محمد اميري
سيزدهمين جشنواره توليدات مراكز صدا و سيما با شعار همبستگي ملي، فرهنگ بومي و رسانه استاني به كار خود پايان داد.
در مدت برگزاري جشنواره سيزدهم، دست اندركاران جشنواره سعي كردند باتوجه به رهنمودهاي مقام معظم رهبري فضاي رقابتي مثبتي را در بين تهيه كنندگان و مديران مراكز استاني رقم زنند.
از شكل گيري اولين جشنواره توليدات استاني صدا و سيما، سيزده سال مي گذرد، در طول اين سال ها مسئولان تلاش كرده اند كه با افزايش آثار برتر در جشنواره، الگوي توليد در مراكز استاني را ارتقاء بخشند. به يمن همين جشنواره ها فيلمسازان و برنامه سازان جوان توانسته اند برنامه هاي خوبي را توليد كنند. در طول برگزاري جشنواره، اغلب مديران مراكز استاني با شركت در كميسيون هاي تخصصي به ارزيابي نقاط قوت و ضعف توليدات بومي رسانه اي پرداختند، طبيعي است با افزايش رسانه هاي مهاجم در فضاي جغرافيايي ايران، كار رقابت رسانه هاي داخلي با دشواري هايي نيز روبه روست. مطلبي در اين زمينه تهيه شده كه مي خوانيد.
سيزدهمين جشنواره توليدات راديويي و تلويزيوني مراكز استان ها با معرفي آثار برتر و اهداي جوايز به برگزيدگان بخش هاي خبر، صدا، موسيقي، تحقيقات، سيما و انيميشن در تبريز به كار خود پايان داد.
دست اندركاران جشنواره سيزدهم در طول چهار روز برپايي جشنواره، توانستند با جمع بندي نظرات نهايي هيأت داوران، رويكرد خود را نسبت به توليدات آتي راديويي و تلويزيوني مراكز استاني ارايه كنند. در ارزيابي نهايي آثار خبري در مجموع ۶۴۱ اثر راديويي، تلويزيوني ارسالي واحدهاي اطلاعات و اخبار مراكز استان ها مورد داوري قرار گرفت كه از اين ميان ۴۲ اثر در زمينه اخبار ويژه، گزارش خبري، اخبار مكتوب راديويي، مجموعه خبر تلويزيوني و اخبار روزانه مورد تقدير داوران قرار گرفت. گفتني است كه مركز صدا و سيماي مهاباد با ۷ اثر، زنجان ۵ اثر و آذربايجان  غربي با ۴ اثر برتر جزو مراكز برگزيده استاني شناخته شدند.
در بخش موسيقي نيز از ميان ۳۰ جايزه برگزيده، ۶ جايزه متعلق به مهاباد، ۵ جايزه كرمانشاه و ۴ جايزه به مركز استاني بوشهر تعلق گرفت كه اغلب جوايز اين بخش نيز به آهنگسازان، صدابرداران و خوانندگان سرودها اهدا شده است.
در بخش صدا، از ۶۷ اثر برگزيده تقدير به عمل آمد كه در ميان عناوين جوايز بيش از ۲۴ جايزه به گروه تهيه كنندگان برنامه هاي مختلف راديويي تعلق گرفت كه از اين ميان مراكز استاني زنجان، همدان، كردستان، آذربايجان شرقي، گيلان و مازندران از جمله مراكز فعال اين بخش بوده اند.
در ميان اسامي برگزيدگان بخش تحقيقات نيز از ميان ۳۶ اثر تقديري، دو نفر از شركت كنندگان مهابادي و بلوچستاني توانستند نسبت به رقباي خود پيشي بگيرند.
در ميان آثار برتر بخش ويژه نيز ۴۲ اثر مورد تقدير هيأت داوران اين بخش قرار گرفت.
در خاتمه جوايز بخش سيما با ۱۱۷ اثر برگزيده در قالب هاي تركيبي ساده، نمايشي، مستند گزارشي، مسابقه، مستند، عروسكي، انيميشن، داستاني كوتاه، بلند، تله تئاتر، نماهنگ و سريال به افراد برگزيده با حضور معاون امور مجلس و استان هاي صدا و سيما اهدا شد. در ميان آثار تصويري، مركز استاني آذربايجان شرقي در زمينه مجموعه هاي تلويزيوني، گيلان در زمينه عروسكي، مركز مهاباد با ساختار داستاني بلند و اصفهان در خصوص تهيه تله تئاترهاي موفق بيشترين جوايز را از آن خود كردند. ناگفته نماند كه مركز گيلان با اختصاص ۲۰ جايزه به خود در بخش سيما بيشترين جوايز را از آن خود كرد در حالي كه مركز استاني چهارمحال و بختياري با تخصيص يك جايزه كمترين اثر برگزيده را در جشنواره سيزدهم داشت.
دبير سيزدهمين جشنواره توليدات مراكز صدا و سيما در زمينه داوري آثارگفت: ۵۷۰ اثر از يك هزار و ۹۱۳ اثر ارسالي به دبيرخانه به مرحله داوري جشنواره راه يافت. اين آثار در مراحل بعدي توسط كارشناسان و داوران مورد ارزيابي قرار گرفت.
وي در زمينه مشكلات برگزاري جشنواره مي افزايد: با توجه به اين كه جشنواره مراكز استاني صدا و سيما جزو قديمي ترين جشنواره هاي فرهنگي- هنري كشور است ،در زمينه ارسال آثار آن چنان مشكلي وجود ندارد. در طول برگزاري جشنواره ۶كميته اسكان و پذيرايي، امنيت، امور اجرايي، پشتيباني و امور مالي، برنامه ريزي و تبليغات عهده دار هماهنگي كارها بودند.
اولين جشنواره توليدات مراكز استاني صدا و سيما طبق پيشينه آن در سال ۱۳۷۲ و در محل زيباكنار شكل گرفت كه در آن زمان از ميان آثار ارسالي، ۳۰ اثر جوايزي را به خود اختصاص دادند. در سال ۷۳ اين جوايز به ۷۶ اثر، سال ،۷۴ به ۱۰۹ اثر، سال ۷۵ به ۸۷ اثر، سال ،۷۶به ۱۳۱ اثر، سال ۷۷ ، ۱۵۹ اثر، سال ۷۸ ، ۱۲۹ اثر، سال ۷۹ ، ۱۸۹ اثر، سال ۸۰ ، ۱۴۲ اثر، سال ۸۲ ، ۱۴۶ اثر، سال ۸۲ ، ۱۵۸ اثر و در سال ،۸۳ جوايز به ۲۴۳ اثر افزايش يافتند.
به باور هيأت داوران جشنواره سيزدهم باز فرصتي فراهم نمود تا همكاران واحدهاي پژوهشي مراكز صدا و سيما گردهم آيند و در باب مسايل پژوهشي واحدهاي تحقيقات به طرح موضوع و تبادل نظر بپردازند. هرچند كه به گفته آنان، تعداد آثار ارسالي نسبت به دوره دوازدهم جشنواره حدود ۲۳درصد افزايش يافته است.
خوشبختانه برخي از اعضاي هيأت داوران برخلاف معمول ساير جشنواره هاي فرهنگي و هنري صرفاً به صدور بيانيه اكتفا نكردند و به ارزيابي نقاط ضعف آثار در بخش خبري نيز پرداختند، به زعم آنان در بخش مجموعه خبرهاي تلويزيوني، هيأت داوران متأسفانه شاهد آثار ارزشمند به لحاظ غناي اطلاعات و تأثيرگذاري مناسب نبود و استفاده فراوان و غيراصولي از خبرهاي تشريفاتي و رويدادي چينش نامناسب، ضعف تأليف، تنظيم غيرتلويزيوني، نبودن تنوع موضوعي و نداشتن پوشش استاني خبرها، از جذابيت خبرهاي تلويزيوني كاسته بود.
معلوم نيست علي رغم صدور چنين بيانيه منفي در ارزيابي آثار ارسالي به بخش خبر راديويي و تلويزيوني چرا حدود ۴۲ اثر مورد تقدير واقع شده است؟ ناگفته نماند كه در ميان اخبار راديويي و تلويزيوني مراكز مهاباد و زنجان از جايگاه ويژه اي برخوردار شدند.
سيدحسين موسوي، دبير جشنواره در زمينه تهديدات توليد مراكز استاني مي گويد: «يكي از كمبودهاي مشخص در مراكز استاني، فاصله اين مراكز با آخرين تكنيك ها و ابزارهاي فني است كه آن طور كه بايد و شايد امكانات در اختيار توليدكنندگان استاني قرار نگرفته است؛ همچنين آنان به نوعي از فقر آموزشي در حوزه رسانه اي رنج مي برند. اميدواريم با برنامه ريزي هاي صورت گرفته بتوانيم گام به گام اين مشكلات را مرتفع كنيم.
با توجه به فقدان آموزش و امكانات، خوشبختانه برخي از برنامه سازان استاني توانسته اند همپاي برنامه سازان تهراني به خوبي كار كنند. يكي از موارد قابل تعمق در اين جشنواره، ارزيابي صحيح برنامه هاي برتر نبوده است بلكه در صدد بوديم كه نقاط ضعف و قوت برنامه هاي ضعيف استاني را مورد نقد و بررسي قرار دهيم.
معاونت امور مجلس و امور استان هاي صدا و سيما در زمينه اهداف برگزاري جشنواره هاي استاني مي گويد: اين جشنواره سابقه طولاني دارد. هدف از برگزاري اين جشنواره در طول ۱۲ سال گذشته، به نوعي تضارب آرا و به چالش كشيدن افكار عمومي در مراكز استاني و دستيابي به يك فكر برتر بوده است. به عبارتي آدم هاي خلاق مراكز استاني كشف مي شوند، آثار فاخر توليدي در مراكز استاني توليد مي شود و اين امكان فرهنگي- اقتصادي نيز به رسانه ملي و استاني داده مي شود كه از توليدات آن در ساير كشورها استفاده شود. وي مي افزايد: اين جشنواره ها ضمناً محفل انسي براي هنرمندان استاني است كه به تبادل تجربيات يكديگر مي پردازند و رابطه استاد و شاگردي در اين گونه محافل فرهنگي نضج مي گيرند.
همچنين مراكز استاني با توجه به عرضه آثار توليدي خود، نوعي پختگي برنامه سازي را كسب مي كنند، ناگفته نماند كه حضور كاركنان مراكز رسانه هاي استاني در جشنواره ها مي تواند گونه اي از آموزش هاي علمي و تجربي را نيز رقم زند. به هر حال هرگاه اين جشنواره ها در استاني شكل گيرند ناخواسته به عنوان يك حادثه فرهنگي مي تواند روزهاي متوالي در عرصه هاي فرهنگي، اقتصادي و اجتماعي آن استان تأثيرگذار باشد. با توجه به نكات مطرح شده منافعي كه براي صدا و سيما حاصل مي شود بيشتر از هزينه هاي برگزاري آن است.
علي كردان در زمينه تقدم كيفيت بر كميت آثار ارسالي به جشنواره هاي صدا و سيما مي گويد: «اتفاقاً در جشنواره توليدات مراكز استاني، كميت محلي از اعراب ندارد، ساختارها و محتواي آثار نقش آفريني مي كنند. به تعبير ديگر در كميت آثار امكان داوري وجود ندارد بنابراين هيأت داوران جشنواره معمولاً به ساختارها و محتوا توجه مي كنند.»
وي در ادامه با اشاره به برخي از آثار مطرح شده در جشنواره مي افزايد:« ديدن برخي از آثار موجب شادي بيننده مي شود؛ به طور مثال در مركز استاني بندرعباس، مستندي را در زمينه طبيعت تهيه كرده اند كه توليدكننده آن به لحاظ ساختاري و ارايه تصاوير بكر مخاطب را ميخكوب مي كند و يا استان فارس انيميشني را توليد كرده اند كه از لحاظ فرم و محتوا كمتر رسانه شنيداري- ديداري مي تواند با آن به رقابت برخيزد.»
غفاري آذر، مدير مركز استان لرستان نيز در زمينه چالش هاي موجود در حوزه هاي استاني بر اين باور است:«مشكلات يكي دو تا نيست، مسايل مربوط به كمبود نيروي انساني متخصص فني، امكانات فني و تجهيزات مناسب، نيروهاي حرفه اي برنامه ساز، نبود ساختمان و تأسيسات مورد نياز از جمله مشكلات موجود مراكز استاني صدا و سيماست.
متوليان مراكز استاني به خاطر جذابيت هاي موجود در رسانه  ملي به ويژه پايتخت نمي توانند نيروهاي حرفه اي را نگه دارند، از اين رو اغلب آنان براي كار بهتر و كسب درآمد بالاتر به شبكه هاي سراسري مهاجرت مي كنند. به هر حال ما توانايي ايجاد رضايت در كاركنان حرفه اي خود را نداريم.علاوه بر آن هنر موضوعي نيست كه بتوان آن را قيمت گذاري كرد، بنابراين بايد دست و دلبازي به خرج داد، از اين رو با امكانات محدود و بودجه اندك نمي توان با شبكه هاي سراسري رقابت كرد.
وي در ادامه مي افزايد: خوشبختانه در نظرسنجي استاني، حداقل بيننده ها از ۵۰ درصد پايين تر نيست و گاهي اين رقم به ۹۴ درصد نيز مي رسد. اخيراً برخي از مخاطبان استان تقاضاي پوشش شبكه استاني را دارند. با وجود امكانات فني و تجهيزات هم اينك مركز استاني مي تواند ۶۵ درصد از حوزه جمعيتي استان را پوشش دهد.
سيدرمضان شجاعي، مدير شبكه استاني مازندران نيز در زمينه تغذيه مخاطبان استاني مي گويد: امروزه رسانه ها در شكل خودشان تعدد و تنوع دارند، به عبارتي هم اينك نمي توان به رسانه هاي گفتاري و مكتوب فعلي بسنده كرد، اكنون هر كس در خانه خودش از فناوري رسانه الكترونيكي بهره مي گيرد بنابراين اين رسانه ها مي توانند به عنوان رقيب رسانه هاي استاني محسوب شوند.
پيام رسانه ها متعدد هستند بنابراين مخاطبان حق انتخاب دارند، اما از سويي ديگر رقابت رسانه ها در فضاي مساوي و موازي نيست. علي رغم وجود رقابت هاي سخت و سنگين هر رسانه اي مي تواند نيازهاي مخاطبان خود را تأمين كند. از اين رو در اين رقابت رسانه اي، تنها مقوله اي كه مراكز استاني مي توانند به آن بپردازند، موضوعات بومي و استاني است، چرا كه ساير رسانه ها از ارايه چنين مضاميني عاجز هستند، بنابراين براي رسيدن به اين هدف، نيازمند امكانات فني جديد، ساختار و قالب هاي مدرن، نيروهاي متخصص و ماهر و آشنا به خرده فرهنگ هاي محلي هستيم. طبيعي است اگر محصولات فرهنگي خودمان را به شكل زيبايي به مردم ارايه دهيم جداي از كاركردهاي شبكه هاي سراسري، مي توانيم مخاطبان خاص خود را داشته باشيم.
علي رغم تلاش گسترده دست اندركاران جشنواره سيزدهم صدا و سيما در برگزاري آن لازم است نكاتي براي دست اندركاران جشنواره آتي مطرح شود، هرچند كه اين توصيه ها مي تواند در برپايي بهتر جشنواره هاي آتي نيزمؤثر باشد.
* عدم حضور خبرنگاران ساير روزنامه ها، نشريات سراسري و استاني مي تواند ناشي از اين تلقي باشد كه وقتي صدا و سيما مي تواند اين نوع جشنواره ها را پوشش دهد ديگر نيازي به رسانه هاي مكتوب نيست، اتفاقاً بايد پذيرفت كه رسانه اي حتي محدود، مخاطبان خاص خود را دارد.
* حضور انبوه هنرمندان غيرمرتبط با مقوله جشنواره، گاهي اين ذهنيت را در اصحاب رسانه اي دامن مي زند كه گويا افراد شركت كننده در جشنواره بيشتر به يك پيك نيك فرهنگي دعوت شده اند.
* عدم تحرك روابط عمومي جشنواره صدا و سيما در ارايه اطلاعات مربوط به داوري آثار، مي تواند مخاطبان رسانه هاي مكتوب را از اخبار جشنواره محروم كند.
* نبود جدول زمان بندي مشخص در مراسم افتتاحيه جشنواره ها، نه تنها مخاطبان عادي را آزار مي دهد بلكه مدعوين و هنرمندان را به زواياي ناهماهنگ برگزاري جشنواره بيشتر واقف مي كند. مهم اين نكته نيست كه در مراسم افتتاحيه يا اختتاميه جشنواره يك هزار نفر شركت  كنند، بلكه نكته اين است كه بايد از بين مخاطبان حرفه اي و غيرحرفه اي، افراد كمتري را در سالن كوچكتري گردهم آوريم تا در عين برگزاري به هنگام مراسم، مطلوبيت آن نيز حفظ شود.
* نديدن يا نمايش ندادن آثار برتر به اهالي بومي استان آذربايجان شرقي و يا هنرمندان شركت كننده در جشنواره مي تواند اين ذهنيت را ايجاد كند كه نكند برخي از داوران به خاطر نازل بودن كيفيت آثار نخواسته اند آنها را در معرض قضاوت مخاطبان حرفه اي قرار دهند.

بهاره نصيري
دكتر اميرحسين ندايي، استاد دانشگاه در رشته سينما و تئاتر است و از سال ۱۳۷۳ وارد كار فيلمسازي شده اند. يكي از اصلي ترين كارهاي ايشان ساخت يكسري ويدئو كليپ بوده است كه از جمله آنها مي توان به حقوق بشر، رويا، بهشت ياد، آواي مهر، زماني براي شكفتن و تولدي ديگر اشاره كرد. وي تعدادي فيلم مستند بلند نيز ساخته است كه يكي از آنها به زبان انگليسي ساخته شده، با نام «سفر به فراسو» همچنين يك فيلم نيمه بلند نيز با نام «حقيقت و باد» ساخته است كه موضوع آن مربوط به كودكان و نوجوانان است كه به چند جشنواره  جهاني راه پيدا كرده است.
او در تابستان ۱۳۸۳ نيز در برنامه سينماي كودك و نوجوان كه از كانال ۵ سيما پخش مي شد به نقد و بررسي فيلم هاي سينمايي و انيميشن هاي مربوط به سينماي كودك و نوجوان مي پرداختند. با او در زمينه سوادرسانه اي و كودكان گفت وگويي انجام داده ايم كه مي خوانيد:
* از پخش برنامه سينماي كودك و نوجوان چه هدف و انگيزه اي را دنبال مي كرديد؟
- بايد گفت كه ايده اوليه اين كار توسط آقاي بيگ وردي مدير گروه كودك و نوجوان مطرح شد و بنده هم پيشنهاد كردم اگر قبل از پخش هر فيلم براي بچه ها توضيح دهيم كه روند هر فيلم از چه قرار است، بسيار عالي خواهد شد. چون اكثر نوجوانان ما دچار فقر اطلاعاتي هستند و قادر به تجزيه و تحليل فيلم ها نيستند و زماني كه يك فيلم مورد پسند آنها واقع مي شود، مشخص نيست اين علاقمندي براساس چه ملاك ها و معيارهايي است. پس هدف ما آشنا كردن نوجوانان با تكنيك ها و فنون فيلم بوده است و اينكه اصولاً مفهوم بازيگري چيست، حركت دوربين، نورپردازي كه در فضا وجود دارد و تمامي عناصري كه به نحوي تصويري را براي آنها مي سازد و حسي را به آنها منتقل مي كند چگونه ساخته و پرداخته مي شود. ارتباط سينما با علم چگونه صورت مي گيرد، كار تدوين گروه فيلمبرداري چيست. اينكه يك تصوير بايد داراي چه ويژگيهايي باشد. ساختار فيلم كمدي، تخيلي، تراژدي يا علمي تخيلي به چه صورت است. توجه نوجوانان را به روابط و تغييرات جلب كنيم و روند زندگي و نكات اخلاقي كه در فيلم وجود داشته به آنها گوشزد كنيم يا اگر در فيلمي به طبيعت پرداخته شده به آنها كمك كنيم تا ارتباط بين انسان و طبيعت را عميق تر درك نمايند. آنها را با اصطلاحاتي مانند تكنيك و حس آشنا كنيم به عنوان مثال اينكه تكنيك يك امر آموختني است و ما در آن راه هاي ابراز احساسات را فرا مي گيريم اما به شرطي كه اين تكنيك خيلي دست و پا گير نباشد و در تعريف حس بايد گفت يك امر ذاتي است كه از درون سرچشمه مي گيرد و گاهي احساس و خلاقيت به قدري بالاست كه خود، تكنيك را به وجود مي آورد. ديگر آنكه تفاوت ميان تخيل و توهم را برايشان توضيح مي دهيم. يا مثلاً اينكه چه چيزهايي باعث شده است كه يك داستان دروغين تا اين حد آنها را تحت تأثير قرار داده و احساس انساني آنها را برانگيزاند. حداقل با اين برنامه ها كمي متوجه مضمون و محتواي پيام ها شوند و بدانند روند فيلم به چه نحوي بوده، طبيعتاً با چنين ديدي برنامه ها براي آنها جذاب تر خواهد شد.
* چه اصول و قواعدي را در انتخاب فيلم ها مد نظر قرار مي دهيد؟
- دو معيار اصلي مد نظرمان است ،اول اينكه توجه مي كنيم كه يك سطحي از خشونت در برنامه  وجود نداشته باشد و دوم توجه به پيام هايي است كه در فيلم ها وجود دارد، يعني حتماً پيامش محبت، دوست داشتن، اتحاد و همكاري و يكسري مضامين اين چنيني كه بهتر است در فيلم وجود داشته باشد البته يكسري معيارهايي هم هستند كه سازمان صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران مد نظر دارد و فيلم ها را با توجه به آن در دسترس ما قرار مي دهند، بخش ديگر مسئله اجازه پخش اين فيلم هاست كه برخي از آنها فقط يكبار اجازه پخش دارند و تكرار مجدد ندارند. در كل كار انتخاب فيلم بسيار سخت و مشكل است.
* به چه دليل درصد فيلم هاي خارجي كه پخش مي شوند بيشتر است؟
- دليل اصلي آن ضعفي است كه ما در سينماي كودك و نوجوان داريم و در اين مقوله كمتر كار شده است.
* اطلاعات مربوط به هر فيلم را از كجا به دست مي آوريد؟
- اصلي ترين منبع من اينترنت است، چون يك يا چند سايت مشخص براي فيلم ها وجود دارد كه عبارتند از برخي سايت ها البته چون پايان نامه دوره كارشناسي ام روي كارهاي فانتزي _ تخيلي بوده، منابع زيادي را بخصوص در مورد فيلم هاي قديمي دارم.
* آيا شما فيلم ها را قبل از پخش مرور و بررسي مي كنيد؟
- بله همين طور است ،گاهي اوقات تعداد فيلم هايي كه مي بينيم از تعداد فيلم هايي كه پخش مي شود خيلي بيشتر است يعني به طور متوسط بايد روزي ۳ تا ۴ فيلم را ببينيم. يكسري از فيلم ها هستند كه به دليل آن كه اساساً مضمون و محتواي خاصي ندارند به اطلاعات چنداني نياز ندارند، بنابراين لازم به ارزيابي هم نيستند و ما در آن برنامه به مفاهيم كلي مثل داستان نويسي، نحوه ساختن انيميشن، شخصيت پردازي و جايگاه آن در فيلم ها، نقش قهرمان و ضدقهرمان در فيلم و انواع تيپ هاي شخصيتي ساده و پيچيده مي پردازيم تا بچه ها آگاهي بيشتري نسبت به اين موضوعات پيدا كنند.
* تعريف شما از سواد رسانه اي چيست؟
- با يك مثال آن را روشن مي كنم؛ سواد رسانه اي نيز مانند سواد صوتي است، زيرا زماني كه شما سواد صوتي داريد و يك قطعه موسيقي را مي شنويد چيزهايي را درك مي كنيد، لزومي هم ندارد كه دانش شما در حد يك آهنگساز باشد ولي بايد بتوانيد يك قطعه موسيقي خوب را از يك قطعه بد تشخيص دهيد و براي اين كار لازم است ساختار و فرم كلي را بشناسيد و بدانيد آهنگساز از كجا شروع كرده و در نهايت به كجا رسيده است، بتوانيد ابزار كار آهنگساز را بشناسيد. همين مسئله را به سينما تعميم مي دهم، يعني لزومي ندارد كه يك نفر كه داراي سوادرسانه اي است، سينما و تلويزيون را به اندازه يك كارگردان بشناسد ولي بايد بداند كه ساختار يك فيلم چيست و از طريق فيلم قصد القاء چه پيام هايي وجود دارد، بايد بداند چه روند تكنيكي در پروسه توليد فيلم وجود دارد و چگونه يك فيلم از مرحله پيش توليد به اكران سينما مي رسد و بداند چه تفاوتي بين فيلم سينمايي و سريال تلويزيوني وجود دارد.
اينكه در حين ديدن فيلم احساساتش تحت كنترل خودش باشد حتي اگر مي خواهد احساساتش را به يك فيلم بسپارد آگاهانه اين كار صورت گيرد.
سواد رسانه اي در مورد كودكان با بزرگسالان متفاوت است زيرا آنها بين جهان واقعي و جهان رسانه تفاوتي قائل نيستند و در بكارگيري رسانه بسيار راحت تر از والدين خود عمل مي كنند و گاهي بسيار ساده انديشانه با رسانه ها برخورد مي كنند و در اينجاست كه ضرورت دارد كه بدانند در هر برنامه اي كه مي بينند، به دنبال چه چيزي هستند و چه نتيجه اي از آن مي گيرند، در اين برنامه هم ما قصد داريم كه كليد اوليه را بزنيم و به آنها نشان دهيم كه چگونه ذهن خود را شكل دهند و ما در اين راه به آنها كمك مي كنيم و از آنها مي خواهيم به سادگي از كنار جزئيات نگذرند و اينكه همه چيز براي آنها مي تواند سؤال باشد و آنها به دنبال پاسخ سؤالات خود باشند و درباره اتفاقاتي كه پيرامونشان به وقوع مي پيوندد توجه و دقت داشته باشند.
سينماي كودك و نوجوان قصد دارد چارچوبها و ساختارها را مشخص كند تا در نهايت خود بچه ها انتخاب درست و صحيحي داشته باشند و از همين سنين پايين با يك برنامه ريزي دقيق و حساب شده به اهدافشان برسند و جمله اي كه من بارها و بارها در برنامه مطرح كرده ام اين است كه «رؤياهايتان را باور كنيد و آنها را جدي بگيريد و به دنبال آن برويد» تا اگر زماني بزرگ شديد و از شما پرسيده شد كه اگر دوباره به دنيا بياييد چگونه زندگي خواهيد كرد؟ بگوييد همان طور كه زندگي كردم.

در روند پرشتاب توسعه جهاني، تكنولوژي ارتباطي با سرعتي خارق العاده و غيرقابل تصور در مسير پيشرفت است آن چنان كه چهره جهان را در پروسه دگرگوني مداومي قرار داده و گستره اين دگرگوني به حدي است كه جامعه نويني در حال پيدايش و شكل گيري است به عبارتي رسانه ها آغازگر دوره جديد در حيات انسان امروز هستند.
در جهان نو رسانه ها وسيله انتقال پيام و اطلاعات اند و به كمك تكنولوژي مدرن خود تمام سطوح اجتماعي را در همه سرزمين ها تحت سيطره بي امان خود قرار مي دهند.
به جرأت مي توان گفت كه انسان امروز محصول رسانه هاست. رسانه هايي كه بر فرهنگ، اخلاق، كردار و منش او تأثير گذاشته و از وي شخصيتي مي  سازند كه مي تواند هم مؤثر باشد و هم مخرب .اين به مديريت رسانه و متوليان فرهنگي نظام بستگي دارد كه در چه سمت و سويي قرار داشته و يا به عبارتي روشن تر قدرت جادويي رسانه را در راستاي وصول چه اهدافي به كار مي برند.
امروزه دوره جديدي از موقعيت رسانه ها آغاز شده است دوره اي كه از آن مي توان به عنوان عصر ماهواره ها نام برد به همين جهت مديريت رسانه در دنياي حاضر ساز و كارهايي علمي و منطبق بر واقعيات جامعه مي طلبد.
در نظام جمهوري اسلامي ايران كه نظامي مبتني بر ارزش هاي ديني و آرمان هاي اخلاقي است اعمال چنين سازو كارهايي نياز به دقت، ظرافت و هوشمندي خاصي دارد. مديريت رسانه در اين نظام علاوه بر آراستگي به تمام زيورهاي علمي و تمهيدات اجتماعي بايد شناخت كافي و لازمي از ساختار فرهنگي و بنيان هاي ديني جامعه داشته باشد كه خوشبختانه مديريت رسانه ملي در حال حاضر از چنين بينش و دانشي بهره مند است به طوري كه سمت و سوي اين رسانه و ساز و كارهاي اتخاذ شده در آن حكايت از افقي روشن و نزديكي به نقطه مطلوب دارد.
جشنواره توليدات مراكز كه همه ساله در يكي از استان هاي واجد پيشينه فرهنگي برگزار مي شود مي تواند در نوع خود يكي از راه هاي مهم و اصولي به منظور رسيدن به اين افق روشن باشد. به ويژه امسال كه مهد علم و ادب و فرهنگ ايران يعني آذربايجان شرقي و شهر تاريخي و تحول ساز تبريز ميزبان اين جشنواره بود.
بنابراين سيزدهمين جشنواره توليدات مراكز را نقطه آغازي بدانيم در فرآيند تجهيز هر چه بيشتر خود به علم نوين رسانه اي و آن گونه عمل كنيم كه شايسته چنين رويدادي است.
سيد رمضان شجاعي

ايسنا - يك منتقد گفت: نقش پليس در سريال «فصل زرد» كمرنگ به تصوير كشيده شده است كه دليل آن مي تواند اين باشد كه نويسنده و كارگردان سعي كرده به دليل اشباع شدن مردم از فيلم هاي پليسي، عامل كنكاش را برعهده افراد عادي بگذارد.
هوشنگ صدفي منتقد افزود: روند قصه به عهده دو گروه قهرمان و ضد قهرمان فيلم نهاده شده است و پليس خود را از اين ماجرا مقداري كنار كشيده است.
وي با بيان اين كه فلاش بك ها به قصه لطمه زده است، اظهار كرد: مخاطب عام دوست دارد كه روند داستان را طي يك خط دنبال كند.ولي ابتدا تك گويي هاي بازيگر ارائه مي شود و بعد تصوير آن تكرار مي شود؛به گونه اي كه فرد احساس مي كند، يك لحظه زمان مي ايستد و بايد داستان را به صورت تصويري با روايت قهرمان يا ضد قهرمان دنبال كند.از سوي ديگر با تقطيع متوالي پلان ها و بيان اين تك گويي ها، ذهن بيننده دچار ازهم گسيختگي مي شود.
صدفي با اشاره به سوابق ذهتابي كارگردان فصل زرد گفت: او چند داستان كوتاه و فيلم سينمايي، كارگرداني كرده است كه آثار متوسطي محسوب مي شوند.
اين كارگردان در «فصل زرد» نيز در زمينه كارگرداني از جنبه هاي مختلفي چون هدايت بازيگر و حتي ضرباهنگ نتوانسته است كار قابل قبولي را ارائه دهد؛هرچند كه در اين زمينه تلاش هايي كرده است.
اين منتقد، داستان اين سريال را كشدار توصيف و اظهار كرد:  گاهي حس مي شود كه با بسته شدن فضايي، فصل  ديگري بايد آغاز شود.در صورتي كه بازگشت به گذشته در اين حالت، موجب لطمه زدن به اثر و بيننده مي شود، چرا كه مخاطبان امروز تلويزيون، بينندگان سابق نيستند كه از طولاني شدن يك پلان لذت ببرند.
وي با اشاره به معلوم نبودن جوانان قهرمان سريال، اظهار كرد:  مردم دوست دارند قهرماني در قصه باشد كه بر اساس اتفاقات رخ داده براي او، داستان را دنبال كنند و نبود آن، مخاطبان را آزار مي دهد.
صدفي در عين حال گفت: شايد كارگردان علاقه داشته است كه ضد قصه كار كند و ازهم گسيختگي هاي موجود در سريال را با چفت و بست هايي به هم مربوط كند.
اين منتقد سوژه جديد و نوع تصويربرداري و نورپردازي را نقطه قوت اين سريال دانست و افزود: حركات دوربين و نورپردازي در شب به خوبي انجام شده است.
وي درباره نقش آفريني بازيگران «فصل زرد» گفت: هومن سلطاني در نقش آرش نسبت به بقيه بازيگران، بازي ملموس تري را ارايه مي دهد و در حركات خود خيلي پخته تر از اميد شكرايي در نقش شهاب عمل مي كند.
صدفي افزود: آزيتا غفاري نيز با توجه به حضور در سريال هاي زيادي، بازي خوبي ارائه كرده است، ولي از عهده شخصيت پردازي نقش پروانه به خوبي برنيامده است و يك فرد روستايي در ناكجاآباد ايران است كه وابستگي لهجه اي و جغرافيايي در رفتار او ديده نمي شود.
اين منتقد افزود: آزيتا غفاري سعي كرده است شخصيت پروانه را فردي روستايي به تصوير بكشد ولي او بيشتر يك انسان ساده و سطحي مي نمايد.
وي راجع به صحنه پردازي اين كار اظهار كرد: نوع زندگي خانواده پروانه، ارتباطات اعضاي خانواده پروانه شباهتي با نحوه زندگي روستاييان ندارد.
از سوي ديگر به جز خانه مهشيد و چند لباس پرزرق و برق، در موقعيتهاي ديگر نشانه اي از تحول خانواده مهشيد و جداافتادگي او ديده نمي شود.
صدفي در ادامه اظهار كرد: بوتيك آرش تنها در قالب ديالوگها و رفت و آمدها مطرح و به گونه اي محقر به تصوير كشيده شده است.
علاوه بر آن عليرغم مطرح شدن اين مكان در پاساژي بزرگ، در ورودي آن در خياباني فرعي و مكاني كوچك نشان داده مي شود كه براي بيننده قابل قبول نيست.
اين منتقد با بيان اين كه موسيقي «فصل زرد» در بسياري از مواقع مزاحم است، گفت: در اين مواقع بيننده علاقه به شنيدن روايت و ديدن تصاوير را دارد، ولي زير صدا موسيقي پخش مي شود كه براي ادراك درست صحنه ها آزار دهنده است.
وي در ادامه با بيان اين كه تنها موضوع مورد توجه قرار نگرفته در برنامه هاي سفارشي رضايت مخاطبان است، اظهار كرد:تعهدات دوسويه بين سفارش دهنده و گيرنده موجب مي شود كه سعي شود برنامه در موقعيت خاصي ساخته و ارايه شود و اين امر موجب افت كيفيت اثر از جنبه هايي چون فيلمنامه ،بازيگري و ضرباهنگ شود.حتي برخي مواقع موجب لطمه خوردن مخاطب نيز مي شود.
صدفي در پايان گفت: با رواج مصرف قرصهاي اكستازي ستاد مبارزه با مواد مخدر گروه فيلم و سريال شبكه اول تلاش كردند كه سريالي سرگرم كننده و در عين حال هشداردهنده بسازند ولي اين اثر نيز با ضعف هايي روبه رو بود.

شهرك غزالي و انتقادها
با گذشت بيش از دو ماه از آغاز تصويربرداري مجموعه مناسبتي «پايان نمايش» ، ساخت ۳۰ درصد از اين مجموعه تلويزيوني به پايان رسيد.
رضا انصاريان -  تهيه كننده اين مجموعه- در گفت وگو با خبرنگار ايسنا، افزود: گروه سازنده از اين هفته به شهرك سينمايي غزالي مي روند تا صحنه هاي مربوط به بازار دامغان را در آن جا تصويربرداري كنيم. سكانس هاي بازار دامغان حدود ۱۵روز به طول مي انجامد.
انصاريان با انتقاد از موقعيت جغرافيايي شهرك سينمايي غزالي، خاطرنشان كرد: نزديك بودن اين شهرك به فرودگاه و اتوبان باعث مي شود كه سر و صدا مانعي براي انجام كارها به نحو احسن باشد. ساخت  و سازهاي جديد اطراف شهرك نيز شكل ديگري براي تصويربرداري سريال ها در شهرك غزالي محسوب مي شود.
تهيه كننده سريال تاريخي-مناسبتي «پايان نمايش» با اشاره به لزوم تصويربرداري اين سريال در ساختمان هاي فرمانداري و كلانتري دوران پهلوي، خاطرنشان كرد: براي تصويربرداري در محل ها هم مشكل داريم چرا كه ساختمان هاي آن دوره پيدا نمي شود.
توليد هشت اثر موسيقي كودكان
چهار اثر موسيقايي با ساختار كودك با صداي «شيوا صحرايي» توليد شد.
به گزارش روابط عمومي مركز موسيقي و سرود صدا و سيما اين آثار بر اساس اشعار مصطفي رحماندوست، سميرا معتمد جلالي، محمود كيانوش و بابك نيك طلب توليد شده است و خواننده  همه  اين آثار شيوا صحرايي است. آهنگ «كبوتر» آهنگساز و تنظيم كننده احسان غلامي بيرقدار، «گفت و گوي زنبور و پروانه» آهنگساز و تنظيم كننده پانيذ  فريوسفي، «پيغام گل» آهنگساز و تنظيم كننده جميله پولاديها، «وقتي سپيده سر زد» ، آهنگساز و تنظيم كننده شهروز حقي.
درجا مي زنيم
يك نويسنده  سريال هاي دفاع مقدس گفت: در بخش هاي سخت و نرم افزاري آثار مربوط به دفاع مقدس در جا مي زنيم و در حوزه هاي متن و اجرا پيشرفتي حاصل نشده است.
عليرضا اسحاقي در گفت وگو با ايسنا افزود: متوليان اين امر تلاش نكرده اند كه فضاي مناسبي را براي نويسندگان و محققان كارهاي مربوط به دفاع مقدس فراهم كنند تا آن ها بتوانند آثار جديدتري خلق كنند و من تفاوت چشمگيري را نسبت به ۱۰ سال گذشته نمي بينم. وي در ادامه گفت: مركز و منبع خاصي وجود ندارد كه به نويسندگان كمك كند. شايد اين مراكز وجود داشته باشد، ولي به دليل اطلاع رساني ضعيف ، آگاهي از وجود آن ها دشوار شده است. علاوه بر آن به تدريج دسترسي به افرادي كه از آن دوران خاطراتي دارند سخت تر مي شود.
وي در ادامه گفت: بسياري از كارهايي كه قبلا مي شد اكنون به هيچ وجه امكانپذير نيست .به عنوان نمونه هنوز شيوه  تيراندازي در آثار مربوط به دفاع مقدس دقيقا همانند ۲۰ سال پيش است بنابراين نه تنها سطح سخت افزاري كار توسعه پيدا نكرده است بلكه پس رفت هم داشته  است.
اسحاقي با بيان اين كه در بعد نرم افزاري هم اقدام جدي صورت نگرفته است اظهار كرد: در زمينه  نوشتن فيلم هاي دفاع مقدس كارهاي تحقيقي انجام نشده است و ما در دو بعد در جا مي زنيم چرا كه اغلب نويسنده ها  انسان هاي جستجوگري نيستند و به طور جدي كار تحقيقاتي نمي كنند و سوژه ها شبيه ايده هاي قبلي است.
ساخت انيميشن تلويزيوني
معاون سيماي مركز صداوسيماي خراسان گفت: فيلم زندگي شهيد محمود كاوه به صورت انيميشن ساخته مي شود. به گزارش ايسنا، سيد هادي حسيني در جلسه كارگروه رسانه هاي ستاد برگزاري كنگره سرداران و ۲۳ هزار شهيد استان با بيان اين مطلب افزود: طرح كل فيلمنامه اين فيلم بزرگ انيميشن به تصويب رسيده است و اميدواريم به زودي كار نگارش فيلمنامه پايان يابد.
وي ادامه داد: ساخت اين فيلم يك پروژه بزرگ است كه در راستاي بزرگداشت سرداران شهيد استان از سوي صدا و سيماي خراسان انجام مي شود. وي همچنين از معرفي روزانه شهداي استان در برنامه «حديث دل» خبر داد.
رسانه ملي و بخش خصوصي
يكي از معاونان عزت الله ضرغامي، درباره  سياست چندصدايي در شبكه هاي استان خاطرنشان كرد: رسانه ملي موظف به انعكاس صداي همه افرادي است كه زير چتر قانون اساسي فعاليت مي كنند. معاون امور مجلس و استان هاي صدا و سيما در گفت وگو با ايسنا اضافه كرد: براي ادامه  تحقق فضاي چندصدايي در رسانه  ملي ابتدا بايد بستر اين كار در بيرون رسانه فراهم شود.
علي كردان در ادامه گفت: البته تحقق فضاي چندصدايي در شبكه هاي سراسري پررنگ تر از شبكه هاي استاني مي شود. وي همچنين درباره ايجاد شبكه هاي كابلي و ماهواره اي با مجوز صدا و سيما گفت: ايجاد شبكه هاي كابلي در سياست هاي صدا و سيما قرار گرفته است و در بعضي موضوعات از ماهواره و فرستنده هاي زميني نيز استفاده مي شود. وي درباره ايجاد شرايط براي شبكه هاي تلويزيوني خصوصي صدا و سيما گفت: صدا و سيما به لحاظ قانون اساسي اختيار تفويض اين كار را ندارد. گفتني است كه اخيراً علي كردان به معاونت وزارت كار و امور اجتماعي منصوب شد.