ليلا خاكسار
بيش از يك چهارم كودكان زير پنج سال در كشورهاي در حال توسعه كم وزن  هستند، به گونه اي كه بسياري از آنان در معرض خطر مرگ قرار دارند. مشكل تغذيه نامناسب همه جا را فرا گرفته و عاملي براي مرگ و ميرهاي كودكان جهان شده است بطوريكه سالانه 6-5 ميليون كودك را به كام مرگ مي كشاند.
براساس گزارش يونيسف از تعداد كودكان كم وزن زير پنج سال از سال 1990 تنها اندكي كاسته شده و اين موضوع نشان مي دهد كه جهان در حمايت از كودكان ناتوان است.
عدم پيشرفت در مبارزه با سوءتغذيه به كودكان و ملت ها آسيب وارد مي كند. مدير اجرايي يونيسف ضمن بيان اين مطلب مي گويد: تغذيه بيشترين تاثير را در بقاي كودك و توانايي هاي او در زندگي و يادگيري مفيد دارد.
گزارش يونيسف نمودار پيشرفت ملي و منطقه اي در جهت نيل به اهداف توسعه هزاره براي ريشه كني كامل فقر و گرسنگي مفرط تا سال 2015 را نشان مي دهد و رسيدن به اين اهداف به اين معناست كه تعداد كودكان كم وزن كه بارزترين نشانه سوءتغذيه است بايد به نصف برسد، اما روند كنوني بيانگر آن است كه جهان راه  درازي براي نيل به اين هدف پيش رو دارد.
با وجود پيشرفت در برخي كشورها، متوسط كودكان كم وزن در كشورهاي روبه رشد در 15 سال گذشته، تنها 5 درصد كاهش نشان داده است. امروزه 27 درصد كودكان در كشورهاي روبه رشد و به عبارتي 146 ميليون كودك كم وزن هستند.
حدود سه چهارم كودكان كم وزن جهان در 10 كشور متمركزند و نيمي از آنان در سه كشور بنگلادش، هند و پاكستان قرار دارند. يونيسف معتقد است، اين آمار تنها جزئي ناچيز از فاجعه را نشان مي دهد. از سوي ديگر ونمن  مدير اجراي يونيسف مي گويد: هر كودك مبتلا به سوءتغذيه با چندين بحران جدي و بزرگ تغذيه اي ديگر دست به گريبان است. بسياري از اين كودكان از ويتامين و مواد معدني ضروري مانند يد، ويتامين A و آهن محرومند.
كمبود ويتامين و مواد معدني شايد چندان به چشم نيايند، اما پيامدهاي آن در جهان كاملاً آشكارند. اينها ستون هاي اصلي رشد جسمي و ذهني كودكان هستند. بدون آنها كودكان به راحتي تسليم بيماري هاي رايج شده و در مدرسه عملكرد ضعيفي خواهند داشت.
براي مثال كمبود يد در رژيم هاي روزانه غذايي، سالانه 37 ميليون نوزاد تازه متولد شده را در معرض ناتواني هاي يادگيري قرار مي دهد و كمبود آهن يكي از عوامل اصلي مرگ و مير مادران هنگام زايمان است.
از سوي ديگر، حذف اين كمبودها مي تواند آينده يك ملت را دگرگون كند. تغذيه مناسب براي رسيدن به تمامي اهداف توسعه هزاره از ريشه كني فقر گرفته تا فرستادن كودكان به مدرسه، كاهش مرگ و مير مادران هنگام زايمان و مبارزه با بيماري هاي مهم امري ضروري است.
كشورهاي پيشرو در رسيدن به اهداف توسعه هزاره
براساس گزارش هاي موجود تنها دو منطقه در دنيا در راه رسيدن به اهداف توسعه هزاره و كاهش كودكان كم وزن قدم هايي مثبت برداشته اند.
متوسط كم وزني در مناطق آمريكاي لاتين- كارائيب و شرق آسيا- حاشيه اقيانوس آرام به ترتيب 7 و 15درصد است. اين پيشرفت در شرق آسيا بيشتر به دليل قدم هاي بزرگ چين در زمينه كاهش كم وزني از سال 1990 بوده است كه اين متوسط را هر ساله 7/6 درصد بهبود بخشيده است،  اما ديگر كشورها در منطقه بسيار عقب تر هستند. نيمي از كودكان كم وزن جهان در كشورهاي جنوب  آسيا، بنگلادش، هند و پاكستان زندگي مي كنند. تقريباً 47 درصد كودكان زير 5 سال هند كم وزن  هستند كه خود موجب عقب ماندگي شديد كشورهاي منطقه شده است.
كشورهاي قطحي زده شرق و جنوب آفريقا پيشرفت چنداني در زمينه اهداف توسعه هزاره نداشته اند و متوسط كم وزني كودكان در اين مناطق سال هاست كه روي رقم 29 درصد ثابت شده است. با وجود عملكرد خوب برخي كشورها مثل بوتسوانا، بسياري ديگر از كشورها به دليل بحران هاي غذايي ناشي از خشكسالي و افزايش آمار مبتلايان به اچ.آي.وي موجب پسرفت منطقه شده است. كشورهاي شرق و مركز آفريقا به دليل تلاش هاي صورت گرفته در آنها براي تغذيه انحصاري با شير مادر و مراقبت بهداشتي جامعه محور وضعيت مناسب تري دارند. اين تلاش ها با حمايت برنامه يونيسف در منطقه به نام بقاي سريع كودكان و برنامه توسعه انجام شده اند.
ميزان سوءتغذيه در كشورهاي بزرگ خاورميانه و شمال آفريقا باعث عقب ماندگي منطقه شده است. تعداد كودكان كم وزن در عراق، سودان و يمن افزايش داشته است كه البته نقش درگيري هاي داخلي را در اين زمينه نبايد ناديده گرفت.
كمترين تعداد كودكان كم وزن در كشورهاي شرق و مركز اروپا و كشورهاي مشترك المنافع بوده اند. كم وزني هنگام تولد در اقشار بسيار فقير و يا اقليت هاي قومي ديده مي شود. اين در حالي است كه در برخي كشورها چاقي كودكان تبديل به معضل شده است.
راهكارهاي مبارزه با سوءتغذيه
يونيسف خواهان اقدام فوري براي تغذيه سالم است تا دسترسي روزانه كودكان به اين خدمات تضمين شود. به اين معنا كه موضوع تغذيه كودكان بايد به يك عنصر اساسي در سياست هاي ملي و بودجه اي تبديل شده و اطلاعات و منابع بهتري در خصوص تغذيه در اختيار خانواده ها قرار گيرد و برنامه ريزي هايي نيز براي مواجهه با شرايط اضطراري انجام گيرد.
همچنين دو سال اول زندگي اهميت ويژه اي دارد، دو سالي كه روزنه اصلي فرصت ها براي تضمين آينده كودكان است. جسم و ذهن جوانان شايد هرگز نتوانند اثرات تغذيه نادرست در طول سال هاي رشد را جبران كنند.
دوران بارداري سالم با تغذيه مناسب ضروري ترين و اولين مرحله در اين زمينه است. تغذيه منحصر به فرد با شير مادر نيز بهترين راه تضمين رشد يك كودك در دوران خردسالي است.
در راستاي رسيدن به اهداف مبارزه با كم وزني و سوءتغذيه، مدير اجرايي يونيسف ايده رئيس كميته تغذيه سازمان ملل را پذيرفت و هم اكنون به همراه برنامه جهاني غذاي سازمان ملل ابتكاري جديد را تحت عنوان پايان دادن به گرسنگي و كمبود تغذيه كودكان مديريت مي كند تا حركتي را براي رسيدن به اهداف تغذيه اي 2015 انجام داده باشد.
تغذيه همچنين از محورهاي مورد توجه يونيسف در برنامه مشترك مادر، تولد و سلامت كودك است تا پيشرفت به سمت تحقق اهداف هزاره در زمينه كاهش مرگ و مير كودكان را سرعت بخشد.
يونيسف براي حمايت از اين برنامه، پروژه 10 ساله سلامت و تغذيه را تدارك ديده تا در دسترسي به كودكاني كه دور از مراقبت هاي جامع زندگي هستند، به دولت ها كمك كند.
اهداف توسعه هزاره نيز براي رهايي از گرسنگي شديد تا 2015 همگان را فرامي خواند تا در دهه هاي آينده بهداشت و تغذيه مناسب را براي ميليون ها كودك فراهم كند.
مدير اجرايي يونيسف مي گويد: ما هنوز فرصت آن را داريم كه به اين اهداف برسيم، به شرطي كه جامعه بين المللي از هم اكنون وارد عمل شود تا تعهدات و منابعي را كه وعده داده است، فراهم كند.

علي ملائكه- در روزهاي قبل در مورد مصرف داروهاي استروئيدي توسط ورزشكاران مطلبي به چاپ رسيد. اكنون به دو گروه دارويي ديگر كه ورزشكاران از آنها براي تقويت نيرو استفاده مي كنند، مي پردازيم.
كراتين
كراتين مونوهيدرات ماده اي است كه به طور طبيعي در بدن توليد مي شود و به آزادي انرژي در عضلات كمك مي كند. كراتين همچنين در مواد غذايي پر پروتئين مثل گوشت قرمز يا گوش ماهي وجود دارد و به شكل مكمل غذايي هم در بازار موجود است.
بررسي هاي علمي در مورد كراتين- برخلاف آندرستن ديون- نشان دهنده آن است كه كراتين تا حدي داراي اثرات مفيد از لحاظ تقويت عضلات است و مي تواند در مواردي كه مقدار زيادي نيرو در زماني كوتاه مورد نياز است به ورزشكار كمك كند.
كراتين به عضلات كمك مي كند كه به ميزان بيشتري آدنوزين تري فسفات (ATP) بسازند و آن را به گردش درآورند. تركيب ATP براي فعاليت عضلاني انفجاري، سريع در مدت كوتاه مثلاً در وزنه برداري يا دوي سرعت مورد مصرف عضله قرار مي گيرد. كراتين همچنين توليد ضايعات حاصل از سوخت وساز مثل اسيد لاكتيك را كه باعث ضعف و خستگي عضلاني مي شود كاهش مي دهد. در نتيجه كراتين هم كاركرد عضله را تقويت مي كند و هم خستگي آن را مي كاهد، اما شواهدي وجود ندارد كه كراتين در ورزش هاي هوازي يا استقامتي باعث تقويت عضلات شود.
كبد شما هر روز 2 گرم كراتين توليد مي كند. شما مي توانيد كراتين را از رژيم غذايي هم به دست آوريد. كراتين در عضلات شما انبار مي شود و ميزان آن در بدن تقريباً به آساني حفظ مي شود. از آنجايي كه كليه هاي شما كراتين اضافي را از بدن دفع مي كنند، ارزش مصرف مكمل هاي غذايي حاوي كراتين در فردي كه از قبل داراي مقادير زيادي كراتين در عضلاتش است مورد سؤال است.
اثرات جانبي احتمالي كراتين كه ممكن است در نهايت به كاهش كاركرد ورزشكار بينجامد شامل اين موارد است:  دردهاي چنگه اي شكم، گرفتگي هاي عضلاني، تهوع، استفراغ و اسهال.
يك عارضه جانبي ديگر كراتين افزايش وزن است كه برخي از ورزشكاران ممكن است اصولاً به همين دليل آن را مصرف كنند، اما افزايش وزن در مصرف طولاني مدت كراتين با احتمال بيشتر نه نتيجه افزايش بافت عضلاني، بلكه نتيجه تجمع آب در عضلات است. آب از بخش هاي ديگر بدن خارج مي شود و به داخل عضله كشيده مي شود.
مصرف مقادير زياد كراتين بالقوه مي تواند باعث آسيب به كليه ها، كبد و قلب شود.
داروهاي محرك
داروهاي محرك داروهايي هستند كه مي توانند خستگي را كاهش دهند،  اشتها را مهار كنند، هوشياري را افزايش دهند و فرد را مهاجم تر كنند. اين داروها دستگاه عصبي مركزي را تخريب مي كنند، سرعت ضربان قلب، فشار خون، درجه حرارت بدن و سوخت و ساز را بالا مي برند.
رايج ترين داروهاي محرك مورد استفاده شامل كافئين و آمفتامين ها مي شوند. انواع داروهاي سرماخوردگي اغلب حاوي داروهاي محركي مثل افدرين، سودوافدرين و فنيل پرپانولامين هستند. داروهاي غيرقانوني مثل كوكائين و مت آمفتامين هم به گروه داروهاي محرك تعلق دارند.
گرچه داروهاي محرك مي توانند كاركرد جسمي را تشديد كنند و تهاجم و سرسختي ورزشكار را در ميدان افزايش دهند، داراي اثرات جانبي بسياري هم هستند. تحريك پذيري و عصبي شدن فرد در نتيجه مصرف اين داروها مي تواند تمركز ورزشكار را در بازي مختل كند و بي خوابي حاصل از آنها ممكن است مانع خواب كافي مورد نياز فرد شود. همچنين ورزشكار ممكن است از لحاظ رواني به اين داروها وابسته شود يا به علت ايجاد تحمل جسمي لازم باشد هر بار مقدار بيشتري از آنها را مصرف كند تا به اثر مطلوب دست يابد.
اثرات جانبي اين داروها شامل اين موارد است؛ تپش قلب، اختلالات ريتم قلب، كاهش وزن، افزايش فشارخون، توهم، تشنج، خونريزي مغزي، حمله قلبي يا ساير مشكلات گردش خوني.
داروهاي مدر
داروهاي مدر داروهايي هستند كه تعادل طبيعي مايعات و املاح (الكتروليت ها) در بدن را تغيير مي دهند و با دفع آب بدن از طريق ادرار، آب بدن را مي كاهند.
اين از دست دادن آب ممكن است به ورزشكار امكان دهد تا در دسته وزني پايين تري- كه مورد علاقه بسياري از ورزشكاران است- به رقابت بپردازد. مدرها همچنين با رقيق كردن ادرار ورزشكاران ممكن است به گذراندن آزمون هاي دوپينگ كمك كنند.
داروهاي مدر معمولاً براي درمان فشار خون بالا و ساير عوارضي كه باعث تجمع مايع در بدن مي شوند مانند نارسايي قلبي احتقاني به كار مي روند.
داروهاي مدر در صورت مصرف در مقادير كم اثرات جانبي معدودي دارند، گرچه حتي در اين مقادير هم ممكن است باعث اختلالات املاح (الكتروليت هاي) بدن شوند.اما مصرف اين داروها در مقادير بالاتر ممكن است باعث عوارض جانبي قابل توجهي شود.
مصرف داروهاي مدر با هدف كاستن از وزن ممكن است اين عوارض را به وجود آورد: گرفتگي عضلاني، فرسودگي، كاهش توانايي تنظيم درجه حرارت بدن، كمبود پتاسيم، اختلال ريتم ضربان قلب از جمله داروهاي مدري كه مورد استفاده اند مي توان به استازولاميد، بنزوتيازيد، اسپيرونولاكتون و فوروسمايد اشاره كرد.
در نهايت بايد گفت كاركرد ورزشي با كسب مهارت و كار سخت سر و كار دارد تا خوردن قرص يا نوشابه اي كه به طور معجزه آسا قدرتي فوق العاده به فرد ببخشد. اين نگراني وجود دارد كه ورزشكاران جوان آن چهره هاي ورزشي را كه براي ماندن در گود رقابت ها به مصرف موادي كه ارزش واقعي آن مورد ترديد است روي مي آورند، الگوي خود قرار دهند.
منبع: www.mayoclinic.com

هورمون درماني؛ درست يا غلط؟
ترجمه: مرتضي اسلام زاده - در حال حاضر ميليون ها زن در سراسر جهان به هورمون درماني مي پردازند، اما به تازگي و پس از تحقيقاتي جديد در ايالات متحده، هزاران زن آمريكايي يائسه يا در آستانه يائسگي، هورمون درماني را نيمه تمام رها كرده اند.
هورمون درماني، عملي است كه زنان يائسه يا در آستانه يائسگي انجام مي دهند تا از عوارض اين پديده طبيعي جلوگيري به عمل آيد. اما هنگامي كه نتايج يك تحقيق نشان داد كه هورمون درماني، احتمال وقوع سكته و حمله قلبي را در پي خواهد داشت و زناني كه تحت اين نوع درمان قرار مي گيرند، در واقع ريسك اين گرفتاري را در بدن خود بالا خواهند برد، در اين شرايط بود كه بسياري از زنان مصمم به ترك اين درمان شدند.
اين افراد اين نكته را به خوبي مي دانند كه قطع اين روش درمان يعني هورمون درماني تحمل عوارض يائسگي را در پي خواهد داشت؛ مواردي همچون عرق كردن هاي زياد خصوصاً شب هنگام و بالا رفتن گرماي بدن و البته بي خوابي. دكتر لايلال ناكيتگال ،مديركل دفتر تندرستي زنان، در دانشكده پزشكي دانشگاه نيويورك در همين زمينه مي گويد: تعداد بسيار زيادي از بيماراني كه به ما مراجعه مي كنند، آن چنان از امكان بروز چنين عوارضي(عوارض قلبي و سكته) نگران و ناراحت شده اند كه مصرف هورمون را به رغم عوارض يائسگي كنار گذاشته اند.
اطلاعات موجود در ارتباط مابين هورمون درماني و حمله قلبي بر مطالعه گروه و يا سن به خصوصي از زنان منطبق نيست. پروفسور جوآن مانسن استاد دانشگاه و بيمارستان زنان بوستون كه يكي از اين محققان است معتقد است: يك نكته كليدي در مسئله هورمون درماني،زمان آغاز اين درمان است و اينكه اين فرآيند درماني از چه سني آغاز شود و فرد از لحاظ يائسگي در چه شرايطي باشد؟ به عبارت ديگر در چه فاصله زماني از آغاز يائسه شدن زنان، اين كار شروع شود؟ آنچه كه پژوهشگران در حال انجام دادن آن هستند، حاكي از آن است كه احتمال نياز به جراحي قلب باز يا باز كردن رگ هاي مسدود شده قلب در زناني كه از استروژن استفاده مي كنند، به ميزان 45درصد از ديگر زنان كمتر است. اما مسئله اساسي اين است كه تصميم بر سر انتخاب هورمون درماني براي شمار بسياري از زنان تصميم آساني نيست. پژوهش هاي بيشتر همچنان در حال برنامه ريزي و انجام شدن است، با اين اميد كه در نهايت براي زنان راه حل مناسبي يافت شود. تا آن زمان توصيه پژوهشگران اين است كه زناني كه عوارض آزاردهنده يائسگي را تحمل و تجربه مي كنند، بهتر است براي مدتي كوتاه و موقت از كمترين ميزان هورمون استفاده كنند تا از اين عوارض كمترين آسيب را متحمل شوند.
منبع: Jama
منابع موادمغذي
صدف كوه كن- از آنجايي كه اكثر افراد، از كمبودهاي ويتاميني رنج مي برند، در زير به منابع برخي از موادمغذي اشاره مي كنيم
كربوهيدرات ها: نان و غلات(بهترين نوع انواع حاوي سبوس مي باشد)، ماكاروني هاي غني شده، لوبيا، باقلا، عدس، ميوه ها و سبزيجات.
پروتئين: گوشت ها( كه بهترين گزينه ماهي ها هستند)، پنير، ماست، شير، تخم مرغ، دانه هاي روغني، نان غله سبوس دار، باقلا، عدس، قارچ، سويا.
چربي ها: آجيل مغزدار، دانه هاي روغني ، ماهي هاي چرب، روغن زيتون، روغن هاي مايع نباتي.
آب:آب تصفيه شده، سالم و گوارا(بدون كلر)، ميوه جات و سبزيجات.
ويتامينA: هويج، آب تره، اسفناج، كلم، كدو، سيب زميني شيرين، انبه، طالبي، هندوانه، كلم بروكلي، روغن كبد ماهي، زردآلو، گوجه فرنگي، تخم مرغ.
ويتامينB-complex: نان غله سبوس دار، دانه هاي روغني، آجيل مغزدار، سبزيجات، لوبيا، باقلا، عدس، تخم مرغ، ماست، شير، جگر، گوشت ماكيان، ماهي، گوشت قرمز.
ويتامينC: مركبات، توت فرنگي، ليموترش، كلم بروكلي، ميوه هاي گرمسيري، گوجه فرنگي، كلم، فلفل دلمه، جعفري و... البته اين ويتامين به حرارت بسيار حساس بوده و در حرارت هاي بالا از بين مي رود. اين ويتامين در ميوه هاي خشك وجود ندارد.
ويتامينD: ماهي، روغن كبد ماهي، فرآورده هاي لبني(كره- خامه و...) و زرده تخم مرغ.
ويتامينE: جوانه گندم، گردو، زيتون، آووكادو، دانه هاي روغني، آجيل مغزدار، باقالي، نخود، ماهي، زرده تخم مرغ، روغن هاي گياهي پالايش نشده.
ويتامين K: كتانجك، يونجه، گل كلم، كاهو، سبزيجات پربرگ سبزرنگ، سيب زميني، گوجه فرنگي، چربي غير اشباع چند پيوندي، فرآورده هاي لبني.
كلسيم: بادام زميني، تخم آفتابگردان، فرآورده هاي لبني، تيغ ماهي هاي ريز و كوچك، سبزي هاي پربرگ و سبزرنگ.
كروم: مخمر آبجو، كلم بروكلي، جو دوسر، قارچ، نان گندم سبوس دار،  ملاس.
آهن: سبزيجات  پربرگ و سبزرنگ، گوشت ها(به خصوص گوشت قرمز)، ماهي، عدس، باقلا، كشمش، خرما.
منيزيوم: سبزيجات پربرگ سبز تيره، دانه هاي مغزدار(آجيل)، لوبياي سويا، نان سبوس دار.
پتاسيم: ميوه ها به خصوص (موز-سيب- آناناس- طالبي- هندوانه)، فندق، ته كاهو، عدس، گوشت گوساله، آب پرتقال، سبزيجات تازه، سيب زميني، ماهي، ماست.
سديم: ميوه و انواع سبزيجات.
روي: آجيل مغزدار، غذاهاي دريايي، نان غله سبوس دار، جوانه گندم.
سلنيم: ماهي، صدف، آجيل مغزدار، دانه هاي روغني، گوشت، تخم مرغ، فرآورده هاي لبني.

بي بي سي- دانشمندان آمريكايي واكسني تهيه كرده اند كه ممكن است بتواند در معالجه خطرناك ترين نوع تومور مغزي موثر واقع شود.
پژوهشگران آمريكايي مي گويند با تزريق اين واكسن به 23 بيمار مبتلا به تومور مغزي از نوع گليو بلاستوم مولتي فرم (GBM)توانسته اند دست كم 18 ماه به طول عمر آنها بيفزايند. تنها 4 نفر از اين بيماران در اثر تومور مغزي فوت كردند.
اكنون اين واكسن در مقياس وسيع تري مورد آزمايش قرار خواهد گرفت. اين واكسن به پروتئين هايي كه تصور مي شود موجب پخش تومور سرطاني مي شوند حمله مي كند.
در تهيه اين واكسن از نوع مصنوعي پروتئيني كه در اطراف 30 تا 35 درصد تومورهاي سرطاني ديده مي شود استفاده مي شود تا به سيستم مصونيت بدن درباره وجود اين پروتئين هشدار دهد تا به آن حمله كند.
پروفسور امي هايمبرگر، كه در مركز سرطان آندرسون، در تكزاس كار مي كند مي گويد اين نوع معالجه بسيار آسان است و در آينده مي تواند به بهبود نيمي از بيماران مبتلا به تومور مغزي كمك كند.
امي هايمبرگر مي افزايد، نتيجه آزمايشات نشان مي دهد كه استفاده از اين واكسن مي تواند پيشرفت تومورهاي سرطاني را براي مدت قابل توجهي به تاخير بيندازد تا سرطان راه تازه اي براي حمله پيدا كند.
امي هايمبرگر گفت حد متوسط زنده ماندن بيماران مبتلا به GBM كه اين واكسن به آنها تزريق مي شود 5ماه بيشتر از بيماران سرطاني است كه با شيمي درماني و راديوتراپي معالجه مي شوند.
دكتر كت آرني، مسئول بخش اطلاعات علمي در مركز تحقيقات سرطان در بريتانيا مي گويد يافته هاي اخير بسيار حائز اهميت است چون نشان مي دهد چگونه از سيستم مصونيت بدن مي توان در مبارزه با سرطان كمك گرفت. دكتر آرني يادآور مي شود كه البته اين آزمايش ها هنوز در مراحل اوليه است و بايد مطالعات بيشتر و گسترده تري در اين باره به عمل آيد.
GBM افراد 40 تا 60 ساله را مبتلا مي كند و يك چهارم تومورهاي مغزي از اين نوع هستند.

خودكشي در متولدين بهار
هلث دي نيوز- براساس يك پژوهش انجام شده در بريتانيا افرادي كه در بهار يا اوايل تابستان متولد شد ه اند ممكن است در معرض خطر بيشتر خودكشي باشند.پژوهشگران بريتانيايي با تجزيه و تحليل 26916 مورد خودكشي در انگلستان و ويلز به اين نتيجه رسيدند كه متولدين ماه هاي آوريل، مي يا ژوئن (12 فروردين تا 10 تير) نسبت به افراد متولد در پاييز 17 درصد بيشتر در معرض خطر خودكشي قرار دارند.
به گفته دانشمندان اين افزايش خطر خودكشي ممكن است مربوط به اين حقيقت باشد كه متولدين بهار و تابستان با احتمال بيشتري به اعتياد به الكل، افسردگي و ساير بيماري هاي خلقي دچار مي شوند.
كمبود متخصص تغذيه در ايران
ايسنا- رئيس انستيتو تحقيقات تغذيه و صنايع غذايي كشور گفت: براي آموزش تغذيه به كودكان و بهبود وضعيت تغذيه بايد هنر آموزش به آنان را بياموزيم و در حقيقت ما با كمبود متخصصان تغذيه مواجهيم. به گزارش خبرنگار بهداشت و درمان خبرگزاري دانشجويان ايران، دكتر احمدرضا درستي مطلق در جشنواره سراسري غذاي سالم، كودك سالم در جمع خبرنگاران اعلام كرد: در ايران بيش از 10درصد كودكان دچار سوء تغذيه و لاغري، حدود 10 تا 15 درصد گرفتار چاقي و اضافه وزن و حدود 5درصد آنان كوتاه قد هستند.
كشيدن سيگار و چاقي
بي بي سي- فرآيند پيري در افرادي كه به طور مفرط چاق هستند، يا سيگار
مي كشند در مقايسه با افراد لاغر و غيرسيگاري كه همسن آنها هستند شتاب بيشتري دارد.
كشيدن سيگار فرآيند پير شدن را در برخي از بخش هاي مهم دي ان اي به اندازه تقريباً چهار سال و هفت ماه شتاب مي بخشد. اين رقم براي چاقي تقريبا 9 سال است.اين بخش از كدهاي ژنتيكي كه تلومر نام دارد نقش مهمي در تنظيم تقسيم سلولي دارند و به بيماري هاي مرتبط با افزايش سن ارتباط داده شده اند.
سيگار كشيدن و چاقي مفرط هر دو عامل مهمي در بسياري از بيماري هاي مرتبط با كهولت هستند. به همين دليل پروفسور تيم اسپكتور و همكارانش در پي كشف اين مسئله برآمدند كه آيا اين دو عامل باعث تسريع روند كوتاه شدن تلومر مي شوند يا خير.
در ميان زنان مورد مطالعه كه 18 تا 76 سال داشتند، 119 نفر با تعاريف كلينيكي چاق مفرط، 203 نفر سيگاري و 369 نفر كساني بودند كه سيگار را ترك كرده بودند. محققان با تحليل نمونه هاي خوني دريافتند كه تلومر همانطور كه انتظار مي رفت به تدريج با افزايش سن كوتاهتر شد. با اين حال، تلومرهاي زنان شديداً چاق و زنان سيگاري بسيار كوتاهتر از افراد لاغر و افرادي بود كه هرگز سيگار نكشيده بودند، در حالي كه هر دو گروه همسن بودند.
پروفسور اسپكتر از واحد تحقيقات دوقلوها در بيمارستان سن توماس لندن گفت: در اين مطالعه شاهد هستيم كه سيگار كشيدن تمام بدن را پير مي كند، نه فقط ريه ها يا قلب را.