن مخاطب نمي زد، همان گونه كه شام عروسي چنين دغدغه اي ندارد و همان گونه كه ساير آثار طنز و كمدي همرده نيز هرگز چنين هدفي نداشته اند و در آينده هم احتمالاً  نخواهند داشت. پس تا اطلاع  ثانوي فقط مي توان به بخشي از جزييات فيلم اشاره كرد كه قرار بوده خنده دار باشد. مثل آن فصل بسيار مهيج حركات موزون مهندس باهر كه انعطاف بدني بي نظير امين حيايي را بر همگان آشكار مي سازد و مثل آن ماجراي چسبيدن آدامس به كفش ايشان، پاره شدن شلوار، افتادن در وان، اجراي ژست ها و فيگورهاي منحصر به فرد در حين راه رفتن و گفتار، تقليد حركات حاج كاظم آژانس شيشه اي و مش حسن گاو و يا همان گاو مش حسن و شايد بازي خوب محمدرضا هدايتي و يا ارژنگ اميرفضلي را هم بتوان ذكر كرد. آيا باز هم بايد به همان ابزار تخيلي خنده سنج متوسل شويم يا با نگاهي ساده نيز مي توان دريافت كه اين مجموعه آن چنان كه ادعا مي كند كمدي و خنده آور نيست؟ نمي دانم چه قدر مي توان از فيلمنامه نويسي چون پيمان معادي انتقاد كرد كه به هر حال اثر متفاوتي نظير كافه ستاره را در كارنامه خود دارد، اما قطعاً  فضاي يك ماجراي كمدي و يك فيلمنامه طنز فرم و ساختاري فراتر از نوعي تيپ سازي كميك را مي طلبد. پدري در آستانه ورشكستگي است و پول لازم براي فراهم نمودن مقدمات عروسي دخترش را ندارد؛ اين قرار است پايه و مبناي اصلي يك روايت طنز باشد كه البته حصول چنين نتيجه اي چندان هم دور از انتظار نيست، اما در پايان فيلم هر بيننده منصفي مي تواند اين امر بديهي را دريابد كه شام عروسي بدون حضور امين حيايي هيچ گونه عنصر طنز آميز و يا هيچ صحنه و سكانسي براي خنديدن ندارد. به واقع شعار اصلي چنين آثاري در سينما همان عبارت حماسي مشهور است كه يكي براي همه، همه براي يكي !
تنها يك نكته تلخ و دردناك باقي مي ماند و آن هم اين است كه شما در سالن سينمايي حضور داشته باشيد از بد حادثه حتي يك خنده جمعي را هم تجربه نكنيد و حتي براي يك بار نيز صداي انفجار خنده را كسي در آن حوالي نمي شنود. اين انفعال جمعي خود ثابت مي كند كه هرگز نمي توان با برنامه ريزي روي بازيگري و يا شيرين كاري يك نفر به نتيجه لازم رسيد.
بد نيست به بخش ديگري از سخنان وحيد زاده در ميزگرد يك روز قبل از اكران فيلم بپردازيم: ... كسي كمدي را جدي نمي گيرد، بنابراين مي توان حرف هاي جدي را در اين ژانر راحت تر بيان كرد... به راستي كدام حرف جدي؟! بياييد فكر كنيم كه چه جور حرفهاي جدي و مهمي مي توانسته در فيلم وجود داشته باشد. آن ماجراي مأموران تقلبي كه خود را به جاي مأموران نيروي انتظامي معرفي مي كنند مي تواند يا حامل اين پيام باشد كه بايد مراقب شيادان باشيم (مثل هشدارهاي آن برنامه نوستالژيك بچه ها مواظب باشيد !) و يا اين كه مأمور قانون در جامعه ما آن قدر ها هم سخت گير نيست كه برپايي مجالس عروسي مختلط را تحمل نكند. اين مورد هم طبعاً  حرف جدي نيست چون همه مي دانيم كه با تأكيد بر همين واژه مختلط بروز سخت گيري و حساسيت تا چه اندازه محتمل است. بحث ديگري كه مي توان به عنوان دغدغه اي اجتماعي مطرح كرد همان حرف تكراري مخارج
دست و پاگير عروسي است كه مشكلات عديده اي براي شخصيت مهندس باهر ايجاد كرد و كمبودهاي اقتصادي او سرانجام باعث شد كه تنها بتواند يك شام عروسي آبرومند تدارك ببيند و بعد هم به سراغ كارخانه اي برود كه ديگر چيزي از آن باقي نمانده است. اما پرداخت سطحي و ضعيف فيلمساز اين حرف جدي را هم نابود مي كند. ايده پايان شيرين براي يك فيلم شيرين سبب مي شود كه در كنار سفره شام، خبر مسرت بخش  نجات كارخانه هم به گوش مهندس باهر برسد و اين يعني همه چيز به طور كلي شوخي است و شام عروسي هيچ ربطي به واقعيت روزمره جامعه ندارد.
اين گونه آثار شبه كمدي كه مدتهاست در سينماي ما ظهور كرده اند حتي دقت و هوشمندي كارهاي روتين طنزهاي تلويزيوني را هم ندارند. منتقدين و سينمايي نويسان محترم نيز همچنان ايوب وار صبر پيشه  كرده اند و سكوت مي كنند تا با نوشته هاي خود پنبه اقتصاد سينما را نزده باشند. مي گويند خوب است چون مي فروشد، خوب است چون چرخه فرسوده سينماي ايران را وادار به حركت مي سازد. حال آن كه دعوت به غرق شدن در وضعيت چسبناك و لزج فعلي به هيچ وجه پيشنهاد عاقلانه و درستي نيست. همه اين دوستان مي دانند كه فروختن فيلم  هاي اين چنيني درد اين سينما را دوا نمي كند.

سعيد مروتي- نزديك به دو دهه از حضور ابراهيم وحيدزاده در سينماي ايران مي گذرد. در اين سال ها او تنها 5 فيلم بلند را مقابل دوربين برده است. يعني به طور متوسط هر چهار سال يك بار موفق به ساخت فيلمي شده كه از نظر كمي آمار قابل توجهي به نظر نمي رسد.وحيدزاده سال 1365 تحفه ها را به عنوان اولين ساخته بلند سينمايي اش مقابل دوربين برد؛ با سابقه سال ها مستندسازي و ساخت فيلم هاي كوتاه و البته با داشتن فيلم آرتيست در كارنامه خود كه با حضور عوامل حرفه اي ساخته شد، ولي هرگز به نمايش عمومي درنيامد. تحفه ها به عنوان يك كمدي پرحادثه و پر شخصيت در وانفساي دهه شصت، اثر قابل تأملي به شمار مي آيد؛ فيلمي خوش ساخت كه نويد حضور فيلمسازي خوش قريحه را در عرصه سينماي كمدي مي داد. تحفه ها هم با استقبال مردم مواجه شد و هم منتقدان آن را خيلي پذيرفتني خواندند. با اين همه شش سال طول كشيد تا وحيدزاده فيلم بعدي اش را بسازد. مجسمه قرار بود موفقيت تحفه ها را تداعي كند، منتها اين اتفاق به دلايل مختلف و متنوع رخ نداد. فيلم فاقد انسجام داستاني تحفه ها بود و كوشش براي متفاوت بودن، عملاً به آشفتگي روايت دامن مي زد. ماجراي آهنگسازي كه دستش از او فرمان نمي برد، محمل مناسبي براي برخي شوخي هاي تصويري فراهم كرده بود، منتها فيلم فاقد تعادل لازم بود. در واقع همان طور كه دست نافرمان آهنگسازي مسير وقايع فيلم را رقم مي زد؛ خود فيلم هم عملاً به چنين مسيري كشيده شده بود و در نتيجه هر فصل مجسمه ، سازي جداگانه براي خود مي زد.با اين همه در لحظاتي از اين فيلم مي شد نشانه هايي از خلاقيت و كوشش براي رسيدن به تعريفي تازه از سينماي كمدي را مشاهده كرد. با شكست تجاري مجسمه ادامه مسير براي وحيدزاده دشوارتر از گذشته شد. او نزديك به يك دهه روي فيلمنامه هاي متفاوتي كار كرد كه هيچ كدام به سرانجام نرسيد. در نهايت او در تداوم علاقه ا ش به كمدهاي غيرمتعارف عشق فيلم را مقابل دوربين برد؛ فيلمي كه البته در سينماي كمدي ايران كار متفاوتي بود ولي از همان مشكل مجسمه يعني عدم انسجام رنج مي برد. با شكست تجاري عشق فيلم ، وحيدزاده كوشيد تا كمدي هاي موفق در گيشه بسازد. معادله كه به رسم روز ماجرايي عاشقانه را هم در كنار داستان طنزآميزش روايت مي كرد با اين هدف ساخته شد و پس از توفيق نسبي اش حالا شام عروسي نشان از گرايش واضح و آشكار وحيدزاده به گيشه دارد. در روزهايي كه سينماي كمدي ژانر محبوب عموم است او به عنوان فيلمسازي كه همواره كمدي ساخته، بيش از هر چيز به تداوم حرفه اي مي انديشد.

Extermination
سيستم:PS2
سبك: اكشن
يكي از بازيهاي جالب سبك علمي تخيلي (و تا حدي دلهره آور) عنوان جالب Extermination است كه يكي از عناوين ابتدايي كنسول PS2 به شمار مي آيد. باز هم در يك مركز تحقيقات سري حادثه اي رخ داده و همه چيز از كنترل خارج شده است. شما در نقش يكي از كماندوهاي تيم امداد وارد پايگاه تحقيقاتي مي شويد و سعي مي كنيد علاوه بر نجات بازماندگان از اوضاع سر در بياوريد. سبك بازي شبيه به حالت عكس به عكس مشابه بازي هاي Resident Evil است. اما دوربين كاملاً آزاد است و با هر مرتبه نشانه گيري سريعاً به پشت سر شما منتقل مي شود. موسيقي بازي خصوصاً در مراحل ابتدايي بسيار عالي، جو دلهره و وحشت را القاء مي كند. متأسفانه بازي علي رغم شروع نسبتاً خوب و كوبنده در ادامه با افت مواجه مي شود و توالي ماجراها در حدي نيست كه شما را بر جاي خود ميخكوب كند.
Silent Hill 2
سيستم:PS2/PC
سبك: اكشن
بهترين دنبالـــه اي كه مي توان براي يك كار استثنايي تصور كرد، نسخه دوم بازي زيباي
Silent Hill است. جيمز مدت يك سال است همسرش را از دست داده و اكنون نامه اي از او دريافت كرده است. در نامه همسرش به جيمز مي گويد كه در شهر Silent Hill در انتظار او است.جيمز سرگشته و حيران از نامه دريافت شده به همراه يافتن همسرش راهي Silent Hill مي شود. گرافيك بازي نسبت به نسخه اول كاملاً دگرگون شده (گو اين كه حال و هواي بازي همچنان همان جو اسرارآميز شهر سايلنت هيل است) اما گرافيك حتي در قياس با اكثر بازي هاي حال حاضر كار بسيار زيبا و خيره كننده اي از آب درآمده است. جيمز وارد سايلنت هيل مي شود و در آنجا با زن مرموزي كه بي اندازه شبيه همسر فوت شده اش است ملاقات مي كند.بازي كاملاً در اختيار شماست و با انجام رفتارهاي مختلف مي توانيد چندين پايان قضاوت را شاهد باشيد. موسيقي بازي همانند قسمت اول هماهنگ با جو بازي و كاملاً منطبق با حال و هواي مرموز بازي ساخته شده است. Silent Hill بازگشتي عالي به الحانهاي موفق نسخه اول است.