افزايش آلودگي هوا در تابستان دلايل مختلفي دارد. به دليل طولاني تر شدن روز در طول تابستان و افزايش ساعات كار، مصرف بنزين در تهران بالا مي رود و به دنبال آن آلودگي هوا هم افزايش پيدا مي كند
لابد تعجب كرده بوديد كه چرا هواي تهران در سال 84 اينقدر تميز است و چه اتفاقي افتاده است كه بدون اينكه بالاي شهرنشين يا ماسك زده باشيد، هواي تميز تنفس مي كنيد. اولين حدسي كه مي زنيد، صحيح ترين احتمال است. در اين مدت نه از تعداد خودروهاي فرسوده به شكل محسوسي كم شده است نه همه خودروها موفق به اخذ معاينه فني شده اند و نه استفاده از خودروي شخصي آنقدر كم شده كه بر آلودگي هواي تهران تاثير بگذارد. بارش باران و وزش مناسب باد، هواي تهران را در بهار تبديل به هوايي تميز و سالم كرد، اما از آنجايي كه ادامه پيدا نكرد، وضعيت آلودگي هوا به روال سال گذشته برگشت.
معاينه فني
روي كاهش يا افزايش آلودگي هواي تهران چند عامل تاثير مي گذارد كه سوخت و ساز صحيح و استاندارد خودروها يكي از آنهاست. در واقع فعاليت مراكز معاينه فني به اين دليل توسط سازمان بهينه سازي مصرف سوخت و سازمان حفاظت محيط زيست تشويق مي شود كه اين مركز در بخش احتراق خودروها با اندازه گيري گازهاي خروجي از اگزوز خودروها، سلامت يا نقص سوخت و ساز و در نهايت ميزان خروج آلاينده ها را اعلام  كند و در صورت وجود نقص در احتراق موتور، نتيجه را از اين نظر مردود اعلام كرده و صاحب خودرو را به تعميرگاه معرفي مي كند. قطعا مراجعه صاحبان همه خودروها بويژه خودروهايي كه بيش از دو سال از توليدشان گذشته باشد، به مراكز معاينه فني و عمل به توصيه هاي كارشناسان اين مركز با سالم شدن احتراق اين خودروها در نهايت به كاهش گازهاي آلاينده منجر خواهد شد، اما واقعيت اين است كه هنوز لزوم مراجعه به مراكز معاينه فني در بين شهروندان مورد توجه قرار نگرفته و حتي بسياري از شهروندان گمان مي كنند مراجعه به اين مراكز قطعا با صرف هزينه هاي سنگين همراه خواهد بود. لابد به همين دليل است كه معمولا بيش از نيمي از ظرفيت اين مراكز خالي است.
در آخرين گزارش از مراكز معاينه فني كه در تاريخ 24 خرداد منتشر شد، اعلام شده بود كه در طول هفته پيش از آن، مراكز معاينه فني تنها با 37 درصد ظرفيت خود كار كردند و 63 درصد ظرفيت اين مراكز خالي بوده است.
اين روند در طول سال گذشته و امسال با كمي تغييرات جزئي تا به امروز ادامه داشته است. اين در حالي است كه مراكز معاينه فني علاوه بر تاثيرگذاري بر سلامت هواي شهر، بر ايمني خودرو هم موثر است.
خودروهاي فرسوده
واقعيت ديگر وضعيت مصرف سوخت و آلودگي هوا كه بارها به آن اشاره شده، تردد خودروهاي فرسوده در سطح شهر تهران است. اين خودروها به دليل نقص فني و سيستم معيوب احتراق، عموما هم مصرف بنزين بالايي دارند و هم آلودگي بيشتري منتشر مي كنند. در حال حاضر اين خودروها كه بسياري از آنها به عنوان تاكسي يا خودروي مسافربر شخصي در شهر تردد مي كنند، بخش اعظمي از تردد را به خود اختصاص مي دهند. البته محمدعلي نجفي، كارشناس شركت كنترل كيفيت هوا معتقد است كه تعداد زيادي از اين خودروهاي فرسوده يا از سطح شهر جمع آوري شده يا توسط صاحبانشان به خريداراني در شهرستان ها فروخته شده  اند و از اين نظر ميزان انتشار آلودگي در هوا كاهش پيدا كرده است، اما همچنان تردد خودروهاي فرسوده در تهران،يكي از عوامل اصلي آلودگي هواست. نكته اينجاست كه صاحبان اين خودروها كه غالبا اقشار كم درآمد هستند، با اين تصور كه مراجعه به مراكز معاينه فني، مخارج زيادي براي تعميرات روي دستشان مي گذارد، از مراجعه به مراكز معاينه فني سر باز مي زنند.
تردد با خودروهاي شخصي
نجفي همچنان اعتقاد دارد كه يكي از دلايل كم شدن آلودگي هوا در بهار امسال، علاوه بر تغييرات جوي، افزايش تعداد خودروهاي استاندارد توليدي داخل است. اين موضوع اگرچه بخشي از واقعيت است، اما بايد يادآوري كرد كه افزايش خودروهاي استاندارد داخلي معادل است با افزايش تردد خودروهاي شخصي. در تهران به دليل مشكلات سيستم حمل و نقل عمومي بسياري ترجيح مي دهند سفرهاي درون شهري را با خودروي شخصي انجام دهند. اين امر باعث مي شود كه ترافيك خيابان هاي شهر سنگين تر شده و به دنبال آن مصرف سوخت در اين خيابان هاي بند آمده، افزايش پيدا كند، ضمن اينكه افزايش تردد خودروهاي شخصي خود به خود با شلوغ تر كردن خيابان ها، مصرف سوخت خودروهاي عمومي را هم افزايش داده و سرويس دهي آنها را دچار مشكل مي كند.
تابستان 84
محمدعلي نجفي معتقد است كه معمولا در تابستان آلودگي هوا افزايش پيدا مي كند و اين افزايش علاوه بر كمتر شدن تغييرات جوي، دلايل ديگري هم دارد. به گفته او، به دليل طولاني تر شدن روز در طول تابستان و افزايش ساعات كار، مصرف بنزين در تهران بالا مي رود و به دنبال آن آلودگي هوا هم افزايش پيدا مي كند. افزايش مصرف بنزين در تابستان كه دلايل ديگري هم دارد، باعث مي شود كه هر سال، تابستان آلوده تري را به نسبت بهار آن داشته باشيم.
بهار پاك
سلامت هواي تهران در بهار امسال دلايل مختلفي مي تواند داشته باشد. ناپايداري هاي جوي كه به نسبت سالهاي گذشته بيشتر شده بود باعث شد تا لايه هاي هوا در تهران به طور مرتب جابه جا شده و آلودگي ها به سطوح بالاتر يا به بيرون از تهران منتقل شود، اما اين همه موضوع نيست. وضعيت ترافيك تغيير نسبي محسوسي داشت و كمي نسبت به گذشته روان تر شده بود (البته به جز شرايط خاص مثل روزهاي تبليغات انتخاباتي). از سوي ديگر همانطور كه كارشناسان شركت كنترل كيفيت هوا معتقدند تعدادي هرچند كم از خودروهاي فرسوده از شهر خارج شده و خودروهاي داخلي استاندارد جايگزين آنها شده اند. با وجود اينها نمي توان اميدوار بود كه روند سالم ماندن هوا ادامه داشته باشد.
مقايسه آلاينده CO در سه ماه نخست امسال و سال قبل
بر اساس اعلام شركت كنترل كيفيت هواي تهران، از نظر آلاينده منوكسيد كربن در سه ماهه 1383، 14 درصد روزها در وضعيت پاك بوده اند كه اين وضعيت در سه ماهه 1384، 19 درصد روزها را شامل بوده است. وضعيت سالم از 83 درصد در سه ماهه 1383 به 78 درصد در سه ماهه 1384 كاهش يافته است، همچنين 3 درصد روزها در سه ماهه 1383 و 1384 در شرايط ناسالم قرار داشته است.نتيجه اينكه كيفيت هوا از لحاظ آلاينده منوكسيدكربن در سه ماهه 1384 اندكي مطلوب تر از سه ماهه 1383 است. به طور كلي مي توان گفت باتوجه به اجراي برنامه جامع كاهش آلودگي هوا در شهر تهران و ارتقاي استانداردهاي زيست محيطي در توليد انواع خودروها، ميزان انتشار آلاينده ها با وجود افزايش توليد خودرو، ثابت باقي مانده است.
در صورتي كه خودروي پيكان را نماينده خودروهاي توليدي در گذشته بدانيم و با لحاظ كردن اين مسئله كه درحال حاضر خودروهاي توليدي در كشور حداقل مي بايست استاندارد زيست محيطي Euro1 را داشته باشند، مشاهده مي شود كه ميزان انتشار انواع آلاينده از خودروها (Co, HC, Nox) به ميزان 9/16 برابر در هر خودرو كاهش يافته است.

اگر شما جزو آن دسته افرادي هستيد كه فكر مي كنند شغل خبرنگاري با همه مشكلات و ناملايماتش، يك حسن دارد و آن هم عبور از محدوده طرح ترافيك است، سخت در اشتباهيد. نه به اين خاطر كه قرار است بساط كارت هاي خبرنگاري به شيوه  فعلي برچيده شود كه اتفاقا كاري اصولي و صحيح است- بلكه به علت حرمتي كه به واسطه اين نگاه ابزاري شكسته شده است.
۱ - پاييز۸۳
مي خواهم تيتر خبر ممنوعيت عبور خودروها از محدوده طرح ترافيك با ارائه كارت خبرنگاري را بنويسم. دستم به قلم نمي رود. يك بار ديگر خبر را مي خوانم. سردار انصاري با اشاره به اينكه در تهران حداكثر دو هزار نفر خبرنگار به فعاليت مشغولند، از وجود بيش از 20هزار كارت خبرنگاري در دست مردم گلايه كرده و از اتخاذ تدابير لازم براي مقابله با اين حركت سودجويانه خبر داده است. روي سخن او بيشتر با مديران مسئولي است كه رابطه اي كارت صادر مي كنند. آن هم هفته نامه، ماهنامه و حتي فصلنامه هايي كه ضرورتي براي اعزام خبرنگار به محدوده طرح ترافيك ندارند.
۲ - زمستان 83
ورود به محدوده طرح ترافيك با ارائه كارت خبرنگاري هنوز ممنوع نشده ولي سازمان حمل ونقل و ترافيك شهرداري تهران كار ساماندهي و صدور مجوزهاي عبور براي خبرنگاران واقعي! را آغاز كرده است. خيالم راحت است كه با اين شيوه ، حق به حقدار مي رسد گرچه حداقل 50هزارتومان بابت خريد اين حق بايد پرداخت.
نامه سازمان حمل ونقل براي معرفي خبرنگاران - نه مدير مسئول، نه سردبير و نه كادر اداري، فقط خبرنگاران- به روزنامه ها- نه هفته نامه ها، نه ماهنامه ها و نه فصلنامه ها ، فقط روزنامه ها- ارسال شده و مديران مسئول نيز اسامي واجدين شرايط- خبرنگاران اتومبيل دار- را اعلام كرده اند.
روزهاي پاياني ارائه مدارك است كه به سازمان حمل ونقل و ترافيك مي روم. خانم مسكني كه از همكاران زحمتكش روابط عمومي سازمان است نامه روزنامه مذكور را از زونكن در مي آورد اما در ليست۷نفره اين روزنامه سياسي، اثري از نام من نيست. نام مدير مسئول به همراه يك نام ديگر با همان فاميلي، نام سردبير كه نه ساكن تهران است ونه ماشين دارد، دوبار نام خانوادگي مدير اداري كه يكي از آنها خودش است و ديگري هم احتمالا برادرش، نام مدير روابط عمومي كه تنها يك ماه است وارد مطبوعات شده و اسم يك خانم كه بعدها مي فهمم همسر مدير مسئول است، در ليست روزنامه اي كه دم از عدالت مي زند به چشم مي خورد. نه خبري از من است، نه خبرنگار هنري، نه اجتماعي، نه حوادث، نه سياسي و نه ساير خبرنگاران، نمي دانم چه بگويم. خانم مسكني مي گويد: قطعا اينگونه نخواهد بود و ما از افرادي كه معرفي شده اند كارت خبرنگاري مي خواهيم. و من در دلم مي گويم: كسي كه براي خبرنگاران واقعي اش كارت صادر نمي كند، حتما براي اين ليست 7نفره اين كار را خواهد كرد.
۳ - بهار 84
طرح صدور مجوز براي خبرنگاران فعلا متوقف مانده و تا شهريورماه كارت هاي فعلي معتبر است. صبح يك روز گرم خرداد در حال عبور از خيابان سپهبد قرني هستم كه متوجه اشاره پليس راهنمايي و رانندگي مي شوم. مطابق هميشه كارت  را در حين عبور و از پشت شيشه نشان مي دهم ولي مامور محترم چنان در سوت خود مي دمد كه جفت پا روي ترمز مي زنم.
چند قدمي او مي آيد و چند قدمي من پيش مي روم. كارت را از دستم مي گيرد و با لحن آرامش دهنده اي مي گويد: سلام مهندس . برخورد خوب او را با خسته نباشي، محترمانه اي پاسخ مي گويم. دستم را مي فشرد و آهسته مي گويد: مي تواني يكي از اين كارت ها براي من درست كني؟ جا مي خورم و مي گويم: شما چرا جناب سروان؟ كارت را به من برمي گرداند: براي يكي از آشناها مي خواهم. مي تواني؟ مي گويم: من نه ولي بعضي ها براي آشناهاي خود چنين كارهايي مي كنند. مي گويد: خب به همان ها بگو براي يكي از آشناهايت مي خواهي. در دلم به سادگي افسر جوان مي خندم و مي گويم: تا آنها هستند به ما نمي رسد. حس مي كنم ناراحت شده و مي خواهد كم نياورد: معاينه فني داري؟ و مي بيند كه دارم: برو . مي روم اما آرزو مي كنم كه اين افسر جوان براي امتحان كردن من و مطمئن شدن از جعلي نبودن كارت ، چنين درخواستي كرده باشد.
خبرنگاري شغل سختي است. پرمخاطره و پراسترس ، بدون داشتن امنيت شغلي. بعضا حتي بدون بيمه و قرارداد. اما همه اين مشكلات يك طرف و شكستن حرمت اين حرفه طرف ديگر. موضوع فقط عبور از محدوده طرح ترافيك نيست كه يا نمي رويم يا هزينه اش را مي دهيم. صحبت از شرافتي است كه ديگر نيست. گناه آن سردار، آن مدير مسئول و آن پليس جوان نيست كه حرفه ما شخصيت خود را از دست داده است. مقصر خود مانيم كه حرمت شكني را مي بينيم و دم نمي زنيم.

تلاش سازمان بهينه سازي مصرف سوخت براي فرهنگسازي در مصرف بهينه انرژي همچنان با ارائه طرح هاي مختلف ادامه دارد. اخيرا اين سازمان تصميم گرفته است تا با همكاري با شهرداري ها، ارائه پارك هايي به نام پارك هاي انرژي راه اندازي كند. سازمان بهينه سازي مصرف سوخت كشور براي گسترش فرهنگ صرفه جويي انرژي در ساختمان، 100 ميليارد ريال كمك بلاعوض در اختيار شهرداري ها قرار مي دهد.به گزارش دفتر فرهنگسازي و ارتباطات سازمان بهينه سازي مصرف سوخت كشور، اين سازمان، قراردادي را به همين خاطر و بر مبناي مبحث 19مقررات ملي ساختمان با شهرداري هاي واجد شرايط منعقد كرده است. او احداث پارك هاي انرژي براي عموم، نظارت در اجراي مبحث 19 (صرفه جويي انرژي) مميزي و آموزش آن و نيز احداث ساختمان نمونه در زمينه بهينه سازي مصرف انرژي را از جمله مهمترين محورهاي همكاري ميان سازمان بهينه سازي و شهرداري هاي طرف قرارداد اعلام كرد.

روزي نيست كه از عواقب ناشي از آلودگي هوا بر سلامت شهروندان خبر نرسد.
دو روز پيش هم مدير عامل شركت كنترل كيفيت هوا گفت: ماده سمي حاصل واكنش نيتروژن با مواد شيميايي آلي و حتي ازن موجود در هوا، موجب ايجاد تغييرات كرموزومي و تولد نوزاداني ناقص الخلقه مي شود.
دكتر رشيدي گفت: هنگامي كه اكسيدهاي نيتروژن و تركيبات آلي فرار در معرض تابش نور خورشيد و گرماي ناشي از آن قرار مي گيرند، با هم واكنش داده و ازن تروپوسفري به وجود مي آورند.
به گفته وي اكسيدهاي نيتروژن يا NOx به عنوان گروهي از گازهاي بسيار فعال، از تركيب اكسيژن و نيتروژن در غلظت هاي مختلف به وجود مي آيند.
مديرعامل شركت كنترل كيفيت هوا، توليد اين آلاينده را ناشي از سوختن مواد سوختي در دماهاي بسيار بالا عنوان كرد و اظهار داشت: منابع اوليه توليد اين آلاينده وسايل نقليه موتوري، نيروگاه ها و واحدهاي صنعتي، تجاري و مسكوني است كه در آنها از مواد سوختي استفاده مي شود.
وي در خاتمه استفاده از كاتاليزور و سنسورهاي اكسيژن در موتور خودروهاي انژكتوري را از راه هاي كنترل و كاهش اين آلاينده دانست و تصريح كرد: در بسياري از كشورها علاوه بر تغييراتي كه كارخانه هاي ماشين سازي روي موتور خودروها انجام داده اند، از بنزيني به عنوان سوخت استفاده مي شود كه فرمولاسيون جديد داشته و انتشار NOx در آن بسيار پايين آمده است.

مديران دومين شهر بزرگ كشور هم درصدد اين هستند تا ناوگان تاكسيراني خود را جوان تر كنند. مديرعامل سازمان نظارت بر تاكسيراني شهر مشهد از شتاب گرفتن كار از رده خارج كردن تاكسي هاي فرسوده از ناوگان تاكسيراني مشهد خبرداد و گفت كه در چارچوب طرح از رده خارج كردن تاكسي هاي فرسوده بزودي 150 دستگاه تاكسي از ناوگان تاكسيراني مشهد حذف خواهد شد.
نادر مهدي  زاده با اشاره به وجود 540 دستگاه تاكسي فرسوده كه در حال حاضر در ناوگان تاكسيراني اين كلانشهر فعاليت مي كنند، عمر اين تعداد تاكسي را بالاي 15 سال و همگي آنها را از رده خارج اعلام كرد. مديرعامل سازمان نظارت بر تاكسيراني مشهد گفت: بر اساس سياست هاي تدوين شده با حذف تاكسي هاي مذكور خودرو سمند جايگزين آنها خواهد شد. سال گذشته 300 دستگاه تاكسي فرسوده بالاي 15 سال از ناوگان تاكسيراني مشهد حذف شد.

با تصويب طرح تثبيت قيمت ها در مجلس شوراي اسلامي، سئوال هاي بسياري در ذهن افراد جامعه نقش بست؛ سئوال هايي كه همه حاكي از نوعي شك و يقين نسبي در مورد اين طرح بود. صاحبنظران امور اقتصادي هم از زواياي مختلف به بررسي اين طرح پرداختند و هر كدام نقاط قوت و ضعف آن را مورد بررسي قرار دادند. اما در اين بين آنچه از هر چيز ديگر مهمتر مي نمود، اين بود كه آيا اين طرح در شكل كاربردي پاسخگو خواهد بود يا نه؟ از حكايت ميو ه هاي شب عيد كه بگذريم، شايد مهمترين مسئله براي مردم كرايه هايي بود كه بايد بابت حمل و نقل شهري پرداخت مي شد. هرچند قيمت بنزين ثابت مانده ولي آنچه مهم است تورمي است كه چهره خود را در ديگر وجوه هزينه هاي متصديان حمل ونقل شهري به نمايش مي گذارد. مثلا هزينه تهيه لاستيك و لوازم يدكي، هزينه تعويض روغن و فيلتر هوا و ساير هزينه ها آنقدر كه قيمت بنزين ، ثابت نمانده است. در اين ميان حتي مسافراني كه اندكي انصاف داشتند نيز معتقد بودند كه كرايه تاكسي ها بايد به شكل متناسبي افزوده شود يا اينكه براي تهيه نيازهاي فني آنها تسهيلاتي در نظر گرفته شود.
ماجرا تا حالا كه سومين ماه سال را هم پشت سر گذاشتيم ادامه يافته وتنها خبري كه در اين زمينه منتشر نشده، ارزيابي هاي مسئولان و تصميم گيري آنان براي نرخ هاي جديد است. شايد نرخ كرايه تاكسي ها تا چند روز ديگر اعلام شود و بازهم راننده و مسافر بر سر كرايه مسيرهاي مختلف با هم كنار بيايند ولي مشكل اينجاست كه بازهم توافقي كامل بين اين دو گروه پيش نمي آيد.
دليل اين عدم توافق نيز چيزي نيست مگر اينكه در بسياري از موارد مسيري كه مسافر از تاكسي استفاده مي كند، در تعرفه مورد نظر تعريف نشده و كرايه آن دقيقا مشخص نيست. در اين موارد معمولا يكي از طرفين ناراضي مي ماند كه اكثرا نيز اين طرف ناراضي كسي غير از مسافر نيست چرا كه در تبادل اين دو، رشته اختيار يعني كم و وجه كردن كرايه در دست راننده است. اين روزها در بعضي از مسيرها رانندگاني كه احتمالا از اعلام تعرفه جديد نااميد شده اند، به انحاي مختلف نسبت به افزايش نرخ كرايه ها اقدام كرده اند و معمولا مسافران نيز با اندكي كم و زياد اين افزايش نرخ را پذيرفته اند.
ميزان افزوده شدن نرخ نيز دقيقا متناسب با انصاف راننده است. شما براي اينكه از چهارراه وليعصر تا ميدان ونك را با تاكسي طي كنيد، بسته به شانسي كه داريد با حداقل سه نرخ متفاوت مواجه خواهيد بود . براي مسيرهايي كه در يك خيابان طي مي كنيد نيز دقيقا اين اتفاق صادق است (مثلا از ابتداي خيابان شهيد كلاهدوز تا ابتداي بلوار ميرداماد درخيابان شريعتي) گاهي يك كورس، گاهي دو كورس و گاهي هم يك و نيم كورس براي شما محاسبه مي شود وخلاصه...
اماچه بايد كرد؟ مسلما براي برقراري نسبت درست بين مسير و نرخ كرايه بهترين راه استفاده از تاكسيمتر است؛ وسيله اي كه سالهاست در كلانشهري مثل مشهد به دليل حوصله طرفين (راننده و مسافر) مورد استفاده قرار مي گيرد و باعث شده كه مشكلات كمتري براي هر دو گروه پيش بيايد اما متاسفانه در كلانشهرهاي ديگر اين وسيله مفيد پاسخگو نبوده است. ظاهرا مهمترين دليل اين عدم اقبال هم چيزي غير از نحوه كاركرد آن نيست. هنوز هم دعوا بر سر اين است كه نرخ كرايه بايد براساس مسافت محاسبه شود يا مدت زماني كه مسافر از تاكسي استفاده مي كند. بديهي است كه هر كدام از مدعيان نيز دوست دارند كه اين اختلاف نظر به سود آنها تمام شود. وجود ترافيك سنگين در كلانشهرها باعث مي شود كه رانندگان تاكسي انتظار داشته باشند مسافر در جبران هزينه زمان از دست رفته تاكسي مشاركت كند.
از سوي ديگر مسافر با اين توجيه كه مسافت همان مسافت است و وجود ترافيك ربطي به او ندارد، حاضر به اين مشاركت نيست و نهايتا هم قصه به اينجا مي رسد كه اين گره سال به سال كورتر مي شود. مسافر مي گويد در زمان بيشتر، خدمات بيشتري به او ارائه نشده كه بخواهد كرايه بيشتري بپردازد و راننده هم مي گويد اساسا تحمل ترافيك توسط او فقط به خاطر مسافر است.
شايد تا چند روز ديگر كرايه هاي جديد اعلام شوند و كمي از سردرگمي هاي راننده و مسافر كاسته شود، ولي نبايد اين مشكل را تا سال آينده فراموش كرد. لزوم كارشناسي دقيق در خصوص نحوه محاسبه كرايه سالهاست كه به امري بديهي تبديل شده است. مسلما با بررسي كامل مشكل مي توان به دستورالعملي دقيق دست يافت تا لازم نباشد هر ساله اين همه اصطكاك رواني و اداري براي گروه هاي مختلف پيش بيايد. عوارض فرهنگي ماجرا را نيز در نظر داشته باشيم. چند شب پيش شاهد بودم كه مسافري كه به سختي كلمه هاي فارسي را ادا مي كرد و ته لهجه اروپايي اش زير چند كلمه فارسي كه بلد بود به خوبي نمايان مي شد، قبل از سوار شدن به تاكسي با نگراني كرايه مورد نظر راننده را پرسيد و پس از توافق، سوار تاكسي شد. علت اين ماجرا نمي تواند چيزي باشد جز اينكه ما طوري عمل كرده ايم كه همديگر را از گرفتار شدن در بند هرج و مرج ترسانده ايم و متاسفانه اين ترس، تبعات خوبي ندارد.
باور كنيم كه اين پريشاني ها مي تواند تاثيرات عمده اي در وضعيت اقتصادي كشور داشته باشد. براي كسي كه مي خواهد سرمايه اش را به كشور ما منتقل كند، قرينه هايي لازم است. اين قرينه ها حتما نبايد در سطح كلان نمايان باشند، ضمن اينكه براي ايجاد نظم كلان نيز بايد از همين نمونه هاي فراوان ريز و درشت شروع كرد.