آنها در ابتدا در جستجوی نوع جدیدی از داروهای آنتی‌هیستامین (ضد حساسیت) بودند، اما تصادفاً ترکیبی را کشف کردند که بازجذب سروتونین در مغز را مسدود می‌کرد. سروتونین یک ناقل عصبی است که در تنظیم خلق و خو نقش دارد و مهار کردن بازجذب آن می‌تواند به بهبود خلق در افراد مبتلا به افسردگی کمک کند.
فلوکستین پیش از تأیید توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) در سال ۱۹۸۶ برای درمان افسردگی، آزمایش‌های گسترده‌ای را در حیوانات و انسان‌ها از سر گذراند. این دارو اولین «مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین» (SSRI) بود که توسط FDA تأیید شد، و به سرعت یکی از محبوب‌ترین داروهای ضدافسردگی در بازار شد. سپس داروهای ضد افسردگی جدید دیگری با اثر مشابه بر سروتونین به بازار آمدند.
SSRIها به عنوان طبقه جدیدی از داروهای ضدافسردگی ایمن‌تر و موثرتر از داروهای قبلی هستند و همچنین کمتر باعث ایجاد عوارض جانبی مانند خواب‌آلودگی و افزایش وزن می‌شوند. . علاوه بر افسردگی، فلوکستین برای درمان مجموعه‌ای از اختلالات روانپزشکی دیگر نیز به کار می‌رود، از جمله وسواس فکری - عملی، بولیمیا نروزا (پرخوری عصبی) و اختلال قبل از قاعدگی (PMS).
فلوکستین دارویی انقلابی در درمان افسردگی و سایر اختلالات روانپزشکی بوده است. این دارو ایمن و موثر است و به میلیون‌ها نفر کمک کرده تا کیفیت زندگی خود را بهبود بخشند.
بیشتر بخوانید:
تفاوت‌های نیمه‌عمر داروهای SSRI
- فلوکستین (پروزاک) نیمه‌عمر 96 تا 144 ساعتی (4 تا 6 روز) دارد. این بدان معناست که 4 تا 6 روز طول می‌کشد تا نیمی از دوز فلوکستین از بدن دفع شود.
این نیمه‌عمر طولانی‌تر امکان تجویز دوزهای دارو با فواصل طولانی‌تر را می‌دهد و احتمال اینکه بیمار وعده‌های مصرف دارو را فراموش کند، کاهش پیدا می‌کند.
همچنین در هنگامی که قرار است مصرف داروی ضدافسردگی پایان یابد، در این داروهای با نیمه‌عمر طولانی‌تر خطر علائم قطع کاهش می‌یابد، البته قطع کردن دارو یا تغییر دادن نوع آن مدت بیشتری به طول می‌انجامد، چرا که دفع شدن کامل دارو از بدن مدت بیشتری به طول می‌انجامد.
فلوکستین دارای اشکال دارویی با آزادسازی تأخیری هم هست که نیمه‌عمر حتی طولانی‌تری دارند، مانند کپسول ۹۰ میلی‌گرمی فلوکسیمید (floxomid) که هفته‌ای یک بار تجویز می‌شود.
یک داروی دیگر SSRI با نیمه‌عمر طولانی اس‌سیتالوپرام (لکساپرو) است که نیمه‌عمری ۳۰ ساعته دارد، یعنی 30 ساعت طول می‌کشد تا نیمی از مقدار مصرف‌شده آن از بدن دفع شود.
این داروهای SSRI با نیمه‌عمر طولانی ازجمله می‌توانند برای این بیماران گزینه خوبی باشند:
- افرادی که در مصرف به‌موقع دارویشان مشکل دارند.
- افرادی که هنگام فراموش کردن وعده مصرف دارویشان علائم محرومیت یا قطع دارو را تجربه می‌کنند.
- افرادی که برای اثربخشی نیاز به میزان بالایی از SSRI نیاز دارند.
بیشتر بخوانید:
تفاوت‌های قدرت داروهای SSRI
قدرت داروهای SSRI به میزان تأثیربخشی آنها در مهار کردن بازجذب سروتونین اشاره داد.
اما نکته مهم این است که قدرت این داروها تنها عامل در انتخاب آنها نیست، بلکه عوامل دیگری مانند عوارض جانبی، تداخل‌های دارویی و قیمت هم دراین‌باره مدنظر قرار می‌گیرد.
همچنین قدرت بیشتر یک داروی SSRI (تأثیربخشی بیشتر ازلحاظ مهار بازجذب سروتونین) لزوماً به معنای مؤثر بودن بیشتر بالینی دارو نیست.
فلووکسامین قوی‌ترین داروی SSRI ازلحاظ بازجذب سروتونین است، اما مؤثرترین این داروها در درمان افسردگی نیست.
داروی سرترالین یک داروی SSRI که قدرت کمتری از فلووکسامین ازلحاظ بازجذب سروتونین دارد، به همان اندازه فلووکسامین در درمان افسردگی مؤثر است.
بهترین راه انتخاب داروهای ضدافسردگی SSRI مشورت با پزشکتان است تا بهترین دارو و بهترین مقدار مصرف آن بر حسب نیازهای شخصی شما انتخاب شود.
نظر شما